Één-eurowoningen: hoe gaat het met het project? Ze slaan aan, maar niet overal

De eerste intuïtie was die van Vittorio Sgarbi : als burgemeester van Salemi besloot de kunstcriticus in 2008 de verlaten huizen van het dorp in de omgeving van Trapani voor één euro te verkopen. Mediahype, maar weinig navolging. Jaren later, van Locana in Piëmont tot Cinquefrondi in Calabrië, Petrella Tifernina in Molise of Zungoli in Irpinia, zwermen de gemeenten in de binnenlanden die dit initiatief promoten steeds meer aan, in de hoop dat de kleine kernen, samen met hun leegstaande gebouwen, weer tot leven komen. De resultaten zijn zeer verschillend, positief, vooral op Sicilië.

"Die eerste aanbesteding was te complex voor buitenlanders: we hebben het gestroomlijnd en het was een hausse", herinnert de huidige burgemeester van Salemi, Vito Scalisi, zich. "We hebben 30 panden aanbesteed, waarvan sommige door de aardbeving in Belice zijn verwoest: 12 werden toegewezen voor één euro, met de verplichting om binnen drie jaar te renoveren. Ongeveer twintig werden door particulieren verkocht, vooral nadat de BBC in de schijnwerpers kwam te staan ​​en een huis kocht voor een documentaire. Sommige buitenlanders zijn in Salemi blijven wonen, en we verwachten de meesten van hen in de zomer (we schatten 400 bezoekers). Het stimuleren van toeristenstromen, ook volgens een onderzoek uitgevoerd in samenwerking met de Polytechnische Universiteit van Turijn ", aldus Scalisi enthousiast. "De centrale overheid", voegt hij eraan toe, "helpt ons zeker niet met de bezuinigingen."

Een echt internationaal succes was dat van Sambuca , in de regio Agrigento: "Sinds 2019 zijn er 230 huizen verkocht via aanbestedingen voor 1, 2, 3 euro. Veel buitenlanders zijn verliefd geworden op deze hoek van Sicilië met zijn culinaire en wijnindustrie", zegt Giuseppe Cacioppo , onlangs afgezet burgemeester. "Een Franse fotograaf, een Milanese galeriehouder, twee Duitse gezinnen en een stel uit Los Angeles - hij somt op - hebben alleen al de afgelopen week huizen gekocht. Het zijn bijna altijd freelancers, jongeren die de voorkeur geven aan slim werken."

Min of meer bekende gemeenten, zoals Caltagirone, Piazza Armenina en Bivona, zijn er zo'n dertig gemeenten op het eiland die het voorbeeld van de huizen van één euro hebben gevolgd en "ook de stad een nieuw imago willen geven", geeft Pio Siragusa, raadslid van Corleone, toe. De aanbesteding staat echter nog steeds op papier, "wachtend op de inventarisatie van de woningen". Zonder resultaat is het project in andere dorpen, vooral in het noorden, doodgebloed: vanuit Borgomezzavalle in Piëmont bevestigen ze dat "het initiatief al enige tijd stil ligt" zonder resultaat.

In Campanië echter, in Zungoli , waar 930 mensen wonen in de regio Avellino, zijn er bij de vierde oproep voor huizen van één euro "acht of negen gerenoveerd", aldus burgemeester Paolo Caruso , "en er zijn er ongeveer twintig toegewezen". De smalle straatjes van het dorp hebben toeristen aangetrokken met economische voordelen en een groeiend vertrouwen in de waardering van zowel het verleden - met slow tourism gekoppeld aan de transhumance, een UNESCO-werelderfgoed - als in de mogelijkheden van glasvezel en hoge snelheid. "De kleuterschool heeft nu 19 kinderen, een paar jaar geleden waren het er 4". Cijfers die veel meer zeggen dan menig ander.