Fina (Pd): “Ik citeerde Alemanno om het geweten van rechts over de overbevolking in de gevangenissen in twijfel te trekken”

Over hetzelfde onderwerp:

Senator Michele Fina , is uw toespraak in de Senaat over de overbevolking in gevangenissen, waarin u de woorden van een politieke tegenstander als Gianni Alemanno citeert, een teken dat de politiek eensgezind moet zijn over zo'n belangrijk onderwerp? "Jazeker. Gevangenissen zijn geen vrijplaats van democratie. Grondrechten worden niet opgeschort door detentie. Daarom pleit ik voor een serieuze en transversale discussie", legt de penningmeester van de Democratische Partij uit aan Il Foglio. "Ik citeerde Alemanno omdat zijn gevangenisdagboek niet politieke voorkeur aanhaalt, maar, via de menselijke conditie in de gevangenis, humanisme zelf als essentiële basis voor maatschappelijke coëxistentie. Bovendien is hij een historische exponent van het Italiaanse rechts, met wie veel parlementariërs die ik hier voor mij in de Kamer heb, nauw hebben samengewerkt. Hij is dus een naam die kan helpen de vooroordelen te overwinnen en de menselijke waardigheid weer centraal te stellen." Daarom moeten we ook met de cijfers beginnen: "Vandaag zitten we op meer dan 62.000 gevangenen, in een systeem dat plaats biedt aan ongeveer 51.000 gevangenen, waarvan er 5.000 niet beschikbaar zijn: dus 16.000 mensen te veel, met dramatische pieken in sommige regio's. In 2024 werd het record van 91 zelfmoorden bereikt (gevangenen en gevangenispolitieagenten) en 2025 dreigt nog erger te worden; cijfers die laten zien hoe de heropvoedende functie van straf faalt en hoe dramatisch de situatie van echte mensen is", legt de Democratische senator uit.

Gisteren kondigde Alemanno in een brief opnieuw een zelfmoordpoging aan in de gevangenis van Rebibbia . En slechts een paar dagen geleden kwam president Mattarella terug om te waarschuwen voor overbevolking in de gevangenissen. Zou de regering meer aandacht moeten besteden aan die woorden? "Wanneer de president van de republiek spreekt, spreekt hij niet alleen een autoriteit, maar ook het geweten van het land. Mattarella was duidelijk: we kunnen onze blik niet langer afwenden. Het is onaanvaardbaar dat er elke week een gevangene zelfmoord pleegt", redeneert Fina. "De regering heeft daarentegen weinig tot niets gedaan: het in juli 2023 beloofde gevangenisplan is nog steeds niet op gang gekomen, er is ondanks de verklaringen geen sprake van structurele investeringen, er is geen vooruitgang geboekt op het gebied van lokale justitie of alternatieve straffen. Zelfs de eenvoudigste maatregelen, zoals uitbreiding van het personeelsbestand van de gevangenispolitie of het verkorten van de preventieve hechtenis, zijn niet aangepakt. We moeten Mattarella niet alleen als waarschuwing beschouwen, maar ook als kompas."

Afgelopen zomer dreigde Forza Italia met een regeringscrisis als het geen impact zou hebben, met name wat betreft de gevangeniskwestie. Zijn de leden van Forza Italia nog steeds de gesprekspartners binnen de meerderheid die wakker geschud moeten worden om een ​​steeds ernstiger probleem aan te pakken? "Forza Italia heeft een eigen politieke cultuur en een geschiedenis die het ervan weerhoudt te doen alsof er niets aan de hand is. Maar vandaag wordt het binnen de regering het zwijgen opgelegd. De dreiging van afgelopen zomer is een echo gebleven", antwoordt de Democratische afgevaardigde. "Ik geloof dat iedereen die zich bekommert om werkende en eerlijke rechtvaardigheid geraadpleegd moet worden. Maar getuigenissen zijn niet langer voldoende, we hebben initiatief nodig. We hebben de moed nodig om impact te hebben op een regering die gedomineerd wordt door een punitieve en populistische visie op rechtvaardigheid, niet zonder trekken van onmenselijkheid. De echte uitdaging is het herstellen van de grondwettelijke zin van straf, zoals voorzien in artikel 27: humaan, heropvoedend, niet wraakzuchtig. In plaats daarvan heeft alleen het nieuwe veiligheidsdecreet 28 nieuwe misdrijven geïntroduceerd . Het is dus een uitdaging die concrete acties vereist, niet alleen verklaringen. Natuurlijk is er ook een verplichting voor degenen die de eer hebben parlementariërs te zijn: om voortdurend penitentiaire inrichtingen te bezoeken. Debora Serracchiani deed er goed aan de campagne voor te stellen, met Calamandrei als citaat: "Je moet het gezien hebben", met onze voortdurende inspectiebezoeken en vragen."

Had u meer moed verwacht van iemand met een cultuur die openlijk garant staat, zoals minister Nordio? "Ik had meer verwacht en verwacht meer. Nordio heeft een biografie die liberale en garantstaande principes oproept, maar tot nu toe heeft hij de indruk gewekt meer een observator dan een hervormer te zijn; niet alleen op dit vlak", vertelt Fina aan Il Foglio. Ze somt een reeks mogelijke oplossingen op om de overbevolking te stoppen: " Van de uitbreiding van alternatieve maatregelen naar detentie, met name voor kleine en niet-gewelddadige misdrijven, tot de decriminalisering van sommige lichte gevallen, zoals bijvoorbeeld onschuldig verzuim. Verder naar een breder gebruik van de elektronische polsband, die vandaag de dag nog steeds onderbenut wordt. En dan naar de werving en training van gevangenispersoneel, dat vandaag de dag uitgeput is door slopende diensten en een personeelstekort (meer dan 8.000 agenten ontbreken). En tot slot naar de bouw van nieuwe, kleinere, territoriale structuren, gericht op re-integratie. De gevangenis moet niet alleen hechtenis zijn, maar vooral een begeleiding voor de terugkeer naar de maatschappij ."

Bestaat er, volgens Alemanno's citaat, nog steeds een vergelijkingsmethode die de politiek iets kan leren? "Democratie is luisteren en vergelijken. Wie zich onttrekt aan de gedachte de tegenstander te verzwakken door hem te delegitimeren, loopt het risico de basis van de democratische regels en de constitutionele perimeter te verzwakken. Alleen wie onzeker is over zijn eigen principes en politieke visie, is bang om naar anderen te luisteren en problemen vanuit andermans perspectief te bekijken. Sterker nog: de angst voor vergelijking is naar mijn mening de ergste vorm van culturele ondergeschiktheid. Dit neemt niet weg dat we helaas moeten erkennen dat we ons in een van de dieptepunten van het republikeins-democratische leven bevinden, omdat degenen die vandaag de dag regeren meer worden geleid door wraakgevoelens en een minderwaardigheidscomplex dat zich ontwikkelt tot saaie arrogantie", concludeert Fina. " Wat betreft de strafuitvoering hoop ik van harte dat ten minste de woorden van een historische exponent van het Italiaanse rechts het geweten van de huidige meerderheid kunnen bevragen ."

Meer over deze onderwerpen: