'Secolo d'Italia' wijdt een special aan Almerigo Grilz en de film 'Albatross'

Een special gewijd aan de figuur van Almerigo Grilz en de film 'Albatross', geïnspireerd op zijn leven. Zo wilde Secolo d'Italia - ter gelegenheid van de première van de film in de bioscoop - hulde brengen aan de nagedachtenis van de journalist uit Triëst, de eerste Italiaanse oorlogscorrespondent die na de Tweede Wereldoorlog ter plaatse sneuvelde en die historische reportages voor de krant schreef. "'Albatross' is in de bioscoop verschenen, de film van Giulio Base die het avontuurlijke leven van Almerigo Grilz vertelt: de eerste Italiaanse oorlogsverslaggever die ter plaatse sneuvelde. Een groot 'non-conformistische' journalist - zo lezen we in de inleiding van de special - die ook reportages voor Secolo d'Italia schreef die de geschiedenis in zijn gegaan, wiens verhaal jarenlang te lijden heeft gehad onder de verbanning van ideologische haat."

De special - bewerkt door Annamaria Gravino, Gloria Sabatini, Fernando Adonia en Cristina Di Giorgi - bevat een interview met regisseur Giulio Base, die 'Albatross' schreef en regisseerde; een tweestemmig gesprek met de journalisten Fausto Biloslavo en Gian Micalessin, die samen met Grilz het persbureau Albatross oprichtte dat zijn naam aan de film ontleent; een interview met journalist Toni Capuozzo, die altijd heeft benadrukt dat hij zijn moedige collega moest herinneren en respecteren en die in de film de inspiratie vormde voor het personage Vito, gespeeld door de meesterlijke Giancarlo Giannini; een overzicht van Almerigo's samenwerking met Secolo d'Italia, gebaseerd op het boek over 60 jaar van de krant, ondertekend door de toen jonge verslaggever en huidige directeur, Antonio Rapisarda; Een presentatie van de documentaire "Mission Mozambique 2025" over de reis die Biloslavo en Micalessin ondernamen om een ​​plaquette te plaatsen op de eeuwenoude boom waaronder in het Afrikaanse land de stoffelijke resten van Grilz rusten. En natuurlijk de recensie van Albatross, een prachtige en moedige film.

Grilz werd doodgeschoten in Mozambique, terwijl hij het conflict tussen de Renamo-rebellen en de Frelimo-regering documenteerde. Het was 19 mei 1987 en hij was 34 jaar oud. Hij was een visionair, een vernieuwer, een moedig man en een professional, maar hij had wat voor velen een erfzonde was en blijft, die met een hardnekkige damnatio memoriae veroordeeld moet worden: hij was ook een militant van de FdG en een leider van de MSI. Met Albatross en dankzij de inzet van degenen die zijn nagedachtenis hebben bewaard en bevorderd, houdt hij definitief op 'de onbekende gezant' te zijn, zoals Toni Capuozzo hem omschreef.

"Is Albatross een politieke film? Jazeker. De hete aardappel brandde precies om die reden. Als hij een andere houding had aangenomen, was er geen ruimte geweest voor aanvankelijke angsten. Ik beschouw Albatross als een kleine daad van moed, omdat er een zelfbenoemde intelligentsia is die altijd zo denkt: dat ik deze film niet had moeten maken. Maar Giannini gaf me een terechte suggestie: 'Futtitenn'", zegt Giulio Base in het interview, waarin hij uitlegt dat hij zich "een voorstander van verzoening voelt. Het leek hem een ​​goede gelegenheid om te proberen vrede te sluiten, om tot een normalisatie te komen en te stoppen met denken dat iemand de zwarte geest belichaamt. Ik wilde een reflectie op respect voorstellen."

"Hij was zeker een goede journalist, maar vreemd genoeg vraagt ​​niemand ernaar. Mensen denken aan iets anders. Maar dat was hij wel degelijk. Hij was een journalist voor de internationale markt, die voornamelijk voor buitenlandse kranten schreef. Een fulltime verslaggever. Het maakt me verontwaardigd dat de Italiaanse journalistiek er nog niet in is geslaagd hem als een van de zijnen te beschouwen", aldus Toni Capuozzo.

"Veertig jaar geleden was Almerigo de eerste die multimedia ontdekte, de schakel tussen video, fotografie en schrijven. Super 8-camera, fotocamera en notitieblok. Hij liet de MSI de camera's voor hem kopen om naar Mozambique te gaan. En hij was altijd degene die de beelden van de parades en congressen filmde, een immens archiefmateriaal", vertellen Biloslavo en Micalessin, terugdenkend aan de jaren waarin ze met Grilz in internationale journalistieke kringen "gekke Italianen" werden genoemd. "Toen we aan ons avontuur begonnen, werden we geraakt door een vuur, voorbij ideologieën. Als je een droom en een passie hebt, moet je ondanks alles en iedereen vooruitgaan", concluderen ze.