Giro d'Italia, een crash verdeelt de race in Gorizia. Del Toro steeds meer leider, Ciccone verliest 16 minuten
Wat een aardbeving tijdens de Giro d'Italia! In een sprintersetappe die niet vlakker had kunnen zijn en die vroeger ook wel een transferetappe werd genoemd (Nova Gorica-Gorizia, 195 km), kan alles. Bijna een omkering, volkomen onverwacht.
In die zin dat door een zware groepscrash, veroorzaakt door de regen en de kasseien in een wegversmalling op zo'n 23 km van de finish, de koppositie in het klassement volledig omsloeg, ten gunste van de roze trui, de roekeloze Isaac Del Toro, de enige onder de grote namen die niet betrokken raakte bij een ongeval dat, naast zijn teamgenoot Ayuso, vooral de Italiaanse renners die vochten voor een plek op het podium schade toebracht. We hadden er al een paar voor ons, nu is het nog erger.
Degene die het zwaarst getroffen werd, was Giulio Ciccone uit Abruzzo. Hij arriveerde ruim 16 minuten te laat. Ciccone liep mank vanwege een hematoom op zijn rechterdij en werd meteen meegenomen voor onderzoek. Ook al stopt hij niet, de Abruzzees is nog steeds niet meer mee te doen aan de top.
Een andere grote naam, Antonio Tiberi, die ook pijn had, kon de voorsprong gedeeltelijk dichten maar zakte terug naar de achtste plaats, drie minuten achter de roze trui. Hij had nog altijd de leiding in een wedstrijd waarin hij zijn kopman Juan Ajuso had moeten steunen. Deze stond nu derde, op anderhalve minuut achter hem en werd ook ingehaald door de Engelsman Simone Yates, een van de weinige tegenstanders van Del Toro die profiteerde van een dag die meer impact zal hebben dan een bergetappe.
De etappezege ging overigens naar de Deen Kasper Asgreen, die op 4 km van de finish een winnende kopgroep vormde (zijn tweede overwinning in deze Giro). Na deze omwenteling moeten alle plannen voor het podium worden herzien en wellicht zelfs aangepast.
Het uitgangspunt is de nieuwe consolidatie van de roze trui, die zeer bedreven is in het vermijden van de val die de rivalen bestrafte. Dat is ook een verdienste. En daarvoor verdient hij alle lof. De jongen weet wat hij doet en bovendien wekt hij de indruk de slimste van de concurrentie te zijn.
Wat nu? Wat zal er aan de vooravond van de bergen gebeuren met de interne evenwichten van de VAE? Ayuso, die de kapitein zou worden, zit nu nog meer in de problemen. Aan de vooravond van de oorlog had hij de leider moeten zijn, een groot talent in opkomst. Nu kan alles veranderen.
"We zullen onze beoordelingen maken...", specificeerde de sportdirecteur van de VAE, Fernandez Matxin. Een cryptische zin die ons laat begrijpen wat we moeten begrijpen: dat hiërarchieën kunnen veranderen naarmate het werk vordert. De Mexicaan is weliswaar jong (21 jaar) en heeft minder ervaring dan Ayuso, maar hij rijdt een uitzonderlijke Giro en blijft zijn voorsprong in etappes opbouwen.
Helder en levendig, hij laat geen kans onbenut om zijn leiderschap te consolideren. Het is waar dat de Giro nog lang is en dat de zwaarste beklimmingen (Mortirolo en Colle delle Finestre) nog moeten worden bedwongen...
Maar op dit moment is het roze shirt het meest opvallend. Primoz Roglic zelf, de grote favoriet aan de vooravond van de race, staat vijfde, met een achterstand van zo'n tweeënhalve minuut. Hij mag dan een oude rot in het vak zijn, tot nu toe blonk hij alleen uit in de tijdritten. Een ondernemender figuur is de Ecuadoraan Richard Carapaz, vierde op 2'07, die een mooie etappezege boekte in Castel ne' Monti en zeker iemand is om in de gaten te houden in de zwaarste etappes.
Onder de grote namen staat ook de Colombiaan Egan Bernal op de eerste plaats, met een voorsprong van ruim 3,5 minuut.
Kortom, op dit moment is alles in het voordeel van de roze trui, hoewel de voordelen ervan wijselijk worden gebagatelliseerd. “In deze fases moet je vooral geluk hebben”, merkt hij op met de blik van iemand die aan een ernstig gevaar is ontsnapt.
De waarheid is dat het wielrennen, vooral met de Giro d'Italia, verandert. Het lijken de afleveringen te zijn die de doorslag geven. Juist in deze fase zou dat een fluitje van een cent moeten zijn, maar in plaats daarvan vormen het zelfs voor de kampioenen van het klassement valkuilen, die misschien minder beschermd zijn dan vroeger door hun teams.
Je moet geluk hebben, zegt de roze trui. Tja... Je moet altijd op je hoede zijn. En wees lief. Erg goed. Vroeger werden hinderlagen uitgevoerd door tegenstanders. Nu de regen of een te smalle weg.
Nieuws en inzichten over politieke, economische en financiële gebeurtenissen.
Aanmelden
ilsole24ore
