Samuele Bartoletti: de vloeiende en gecultiveerde esthetiek van een queer stem die gewoon zichzelf wil zijn

Een gecultiveerde en vloeiende stijl, die het midden houdt tussen mode, cinema en fotografie, en een authentieke en unieke identiteit die niet in een stereotype past: Samuele Bartoletti , een queer Toscaanse maker met 332 duizend volgers op TikTok , heeft zijn publiek veroverd met video's die lijken op echte filmfragmenten waarin hij zelf de hoofdpersoon is.

Samuele heeft net als veel van zijn leeftijdsgenoten zijn ruimte voor expressie gevonden op sociale netwerken : volgens een onderzoek van Hopelab en de Born This Way Foundation is 82% van de jonge LGBTQ+-ers tussen de 15 en 24 jaar openlijk online, vergeleken met 53% die dat in het echte leven doet. 61% ervaart digitale omgevingen als "zeer vriendelijk", vergeleken met 23% die fysieke omgevingen als "zeer aangenaam" ervaart. De afgelopen jaren hebben platforms een centrale rol gespeeld in het bevorderen van de zichtbaarheid en inclusie van de LGBTQIA+-gemeenschap. Ze zijn essentiële plekken geworden voor persoonlijke expressie en de verspreiding van queer content. We interviewden Samuele om meer te weten te komen over zijn reis en de rol die sociale media hebben gespeeld in de ontdekking en waardering van zijn identiteit .

Wanneer en hoe bent u sociale media gaan gebruiken als middel voor persoonlijke expressie?

Ik ben er al heel vroeg mee begonnen, als tiener. Ik heb altijd een sterke behoefte gevoeld om mezelf te uiten, om iets over mezelf te vertellen. In het begin was dat moeilijk, omdat ik bang was voor het oordeel van anderen en daardoor terughoudend was. Maar in mij is er altijd een diep verlangen geweest om te communiceren, om te bevrijden wat ik in me had. Ik begon met fotografie, daarna met video's, schilderen... Allemaal manieren om een ​​stem te geven aan wat ik niet met woorden kon zeggen. Kunst is altijd mijn meest oprechte taal geweest.

Hoeveel hebben sociale media bijgedragen aan jouw persoonlijke reis en de definitie van jouw identiteit?

Sociale media hebben een fundamentele rol gespeeld. Ze hebben me in staat gesteld mijn verhaal te vertellen, een boodschap van vrijheid te delen en mensen te bereiken die zich misschien alleen of ongehoord voelden. De liefde, steun en energie die ik heb ontvangen van mijn volgers, hebben me de kracht gegeven om niet op te geven, zelfs niet op momenten dat ik het gevoel had dat de maatschappij me het zwijgen probeerde op te leggen of me een verkeerd gevoel probeerde te geven. Elk bericht dat ik ontving, heeft me de moed gegeven om mijn vrijheid altijd te blijven uiten.

Je online aanwezigheid heeft een zeer precieze, gecultiveerde en vloeiende esthetiek. Wanneer besefte je dat je manier van communiceren ook een kunstvorm kon zijn?

Eigenlijk heb ik het altijd al geweten, al sinds ik een kind was. Sinds ik klein was. Ik had het gevoel dat woorden niet genoeg waren, want elke keer dat ik probeerde te spreken, voelde ik me beoordeeld. Dit bracht me ertoe om andere talen te zoeken om mezelf uit te drukken. Kunst werd mijn toevluchtsoord en mijn megafoon. Ik had altijd het gevoel dat mijn manier van communiceren anders zou zijn. Ik begon mezelf uit te drukken met fotografie, met schilderen en vervolgens met video's, en daar vond ik mezelf.

Is er een bericht of project dat jij beschouwt als een keerpunt in jouw artistieke reis?

Er is geen enkel bericht of specifiek moment. Mijn pad bestaat uit kleine stapjes, uit dagelijkse keuzes. Elke keer dat ik de moed had om mezelf te laten zien zoals ik ben, zelfs in mijn kwetsbaarheid, voegde ik een stukje toe aan mijn groei. Het was een langzame reis, vol uitdagingen. En juist die kleine gebaren, dag na dag, hebben gevormd tot wie ik vandaag ben.

Herinnert u zich een moment waarop u besefte dat uw online stem het verschil kon maken?

Ik begrijp het elke keer als ik een bericht krijg van iemand die "dankjewel" zegt. Mensen die zich misschien verloren voelden, die de moed niet konden vinden om zichzelf te zijn en die me schrijven dat mijn content hen, al is het maar een beetje, heeft geholpen om zich minder alleen of sterker te voelen. Op die momenten besef ik dat mijn stem niet alleen van mij is , maar een echo kan worden die anderen inspireert om hun eigen stem te vinden.

Generatie Z wordt vaak omschreven als de meest vrije en kwetsbare generatie. Herken jij jezelf in deze definitie? Wat betekent het voor jou om vandaag de dag, op twintigjarige leeftijd, queer te zijn?

Ja, ik herken mezelf erin. Wij zijn een generatie die probeert oude ketenen te verbreken, ideologieën die ons te lang hebben geconditioneerd. Maar dat is niet makkelijk. Jezelf zijn betekent voor mij elke dag vechten voor het recht om vrij te bestaan. Het betekent de kracht vinden om jezelf te zijn in een wereld die je vaak niet begrijpt of afwijst. Maar het is ook een daad van liefde voor je eigen uniciteit, voor onze diversiteit die in deze maatschappij als een gebrek wordt beschouwd, maar die in werkelijkheid een troef is, omdat we allemaal verschillend zijn, we zijn allemaal uniek en we moeten leren onze uniciteit te waarderen en lief te hebben, want het is een geschenk.

Hoe kunnen we online inclusie creëren, ook buiten Pride Month?

Ik geloof dat inclusie voortkomt uit alledaagse gebaren. Uit de eenvoud waarmee we onszelf vertellen wie we zijn. Ik doe niets anders dan mijn leven, mijn ervaringen delen, zonder filters. En ik denk dat we op deze manier empathie en begrip kunnen creëren. Er zijn geen grote verkondigingen nodig: laat gewoon zien dat we menselijk zijn. Door de waarheid van onze verhalen kunnen we bruggen bouwen, geen muren.

Wat hoop je voor de toekomst van sociale media als ruimtes van vrijheid en representatie?

Ik hoop op een toekomst waarin respect en onderwijs de ware pijlers van de maatschappij en sociale media zijn. Waarin mensen erkend worden om hun waarden, om hoe ze liefhebben, om hoe ze anderen behandelen, niet om hun huidskleur, nationaliteit of identiteit. Ik hoop op een digitale wereld waarin empathie sterker is dan vooroordelen en waarin diversiteit wordt verwelkomd als een rijkdom, niet als iets om bang voor te zijn.