Breed veld, de weg wordt ingewikkeld voor Sx: Schlein heeft een probleem in Campanië, en niet alleen dat. De Regionals zijn een test voor redding.

De weg naar het brede veld van progressieven wordt steeds ingewikkelder , nadat de mislukte referenda de compactheid van de krachten in het veld, die drie weken geleden bij de gemeenteraadsverkiezingen leek te zijn hersteld, aanzienlijk hebben verzwakt. Wat velen hebben omschreven als een gok van de staatssecretaris, toen ze besloot een referendum, dat vooral Maurizio Landini en de CGIL wilden, met politieke inhoud te vullen, blijkt een boemerang te zijn gezien de fundamentele afspraak over de regionale verkiezingen in het najaar. En het zijn juist de regionale verkiezingen die nu voor grote onrust zorgen in Nazareno, waar de staatssecretaris te maken heeft met een steeds kritischer, reformistische basis, die niet toevallig geen kans heeft laten liggen om de verkeerde keuze van referenda scherp te bekritiseren.

Giorgia Meloni heeft de voormalige secretaris van de CISL, Luigi Sbarra, benoemd tot ondersecretaris. Deze stap is niet alleen symbolisch, maar ook gericht op het vergroten van haar electorale bereik, juist nu de tegenpartij in een gevaarlijke impasse lijkt te verkeren. De openstelling voor een derde mandaat leidde niet alleen tot verdere spanningen binnen centrumlinks op het regionale front, juist nu er een compromis leek te zijn gevonden op het kandidatuurfront (Campanië voor de Vijfsterrenbeweging, Toscane en Marche en Puglia voor de Democratische Partij).

Allereerst in Campanië, maar ook in Apulië, zou een eventueel groen licht voor een derde mandaat de overeenkomsten tussen Conte en Schlein in rook kunnen op laten gaan , met de terugkeer van de stenen gast Vincenzo De Luca op het toneel, die al een tijdje als een nachtmerrie boven de volgende verkiezingsronde zweeft.

Als de centrumlinkse kandidaat, zoals steeds waarschijnlijker lijkt, werkelijk Roberto Fico, de sheriff van Salerno, was, dan is het moeilijk voor te stellen dat De Luca de kaart van herkansing zou kunnen proberen. Bovendien, en het is algemeen bekend, staat zelfs Carlo Calenda, leider van Azione, bepaald niet positief tegenover een kandidatuur zoals die van de exponent van de Vijfsterrenbeweging in Campanië, om een ​​eufemisme te gebruiken. "De regionale verkiezingen zijn voor ons erg ingewikkeld, omdat er geen stemming onder de bevolking is. Als we niet overtuigd zijn van de kandidaat, geven we het stokje door: noch aan de ene, noch aan de andere", vertelde de leider van Azione aan SkyTg24. "Fico nee", legde hij uit, want "we steunen geen populistische kandidaten die de klok terugdraaien".

Maar zelfs binnen de Democratische Partij is het reformistische deel, dat nu openlijk in conflict is met de secretaris, zeker geen voorstander van een kandidatuur zoals die van Fico . Ten eerste Pina Picierno, die nu openlijk in conflict is met de secretaris (de meningsverschillen tussen beiden ontstonden volgens ingewijden toen Schlein vorig jaar duidelijk maakte dat ze haar niet wilde nomineren voor de Europese verkiezingen), een rasechte Campaniaan, die al liet weten dat de nominatie van iemand als de voormalige Kamervoorzitter eens te meer zou bewijzen dat de Democratische Partij zich nu platdrukt op de maximalistische ideeën van Conte enerzijds en Landini anderzijds. In dit alles wacht de goede De Luca aan de zijlijn af. "Ik wacht wel, rechts beslist", was zijn laconieke opmerking, toen hem gevraagd werd wat hij vond van deze nieuwe opening naar de mogelijkheid van een derde mandaat.

Maar degenen die hem goed kennen, weten dat als Roberto Fico zich kandidaat zou stellen, hij daar niet voor in de wieg zou staan ​​en klaar zou zijn om met zijn eigen lijst te strijden, zelfs zonder een derde termijn. Ondertussen, een paar dagen geleden, heeft de voormalige directeur van de belastingdienst, Ernesto Maria Ruffini, die Prodi beschouwt als de leider van dat deel van de gematigden en katholieken dat de partij naar de verkiezingen van 2027 zou moeten leiden (met alle respect voor secretaris Schlein), het symbool van zijn nieuwe vereniging, Più Uno, gedeponeerd. Toevallig is dat grafisch sterk geïnspireerd op de oude Ulivo, waarmee Prodi twee keer premier kon worden.

Ruffini zelf heeft openhartig toegegeven dat zijn politieke inspiratie daar vandaan komt: "Ik ben opgegroeid met de comités van De Olijfboom", zei hij een paar dagen geleden in diMartedì op La7. "Ik herken mezelf in dat tijdperk en in een progressief kamp dat in staat is zich een andere toekomst voor te stellen en zich daaraan te committeren." Duidelijker kan het niet. Maar Ruffini overtuigt noch de hervormers, noch de katholieke vleugel van de partij, en daarom lijkt hij voorlopig geen reëel gevaar voor Schlein te vormen.

Maar er zal veel afhangen van de volgende regionale verkiezingen, waar een breed veld zich in een staat van faalangst bevindt, juist waar ze zeker lijkt van de overwinning. In Toscane, en ook hier, is het niet nieuw dat Schlein geen herkandidatuur van Eugenio Giani ziet zitten, want met Ricci in de Marche en De Caro in Apulië, beiden "bonacciani" in ieder geval in Toscane, zou ze graag een van haar mannen willen plaatsen, zoals de zeer trouwe Marco Furfaro, of de regionale secretaris van de partij Emiliano Fossi. Terwijl in Apulië, net als in Campanië, de hypothese van een derde mandaat circuleert, wat ook Michele Emiliano weer in het spel zou kunnen brengen, waardoor het (brede) veld ook in Apulië wordt geschud en de sterke kandidatuur van haar voormalige protegé, de voormalige burgemeester van Bari, Antonio Decaro, in twijfel wordt getrokken.

Ten slotte zou Matteo Ricci, de kandidaat in pectore van de Democratische Partij, in de Marche niet de volledige goedkeuring van de Marche-partij krijgen, mede vanwege het "affidopoli"-schandaal, dat de voormalige burgemeester van Pesaro in ernstige moeilijkheden brengt, zoals blijkt uit de ongecontroleerde reactie die hij had op de correspondenten van het programma. Far West, die om opheldering vroeg over het schandaal rond de toewijzing van ongeveer 600.000 euro aan directe opdrachten ten gunste van de culturele verenigingen Opera Maestra en Stella Polare, was ook van mening dat het tijd is voor opheldering, zoals na het referendum werd gevraagd door de twee Europarlementariërs Elisabetta Gualmini, van wie sommigen zeggen dat ze zelfs op het punt staat de partij te verlaten voor Azione, en de gebruikelijke Picierno, vicevoorzitter van het Europees Parlement. "De secretaris van de Democratische Partij is als een yoghurt met een beperkte houdbaarheid. Ze wordt op een laag vuur bruin gehouden in afwachting van de eeuwige Godot die nog niet in zicht is aan de horizon.

Maar het is slechts een kwestie van tijd. " De regionale verkiezingen zullen een fundamentele test zijn voor haar en voor de partij ", zegt een oud-parlementslid van de PD. Het beeld van de regionale verkiezingen wordt echter plotseling verdomd ingewikkeld, en de situatie zou zelfs kunnen verslechteren, aangezien er nog drie maanden te gaan zijn tot de stemming (tenzij er tot uitstel wordt besloten). Ondertussen circuleert de laatste uren het gerucht onder de directie dicht bij de secretaris om het congres vervroegd bijeen te roepen , direct na de administratieve verkiezingen, en wel in de eerste maanden van 2026. Maar alles draait om de uitslag van de regionale verkiezingen; alleen een duidelijke overwinning zou de secretaris kunnen behoeden voor een langzame uitputting die haar bijna onvermijdelijk zou uitsluiten van de race om Palazzo Chigi in 2027.

LEES POLITIEK NIEUWS