Publiek bij de begrafenis van Morgana Ciandri: "Je glimlach zal voor altijd stralen. Vaarwel Morghi, voor altijd bij ons."

Door Gabriele NutiTERRICCIOLA"Je glimlach zal voor altijd stralen. Vaarwel Morghi, voor altijd bij ons." Een groot spandoek aan een muur in Terricciola is de begroeting van honderden vrienden, kennissen en dorpsgenoten aan Morgana Ciandri , de vierentwintigjarige uit Morrona die woensdagochtend om half één overleed toen ze uit haar auto werd geslingerd die in een bocht van de Via del Pino in Aia Bianca van de weg raakte, terwijl ze slechts een paar honderd meter van huis was. Morgana werd gisterenmiddag om 17.30 uur door honderden mensen begroet. De parochiekerk van San Donato, in het historische centrum van Terricciola, zat bomvol. Nog meer mensen moesten buiten blijven staan ​​omdat de gebedsruimte niet genoeg plaats bood. Aan het einde, toen de lichte houten kist door een paar vrienden uit de kerk werd gedragen, steeg een lang applaus op naar de hemel. Een blauwe hemel, verlicht door een zeer hete zon die zich klaarmaakt om de zomer te verwelkomen.

Dezelfde zon waarmee Morgana de afgelopen dagen door velen is vergeleken, herinnerend aan haar inzet voor anderen. Haar buitengewone bereidheid om anderen altijd te helpen. Haar glimlach die ze nooit aan iemand ontzegde. "De afgelopen dagen hebben velen van jullie, ouders, familieleden en vrienden, me verteld: 'Morgana was als de zon'", zei parochiepriester Don Michele Meoli tijdens de preek. "En nu schijnt haar licht voor het eeuwige licht dat God is. Het is prachtig als een jongere de zon is. Nu is ze de zon voor een andere zon, licht voor het eeuwige licht." "Glimlach naar God", voegde de priester eraan toe, kijkend naar de kist met Morgana's stoffelijk overschot. "Jouw glimlach", zei Don Meoli, "is dauw, troost, voor je ouders, broers, zus, familieleden en voor ieder van ons."

Morgana woonde met haar vader en moeder, twee broers en een zus in Morrona, een gehucht van Terricciola. Op maandagochtend, toen ze van haar werk naar huis reed, raakte haar auto, een Renault Twingo, van de weg en kantelde in een veld. De jonge vrouw werd uit de passagiersruimte geslingerd, wat haar mogelijk fataal kon worden. Ze werkte in bar en banketbakkerij Nina in Le Melorie di Ponsacco. Ze was er al meer dan een jaar werkzaam en ook daar, op haar werk, was ze meteen geliefd bij iedereen. Bij de eigenaar én bij de klanten. Vóór haar aanstelling had ze een jaar in overheidsdienst gewerkt bij de Misericordia di Selvatelle, waar iedereen haar rouwt en haar herinnert om haar buitengewone bereidheid om er altijd voor de meest kwetsbaren en behoeftigen te zijn.

Honderden namen gisteren afscheid van haar in de parochiekerk van het dorp Valdera. Veel jonge mensen. Vrienden en kennissen. Morgana was een meisje dat door iedereen geliefd was en de buitengewone deelname aan de begrafenis was daar het bewijs van. Ook burgemeester Matteo Arcenni was aanwezig.

Aan het einde van de begrafenis las een vriendin een ontroerende afscheidsbrief voor waarin ze herinnerde aan de band die de 24-jarige met haar vele vrienden in Terricciola had, terwijl een andere vriendin de tekst van Augustinus las: "De dood is niets." "De dood is niets. Ik ben gewoon naar de andere kant gegaan: het is alsof ik in de kamer hiernaast verborgen zit..."