"Doe het rustig aan", zegt Mattarella en de botsing tussen Meloni en de rechterlijke macht. Het Tanzi-precedent voor Bartolozzi's schild speelt een rol.

Over hetzelfde onderwerp:

Er heerst "bezorgdheid" onder degenen die het steeds bitterder wordende debat tussen de regering en de rechterlijke macht in stilte volgen. En daarom "hoopt men dat de toon aan beide kanten wat zal zakken". Maar president Sergio Mattarella erkent ook dat dit klimaat elkaar verder kan aanwakkeren. Zo heeft premier Giorgia Meloni gisterenochtend, vóór zijn vertrek naar Griekenland, zoals Il Foglio berichtte, het initiatief van de AVS om een klacht in te dienen bij het Internationaal Strafhof over Gaza afgedaan als "een poging om zich langs juridische weg van hun tegenstanders te ontdoen". De reactie van Elly Schlein: "Subversieve insinuaties." Dit is het klimaat. In werkelijkheid bestaat er een niet-aanvalsverdrag tussen het Quirinaal en Palazzo Chigi over de constitutionele hervorming van het rechtssysteem: het staatshoofd, tevens voorzitter van het CSM, heeft zich hierover nooit uitgesproken.

En zelfs de premier liet zich tijdens de persconferentie begin dit jaar ontvallen dat de Quirinale niet tegen de scheiding van carrières was. Dit betekent zeker niet dat Meloni's toon van de afgelopen dagen – "de rechterlijke macht is van plan mij tegen te houden" – de Quirinale niet heeft aangeraakt. Dergelijke incidenten, in de context van eerdere botsingen tussen de Cavaliere en de rechterlijke macht, verbazen degenen die de Quirinale goed kennen zeker niet.

Meloni en Mattarella spraken drie dagen geleden telefonisch over het Sportdecreet: een verloren touwtrekkerij van de regering, die gedwongen werd de door de Quirinale afgekeurde amendementen in te trekken. De president vertrekt de komende uren naar de bergen voor een familievakantie. Er zijn momenteel geen openbare verklaringen over deze netelige kwestie gepland.

De kwestie van de vrijlating en repatriëring van de Libische folteraar Almasri is nog subtieler. "Een puinhoop." Het Quirinaal had er niets over te zeggen, behalve dat het op de hoogte werd gebracht nadat de beslissingen waren genomen. Maar deze affaire werpt licht op een ander detail: de ijzige relatie tussen Sergio Mattarella en minister Carlo Nordio. Een verstandhouding die zich in bijna drie jaar niet heeft ontwikkeld, gekenmerkt door diverse spanningen: van de misverstanden met CSM-vicevoorzitter Fabio Pinelli, die nu zijn opgelost, tot de aanpak van de noodtoestand in de gevangenis. En dan zijn er nog de tegenstrijdige woordenschatten en manieren van spreken, werelden die niet communiceren. En de verbindingsofficieren die niet werken. Dit is het geval van Giusi Bartolozzi, een centrale figuur op het ministerie van Justitie, nu in opkomst en nu in de problemen (hoewel er nog geen onderzoek naar haar is gedaan) in de Almasri-zaak. Een kabinetschef met zulke bijzondere, bijna legendarische bevoegdheden dat Nordio gisteren in een ongebruikelijke verklaring moest herhalen dat "ministeriële beslissingen aan mij zijn".

Het risico bestaat dat Bartolozzi in de rechtszaak terechtkomt, net als de poging van de regering om haar te beschermen als er een onderzoek zou worden ingesteld, door te eisen dat de Autorisatiecommissie van het Huis van Afgevaardigden ook over haar oordeelt, en uiteindelijk het Huis zelf. Centrumrechtse wetgevingsdeskundigen hebben een merkwaardig precedent ontdekt. Dit precedent dateert uit 2006, toen het Tribunaal van Ministers toestemming vroeg om te procederen tegen de toenmalige minister van Landbouw Gianni Alemanno van de Nationale Alliantie (AN), samen met voormalig Parmalat-eigenaar Calisto Tanzi en een directeur van Collecchio, Romano Bernardoni, wegens illegale financiering van politieke partijen. De laatste twee waren, in tegenstelling tot Alemanno, geen parlementsleden, noch leden van de regering, noch bekleedden ze een publieke functie. Ze waren gewoon gewone burgers. De Ministeriële Rechtbank eiste een proces tegen Alemanno (en de andere twee), beschuldigd van het ontvangen van € 85.000 via advertentieruimte, betaald door een bedrijf van Tanzi in het aan AN gelieerde tijdschrift "Area", in ruil voor de interesse van het ministerie in Parmalats "Latte fresco blu", een product dat door de rechters van Bologna werd geblokkeerd nadat Granarolo in beroep was gegaan. Uiteindelijk deed Alemanno afstand van zijn immuniteit, evenals Tanzi en Bernardoni. Het proces liep op niets uit, maar dit precedent wordt nu met enige nadruk binnen centrumrechts herdacht, omdat het nuttig zou kunnen blijken in geval van juridische betrokkenheid van Bartolozzi. Dit zijn gedachten die de premier al dan niet gisteren al bezighielden, toen ze op vakantie was in Griekenland met familie en vrienden, waaronder onderminister Marcello Gemmato.

Meer over deze onderwerpen: