Van Chiaravalloti (FI) tot Oliverio (PD): alle juridische mislukkingen waar de presidenten van Calabrië het moeilijk mee hebben.

Over hetzelfde onderwerp:

Roberto Occhiuto is slechts de laatste in een lijst van Calabrische presidenten die onder gerechtelijk toezicht zijn geplaatst. Hoewel de vertegenwoordiger van Forza Italia nog in de onderzoeksfase zit, was de gemene deler onder zijn voorgangers hun vrijspraak na jarenlange processen. Dit patroon heeft zowel centrumrechtse presidenten (zoals Giuseppe Chiaravalloti) als centrumlinkse presidenten (zoals Agazio Loiero en Mario Oliverio) getroffen . Op deze lijst van Calabrische presidenten die zijn onderzocht en vervolgens vrijgesproken, staat Giuseppe Scopelliti, die echter werd veroordeeld voor feiten vóór zijn periode als regionaal president en kort daarna aftrad. Het is daarom de moeite waard om de verschillende zaken te bekijken om te begrijpen wat ze gemeen hebben: een openbaar ministerie, dat van Catanzaro, dat, terwijl een officier van justitie van De Magistris naar Gratteri overgaat, de toenmalige regionale president blijft aanvallen. De daaruit voortvloeiende politieke onrust in de regio. En, jaren later, de vrijspraak van alle aanklachten. Een modus operandi die leidde tot de ondergang van politieke carrières, terwijl de officieren van justitie steeds meer zichtbaarheid kregen, wat vervolgens (althans in het geval van De Magistris) in de politieke arena werd toegepast.

Giuseppe Chiaravalloti (2000-2005)

Chiaravalloti, een beroepsmagistraat bij de parketten van Crotone, Catanzaro en Reggio Calabria, werd in 2000 verkozen tot president van Calabrië namens Forza Italia, een centrumrechtse coalitie. Zijn zaak is de enige die we hier bespreken, waarbij een onderzoek werd ingesteld na zijn ambtstermijn als regionaal president. In 2005 werd hij onderzocht wegens fraude in het kader van het Poseidone-onderzoek, uitgevoerd door Luigi de Magistris, het parket van Catanzaro, naar de verdwijning van Europese fondsen voor de bouw van rioolwaterzuiveringsinstallaties in Calabrië. Dit markeerde het begin van een reeks vrijspraken voor Chiaravalloti, waaronder die in het proces 'Ndrangheta, dat het jaar daarop werd gevoerd door het parket van Vibo Valentia. Chiaravalloti werd daarin beschuldigd van corruptie en later vrijgesproken door de rechter-commissaris omdat "het feit niet bestond". Maar het onderzoek dat hem het meest in de media zal ontmaskeren, is het monsterlijke "Why Not"-onderzoek dat in 2007 werd gestart door het Openbaar Ministerie van Catanzaro, wederom onder leiding van De Magistris. Deze aanklacht onderzocht een vermeende machtsgroep bestaande uit zakenlieden, politici en de vrijmetselarij, en betrof misdrijven zoals criminele samenzwering, fraude en corruptie bij het beheer van overheidsgelden die aan de regio waren toegewezen. Meer dan honderd mensen werden aangeklaagd, waaronder voormalig premier Romano Prodi en voormalig minister van Justitie Clemente Mastella (beiden vrijgesproken). Chiaravalloti werd door het Openbaar Ministerie beschuldigd van ambtsmisbruik en fraude: hij werd in eerste aanleg vrijgesproken en in hoger beroep werd de zaak geseponeerd vanwege de verjaringstermijn voor de zaak van ambtsmisbruik. Deze uitkomst werd ook bevestigd door het Hof van Cassatie. "De aanklager was duidelijk incompetent. Hij heeft tientallen mislukkingen begaan, 98 procent van de aanklachten is ingetrokken, en dat gebeurde niet alleen in de zaak Why Not", zei Chiaravalloti na de definitieve vrijspraak.

Agazio Loiero (2005-2010)

Als voormalig christendemocraat, lid van de Margherita-partij en voormalig minister van Betrekkingen met het Parlement en Regionale Zaken, werd hij in 2005 verkozen tot president van Calabrië. Het eerste onderzoek waarbij hij betrokken was, vond plaats in 2006 en betrof de gezondheidszorg in Calabrië. Dit onderzoek werd nog steeds geleid door De Magistris, de officier van justitie van Catanzaro. Hij werd beschuldigd van criminele samenzwering en prijsafspraken tijdens zijn ambtstermijn en werd op verzoek van de officier van justitie vrijgesproken door de rechter-commissaris. Zijn naam is echter het meest nauw verbonden met het "Why Not"-onderzoek, dat we hierboven bespraken. Loiero werd, net als zijn voorganger Chiaravalloti, ook beschuldigd van machtsmisbruik. Hij werd in eerste instantie vrijgesproken na een kort geding, maar in hoger beroep veroordeeld tot een jaar celstraf. Vervolgens werd hij door het Hooggerechtshof vrijgesproken omdat hij het misdrijf niet had gepleegd, zonder voorlopige hechtenis. In juli van dit jaar werd Loiero in eerste aanleg ook vrijgesproken in het "Rimborsopoli"-proces door het Openbaar Ministerie van Reggio Calabria voor het afhandelen van terugbetalingen aan gemeenteraadsleden tussen 2010 en 2012, toen hij geen voorzitter meer was van de regionale raad. "Maar 14 jaar onder beschuldiging is een veroordeling waard", zei hij in een reactie op de uitkomst van het proces.

Mario Oliverio (2014-2020)

Na vier jaar als voorzitter van Forza Italia's Giuseppe Scopelliti, die was afgetreden na een veroordeling voor ambtsmisbruik en valsheid in geschrifte in verband met zijn tijd als burgemeester van Reggio Calabria (2007-2010), was het de beurt aan Mario Oliverio , voormalig parlementslid en president van de provincie Cosenza. De vertegenwoordiger van de Democratische Partij werd ook snel door de rechter ondervraagd. In 2018 eiste het Openbaar Ministerie van Catanzaro, sinds 2016 onder leiding van officier van justitie Nicola Gratteri, zijn huisarrest op beschuldiging van ambtsmisbruik en vervolgens corruptie in een zaak met betrekking tot skiliftcontracten in de gemeente Lorica in Sila, provincie Cosenza. Het was de onderzoeksrechter die hem, als regionaal president, verplichtte om in de gemeente San Giovanni in Fiore te verblijven. Al in 2019 zou het Hof van Cassatie de nietigverklaring van de woonplaatsvereiste vorderen, waarbij het in zijn motivering uitlegde dat het indirecte bewijs tegen Oliverio "gebaseerd is op een fundamentele tegenstrijdigheid" en dat "de interpretatie van de gesprekken voortkomt uit een duidelijke beschuldigende vooringenomenheid". Het vonnis viel in 2021: hij werd vrijgesproken van de aanklacht van corruptie en ambtsmisbruik omdat "het feit niet bestaat". Maar dat is niet alles. In 2018 werd Oliverio onderzocht door het Openbaar Ministerie van Catanzaro, opnieuw op verdenking van ambtsmisbruik, maar dezelfde rechter in eerste aanleg oordeelde dat de zaak werd geseponeerd "omdat de handeling geen misdrijf vormt". Desondanks werd Oliverio verder onderzocht door het Openbaar Ministerie van Catanzaro, opnieuw onder leiding van Gratteri, die hem beschuldigde van verduistering omdat hij € 95.000 uit de regio had gebruikt om Calabrië te promoten op het Festival van Twee Werelden in Spoleto. De aanklager veronderstelt dat Oliverio het geld heeft gebruikt voor "persoonlijke promotie". Het resultaat? Een volledige vrijspraak, zowel in eerste aanleg als in hoger beroep, omdat "het feit niet bewezen is".

Een lange lijst van juridische mislukkingen die de Calabrische politiek de afgelopen 25 jaar hebben geschokt. En het zou tot grotere voorzichtigheid moeten leiden bij het lezen van het onderzoek naar de aftredende president Roberto Occhiuto, die van corruptie wordt beschuldigd.

Meer over deze onderwerpen: