Lucija Rosc, kunst tussen generaties

Welke dynamiek bindt generaties? Wat blijft er over als we een dierbare verliezen en hoe kunnen we hun nalatenschap meenemen naar de toekomst? Hoeveel van wie we vandaag de dag zijn, is te danken aan de opvoeding die we op school en thuis krijgen? De Sloveense kunstenaar Lucija Rosc geeft geen antwoorden op deze vragen, maar ze vormen wel het uitgangspunt voor haar fotografisch onderzoek. Ze doet dit via leuke, ambitieuze en soms geërgerde pogingen om het belang te begrijpen van het koesteren van banden en vriendschappen, het verstrijken van de tijd of de schoonheid van kleine dingen.

Six Stations and a Golden Tooth , gehost door PhMuseum Lab , brengt voor het eerst verschillende werken samen die ze tussen 2020 en 2025 maakte. Objecten staan ​​altijd centraal in Lucija's werk: de verhalen die ze bevatten vormen een constante bron van inspiratie. Haar grootouders zijn waardevolle bondgenoten, ze hebben een sterke invloed op haar artistieke praktijk en omarmen haar missie. De dialoog tussen hen is open en zonder regels. Een middel om rollen en standpunten uit te wisselen en generatiegrenzen te doorbreken. De vonk kan bijvoorbeeld een gouden tand zijn die haar grootmoeder, Marija Kobale, beter bekend als Mica, in de jaren 60 in Joegoslavië liet implanteren.

Vandaag geopend van 18.00 tot 21.00 uur. Openingsdagen: 26 juni, 17 juli en 25 september van 17.00 tot 19.00 uur, andere data op afspraak.

Artikeltags