De schijnbare verzoening met Macron van de oninvloedrijke Meloni
De top van 3 juni
De verzoeningstop is gunstig voor beide leiders die elkaar eigenlijk haten, met het oog op een juni waarin de G7- en NAVO-toppen zullen plaatsvinden
Salvini kan het verzoeningsproject tussen Macron en Meloni niet veel schade toebrengen. Maar hij aarzelt niet om dat kleine beetje te doen: " Ik verwacht veel van Meloni, maar ik ben sceptisch over Macron." In werkelijkheid is de kans dat de bijeenkomst die op dinsdag 3 juni om 18.00 uur in Rome gepland staat, direct na de bilaterale ontmoeting tussen de Italiaanse premier en de Slowaakse premier Fico, op een mislukking uitloopt, zeer klein of zelfs onbestaand. Het is geen blind date, maar een van die ontmoetingen die tot in de puntjes zijn voorbereid om een vooraf bepaalde uitkomst te garanderen.
De Franse president en de Italiaanse premier hadden dit afgelopen zaterdag besloten in het telefoongesprek dat Giorgia voerde, onder het voorwendsel dat ze haar vriend/vijand moest inlichten over de inhoud van haar gesprek met Leo XIV, die Macron ook graag in Rome wil ontmoeten en daar ongetwijfeld in zal slagen. Het een leidde tot het ander en de twee werden het eens over de noodzaak om ‘ een gezamenlijk signaal af te geven’, dat wil zeggen om de relaties te herstellen, die de afgelopen weken een historisch dieptepunt hadden bereikt. Zo niet uit liefde, dan toch minstens met geweld. Dat wil zeggen, om te voorkomen dat we binnen de deadlines die de komende maand aanbreken, een verdeeld en daardoor hulpeloos Europa aan Trump presenteren. Op 2 juni, aan de vooravond van de Vrede in Rome, beloofde Poetin zijn memorandum voor de wapenstilstand openbaar te maken. Het kan ook het gebruikelijke zijn dat er niets gebeurt, maar verder is het dringend nodig om klaar te zijn, dus niet verdeeld en ruziënd. De G7-top staat gepland voor 16 en 17 augustus in Canada, en de NAVO-top voor 24 en 25 augustus.
Naar verwachting zullen de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU op 23 december een besluit nemen over de opschorting van de handelsovereenkomst met Israël, terwijl de Europese Raad op 26 en 27 december gepland staat, vlak voor de NAVO-top. De hele duizelingwekkende carrousel hangt samen met de onzekerheid over wat Trump gaat doen. En zelfs in dit geval zou het betekenen dat je jezelf op de proef stelt als je onvoorbereid en verdeeld bent. Verzoening is niet vrijblijvend. Het is een kwestie van overleven. Na het telefoontje en het vriendelijke verzoek om een ontmoeting van Macron zijn de diplomaten van Rome en Parijs dan ook druk aan de slag gegaan om de bilaterale ontmoeting tot in de puntjes voor te bereiden en het laatste toast op verzoening uit te brengen.
Het is, op basis van geruchten van Palazzo Chigi, onduidelijk of de twee leiders de twee meest urgente kwesties, namelijk tarieven en Oekraïne, zullen aanpakken, of alleen het laatste. Er zal in ieder geval vrede worden getekend aan het oorlogsfront. Concreet betekent dit dat het niet deelnemen van Italië aan de steeds waarschijnlijker wordende vredesmissie van de Volenterosi, die tot nu toe voor grote verdeeldheid heeft gezorgd, wordt afgedaan als een irrelevant detail. Italië zal, zelfs zonder troepen, volledig terugkeren naar het spel wat betreft de veiligheidsgaranties die aan Oekraïne moeten worden geboden na een mogelijke wapenstilstand of zelfs na een vrede die nu nog ver weg lijkt. Eén van de opties om deze taak te vervullen is het Italiaanse voorstel om de dekking van kunst uit te breiden. Aan het einde van de vergadering zal 101 naar Oekraïne worden genoemd. 5 van het NAVO-verdrag zonder Kiev in de alliantie op te nemen. Een suggestie die op dit moment bovendien het meest realistisch lijkt, gezien Moskou's stellige weigering om een Europese of NAVO-vredesmissie te ondersteunen.
Het is echter zeer moeilijk te geloven dat de Franse president en de Italiaanse premier, aan de vooravond van een NAVO-top waarop de quota die individuele Europese staten aan de alliantie verschuldigd zijn ongetwijfeld zullen worden verhoogd, zich niet zullen buigen over de kwestie van de financiering van de herbewapening en zich dus niet zullen voorbereiden op een touwtrekkerij niet alleen met Trump maar ook, op dit specifieke en zeker niet secundaire front, met de Duitse bondskanselier Merz, die zich verzet tegen elke hypothese van een gemeenschappelijke schuld of herbewapening op basis van door Brussel gegarandeerde particuliere investeringen, zoals Rome zou willen.
Het is evenmin voor te stellen dat de twee, met of zonder agenda, niet zullen bespreken hoe ze moeten reageren op een mogelijk nieuw offensief van Washington met betrekking tot tarieven. Tot nu toe heeft Macron, in tegenstelling tot Italië, een harde lijn van oog om oog gehanteerd. Nu lijkt het erop, maar wie weet of het echt zo is, dat hij is overgestapt naar een meer dialoogvoerende positie. Hoe dan ook, de wedstrijd van dinsdag in Rome is niet het einde van de wedstrijd tussen Italië en Frankrijk. In plaats daarvan zal het een openingszet zijn met het oog op twee moeilijke spelletjes waarin rivalen Macron en Meloni met elkaar moeten afrekenen: het Europese spelletje met Trumps Verenigde Staten en het intra-Europese spelletje met Merz' nieuwe hegemonie in Duitsland .
l'Unità
