De kunst van Antonio Bueno, fenomenologie van een neo-achterhoede

Meer dan negentig werken, afkomstig van uit musea en privécollecties, vergezeld van foto's en documenten beschikbaar gesteld, samen met een aanzienlijk aantal werken, van de erfgenamen van de kunstenaar. Het is de retrospectieve 'Antonio Bueno, 'fenomenologie van een neo-achterhoede', gehost in Palazzo Guinigi in Lucca tot 28 september. Gezocht door de cultuurdienst van de gemeente Lucca, geproduceerd door de culturele vereniging Bueno in samenwerking met Ag Art Gallery van Alessandro Giusti, samengesteld door Maria Isabella Bueno, dochter van de kunstenaar, en Stefano Sbarbaro, de tentoonstelling wil bezoekers in contact brengen met de diepe en complexe artistieke en menselijke reis van Goed. De tentoonstelling belicht de gehele productie. van de kunstenaar door de belangrijkste passages te onderzoeken, de veranderingen in richting en stilistische evoluties. Het project volgt Bueno's verrassende en onvoorspelbare reis (Berlijn, 1918 - Fiesole, 1984), een originele en centrale figuur in de het artistieke klimaat van de tweede helft van de twintigste eeuw, dat juist voor zijn veelzijdigheid en eclecticisme, zo wordt uitgelegd, ‘kunnen worden beschouwd als in zekere zin een voorloper van de spanningen en tegenstellingen van de postmoderne esthetiek. De smaak voor de citaat en de parodie waarmee hij ironisch de stijlen viert van het verleden gecombineerd met het vermogen om hoge cultuur te hybridiseren en populair, maak hem een schilder van grote moderniteit die vandaag de dag mogelijk om de complexiteit ervan volledig te herwaarderen pad". De tentoonstelling wil niet alleen een eerbetoon brengen aan een protagonist van de hedendaagse geschiedenis van stijl en smaak in Italië, maar "om de relevantie van zijn nalatenschap te bevestigen artistiek. In een tijdperk dat gedomineerd wordt door de urgentie van nieuwigheid en vanuit de esthetiek van de provocatie kon Antonio Bueno van figuratieve schilderkunst als instrument van cultureel verzet: een bewuste, ironische en gecultiveerde taal, in staat tot het heden in vraag stellen zonder toe te geven aan het vluchtige. Zijn werk, vrij van mode, maar toch diep geworteld in zijn tijd, blijft spreken tot onze hedendaagse blik met verrassende frisheid en helderheid."