Een Ringhio Gattuso is misschien precies wat het nationale team nodig heeft

Over hetzelfde onderwerp:

Ringhio Gattuso is lelijk, gemeen, soms zelfs ongrammaticaal. Iemand die altijd de dingen bij hun naam noemt en de wijn bij de wijn, zoals hij zelf zegt. Hij maakt zich geen zorgen over de mogelijke gevolgen van zijn uitspraken. Hij doet het gewoon. Sinds hij het veld verliet en op de bank plaatsnam, heeft hij bijna overal ter wereld fouten gemaakt, met meer ontslagen dan bevestigingen en slechts één Italiaanse beker met Napoli. Hij heeft een curriculum dat de voorzitter van een viervoudig wereldkampioensbond zou moeten verfrommelen en in de prullenbak zou gooien. Toch zou Ringhio Gattuso wel eens de juiste man kunnen zijn voor dit nationale team dat geen alchemie nodig heeft, maar passie, geen schema's en tactische uitvindingen, maar alleen heel veel hart . En dat is Gennaro Gattuso, 47 jaar oud, geboren als zevende, uit Corigliano Calabro, nooit ontgaan. Hij liep weg uit Perugia om in Glasgow te gaan spelen, bij de Rangers, waar hij een echte baan vond, een vrouw die hem nog steeds uithoudt en internationaal respect, naast de plagerijen van Gascoigne die in zijn sokken poepte. Hij ging naar het buitenland voor het geld, maar ook om te leren, om te ontsnappen aan het ritueel van de jeugd op de lanceerbasis.

Tegenwoordig is het mode om in het buitenland te studeren, destijds was het een on-Italiaanse levensstijl. Hij wilde stoer zijn en zelfs volgens Schotse commentatoren werd hij de stoerste. In Calabrië noemen ze hem Pitbull, in Schotland Braveheart, wat eleganter klinkt dan Ringhio, maar het geeft zeker de indruk, net als de bijnaam die hem altijd heeft vergezeld tijdens zijn Italiaanse carrière, die iets geweldigs werd toen hij in een kleedkamer vol kampioenen zoals die van Milan terechtkwam. Maar net zoals Rivera Lodetti nodig had, net zoals Platini niet zonder Furino kon, zou Milan van de onoverwinnelijken niet hebben bestaan ​​zonder Gattuso. Hij rende voor twee, sloeg voor vier en als iemand de andere kant op keek, zette hij diegene met een blik, een grom, weer op één lijn. Indien nodig ramt Ringhio je tegen de kleedkamer aan. Als het aan hem lag, zou hij je zelfs opsluiten. In het tijdperk van politieke correctheid is Gattuso het meest incorrecte dat er in de voetbalwereld kan bestaan. Om een ​​nationale ploeg met weinig talent en een duidelijke vertrouwenscrisis in de Azzurri op het rechte pad te krijgen, kan een Ringhio nuttig zijn . Stel je voor hoe Gattuso zou reageren op een telefoontje van een speler die hem vertelt dat hij wil opgeven. Of hoe hij de kleedkamer binnenstapt voor een play-off voor een WK. "Bij het team ben ik hun beste vriend en hun ergste vijand, maar ik koester geen wrok tegen degenen die fouten maken, alles is de volgende dag verdwenen", zegt hij. Toen een blessure dreigde het WK van 2006 te missen, dreigde hij Lippi bijna te bedreigen: "Als je me niet naar het WK brengt, bind ik mezelf vast aan de bus." Zo genas hij de kleine pijntjes.

Tijdens zijn omzwervingen over de hele wereld heeft Ringhio op belangrijke banken gezeten (Milaan, Napels, Marseille, Split) en geprobeerd betekenis te geven aan het spel van zijn teams. "Doorzettingsvermogen en hart zijn het ABC van voetbal. Zonder verlangen, zonder ziel kun je niet spelen", zei hij altijd. Maar hij heeft geleerd dat hart en ziel gepaard moeten gaan met ideeën. Hij heeft er veel van geleerd: "Ik wist dat coach zijn niet makkelijk zou zijn, dat een geweldige voetballer zijn niet genoeg zou zijn. Ik heb gereisd om te leren, ik heb moeilijke keuzes gemaakt, maar het was een pad dat ik wilde bewandelen. Er is altijd wel iets te leren, elke dag zijn er veel nieuwe dingen, er zijn goede collega's, maar het vereist ook veel nederigheid om zelfs nieuwe dingen te waarderen." Hij zal nooit professor worden, maar het nationale team van vandaag heeft dat niet nodig. Een grom is nodig om iedereen te laten begrijpen wat het betekent om dat shirt met de vier wereldsterren op het hart te dragen. Als er een anti-crisiseenheid met andere Italiaanse helden rond het risico wordt opgericht, zou dat wel eens de juiste manier kunnen zijn om te voorkomen dat het derde WK op rij verloren gaat.

"Als iemand vierkant geboren wordt, sterft hij niet rond", luidt de titel van zijn autobiografie. Maar als je rond bent, zul je zien dat Gennaro Gattuso, beter bekend als Ringhio, je vierkant maakt met zijn klappen. Laat hem zijn gang gaan. Hij is niet zo knap als Mancini, maar ook niet zo geobsedeerd als Spalletti. En hij is niet eens de laatste kaart die nog in het deck zit. Het is geen orthodoxe keuze, maar misschien was het precies wat nodig was.

Meer over deze onderwerpen: