Een mini-3D-printer om stembandchirurgie te verbeteren

Een kleine robot, kleiner dan 3 mm, die kleine doses hydrogel in de keel kan afgeven en zo de fibrose tegengaat die vaak het herstel na een stembandoperatie belemmert. Dit is het prototype – nog niet getest op diermodellen of patiënten – dat door een groep specialisten is gepresenteerd in het tijdschriftDevice . Volgens de auteurs zou het een revolutie teweeg kunnen brengen in stembandoperaties voor poliepen, cysten of tumoren.

Het risico op postoperatieve fibrose

Het punt is dit, zoals experts uitleggen: in een aanzienlijk percentage van de gevallen – 5% tot 18% – ontstaat fibrose na een stembandoperatie, waardoor de stembanden verstijven en de fonatie (de trilling van de stembanden) en daarmee het vermogen om normaal te spreken, in gevaar komen. Specialisten proberen fibrose momenteel te voorkomen door injecties met verschillende biocompatibele stoffen – zoals hyaluronzuur of calciumhydroxyapatiet – maar de effectiviteit ervan hangt af van hoe nauwkeurig deze injecties kunnen worden toegediend. Hieruit ontstond het idee voor de minirobot: een systeem ontwikkelen dat nauwkeurig kan worden aangestuurd.

Een mini 3D-printer

Het apparaat in kwestie is een klein buisje met aan één uiteinde een opening waardoor hydrogel op basis van hyaluronzuur kan worden vrijgegeven. Het is in feite een mini-3D-printer waarvan de activiteit kan worden aangestuurd (hoewel momenteel alleen handmatig) en die compatibel is met suspensielaryngoscopieprocedures. Dat wil zeggen, het apparaat is zo klein (20 mm lang om precies te zijn, met de bioprinter aan het uiteinde van het buisje met een diameter van slechts 2,7 mm) dat het geen belemmering vormt voor procedures waarbij een laryngoscoop in combinatie met een microscoop wordt gebruikt. Dit kleine instrument wordt nauwkeurig en herhaalbaar aangestuurd, benadrukken de ontwerpers, dankzij het gebruik van kabels in een steun die de spanning regelen en een soort draadloze joystick.

Testen op modellen, vóór in vivo-proeven

De onderzoekers voerden een reeks tests uit op vlakke oppervlakken om aan te tonen dat de activiteit van de miniprinter naar wens kan worden gestuurd. Er werden ook tests uitgevoerd op modellen met nepstembanden om echte operaties na te bootsen. De volgende stappen zullen bestaan ​​uit interventies om de effectiviteit ervan te optimaliseren en dierproeven. "Door de lokalisatie en distributie van de hydrogels te verbeteren, zou hun effectiviteit het risico op postoperatieve fibrose kunnen verhogen en verlagen en de kwaliteit van leven van patiënten kunnen verbeteren", concluderen de auteurs.