Giro d'Italia: Ayuso, het babyfenomeen, wint bij de eerste aankomst bergop. Maar in het roze is het Roglic
Eindelijk wordt het serieus. Na zoveel sprints, zoveel gebabbel, zoveel valpartijen en zoveel punten (in alle opzichten), zien we eindelijk in de zevende etappe van de Giro d'Italia in Abruzzo een finishlijn bergop.
Laten we eerlijk zijn: niets schokkends, maar de aankomst in Tagliacozzo , een tamelijk emblematische naam, op 1425 meter boven zeeniveau met een laatste helling van 9 kilometer met een stijgingspercentage van 10%, liet ons in ieder geval begrijpen welke krachten er spelen in een wedstrijd die, afgezien van de prestaties van voormalig rozetruidrager Pedersen, ons niet bepaald in vervoering had gebracht.
Bij de eerste test is dit het antwoord: de Spanjaard Juan Ayuso , het 22-jarige fenomeen dat drie talen spreekt als een boek, wint de etappe met de klasse der voorbestemden. Een krachtig schot op ongeveer 500 meter, waar de weg vlakker wordt, en afscheid van het gezelschap.
Een geweldig gezelschap, want met Ayuso waren we bij de besten. Ze bleven allemaal aan elkaar verbonden als klimop tot aan de aanval van de jonge Catalaan, die zo bij de finish de Mexicaan Del Toro, de Colombiaan Bernal , de nieuwe roze trui Roglic en onze Giulio Ciccone, de enige dappere die tijdens de klim een paar pijlen probeerde, achter zich liet.
Achter Ciccone, op de zesde en zevende plaats, altijd binnen een straal van vier seconden, zitten Antonio Tiberi en Damiano Caruso , dat wil zeggen de oude man en het kind van onze wielersport. Damiano is een prachtige 37-jarige die bestand is tegen de roest van de tijd; Antonio, een 25-jarige uit Lazio, is het driekleurige juweel waarop alle hoop voor de toekomst van ons wielrennen is gevestigd. Is dit het juiste moment? Dat hopen wij van harte. Hij staat nu vierde in het klassement met 27 inch voorsprong op Roglic. Alles is mogelijk.
Op dit moment staat Ayuso, drie jaar jonger dan Tiberi, op het podium om het applaus in ontvangst te nemen. Het is waar dat niet iedereen op dezelfde leeftijd volwassen wordt, maar zelfs voor de knappe Antonio is het tijd om wakker te worden. Een oud spreekwoord zegt: om je dromen waar te maken, moet je (vroeg of laat) wakker worden.
Over Ayuso gesproken, het is goed om te weten dat hij ook voor UAE Emirates rijdt, hetzelfde team als Zijne Majesteit Tadej Pogacar, die zich momenteel concentreert op de volgende Tour de France, die hij al drie keer heeft gewonnen.
Kortom, bij afwezigheid van de Opperste Leider is er in de Giro zijn plaatsvervanger, de jonge Juan, die enkel maar wacht om te laten zien hoe goed hij is. "Ik heb maar één keer gesprint", verduidelijkte de Spanjaard aan de finish. We klommen allemaal heel snel en ik wist dat dit de enige manier was om mezelf te laten gelden. Het is een groot geluk, ik hoop dat er nog meer mogelijkheden komen…”
Maar nu, op deze eerste beklimming van de Abruzzen , weer in de roze trui, bijna tegen zijn wil, staat daar een andere grote man, de Sloveen Primoz Roglic, 36 jaar oud op 29 oktober, vastbesloten om, ondanks enkele afleidingen, zijn tweede Giro te winnen na die van 2023. De Sloveen, die vier Vuelta's op zijn naam heeft staan, weet dat dit een uitstekende gelegenheid is om opnieuw indruk te maken. Zonder de kat ( Pogacar ) zouden de muizen dansen en Roglic, meer een oude vos dan een muis, probeert in het roze in de Vaticaanse tuinen van Rome aan te komen.
In deze fase leek Roglic een beetje afgeleid, maar het is beter om dat niet te veel te geloven. De nieuwe roze trui is al geen jonge hond meer, maar weet dat de Giro heel lang is en dat uiteindelijk alles in de bergen, in de Alpen en de Dolomieten, wordt beslist. Hij doet dus zijn best, maar niet té veel, en probeert de inspanning te verdelen, zoals hij deze keer deed door de scène aan Ayuso over te laten.
Laten we niet vergeten: Roglic is niet hetzelfde als Pogacar, die ook de tussensprint van de Gran Fondo degli Alpini zou winnen. Nee, hij wil liever niet te veel opvallen en spaarzaam omgaan met zijn energie. En hij grapt over zijn leeftijd: "Er is geen goed moment om te winnen. Leeftijd is geen getal meer. En ik voel me tien jaar jonger," besluit Primoz lachend. Primoz in naam en feitelijk.
We sluiten af met de andere grote namen. Isaac Del Toro , een Mexicaan die net zo snel is als Speedy Gonzales, presteerde ook uitstekend. Hij eindigde als tweede achter Ayuso, ook uit de VAE, een team waar talenten in de loop der jaren groot worden.
Tot slot een speciaal woord voor Egan Bernal , die als derde over de finish kwam. Een geweldig resultaat voor een kampioen die drie jaar geleden het risico liep om te overlijden in een vreselijk ongeluk. Als hij zo doorgaat, wint hij alvast zijn Giro.
Nieuws en inzichten over politieke, economische en financiële gebeurtenissen.
Aanmelden
ilsole24ore
