Het middenveld van Bari blijft een raadsel.

De cijfers kloppen niet, en dit keer is het niet alleen maar figuurlijk bedoeld. Meer dan een maand na de officiële opening van de zomerse transferperiode blijft Bari zich presenteren met een praktisch ontmantelde centrale motor. Het middenveld, de kern van elk tactisch plan dat die naam waardig is, is momenteel de meest kwetsbare plek van de rood-witte selectie. Trainer Fabio Caserta heeft momenteel slechts drie spelers beschikbaar: Riccardo Pagano, de Oostenrijker Matthias Braunöder en de Belg Matthias Verreth, die de komende uren weer met de groep zal trainen na een ingrijpende familietragedie met het verlies van zijn jonge zoon Charles Elliot.

Deze alarmerende situatie vraagt om een grondige reflectie op de reële mogelijkheid om in een lang en uitdagend kampioenschap als de Serie B een serieus technisch-competitief project te bouwen, met een schaarste aan alternatieven op het meest delicate deel van het veld.

OVERLEVENDEN TOT NU TOE: De schijnwerpers waren aanvankelijk gericht op de nieuwste aanwinst (gehuurd van Como, dat hem overnam van Austria Wien), Matthias Braunöder. Hij arriveert in Puglia met de kwaliteiten van een centrale middenvelder met de eigenschappen van een fysiek sterke middenvelder. Tactisch georganiseerd en agressief in duels, is de Oostenrijker goed in het breken van het spel van de tegenstander en bezit hij een goede intensiteit en positiebewustzijn. Hij is echter geen spelmaker in de traditionele zin van het woord, noch een spelmaker. In Caserta's 4-3-3 zou hij kunnen worden ingezet als balancer, nuttig om inhoud en dekking te bieden aan het middenveld. In zijn carrière moet hij echter nog de technische kwaliteit laten zien die nodig is om de bal te dragen en het team te ondersteunen. Zijn bijdrage zal van onschatbare waarde zijn, vooral in het verdedigende spel, maar voor hem – net als voor de anderen – zal het tijd kosten om te acclimatiseren aan het Italiaanse voetbal. De Serie B is een zware en complexe competitie. Hoewel hij al aanzienlijke internationale ervaring heeft (hij speelde 75 interlands en scoorde drie doelpunten in Oostenrijk), zal zijn eerste impact nog niet zeker zijn. Sinds januari 2024 speelde hij 21 wedstrijden voor Como, waarin hij één doelpunt en één assist scoorde in de Serie A en Serie B. Vorig jaar speelde hij slechts negen wedstrijden tussen de competitie en de beker, waarin hij in totaal slechts 355 minuten speelde. Zijn laatste officiële optreden in de reguliere competitie dateert van 30 december 2024 (een 2-0 overwinning op Lecce). Sindsdien heeft hij niet meer gespeeld en heeft hij 19 wedstrijden gespeeld, waarvan één op de tribune.

Op het middenveld zou de jongeling een goede partner kunnen zijn voor Riccardo Pagano. Geboren in 2004 en opgegroeid in de jeugdopleiding van Roma, vertegenwoordigt hij een van de positieve signalen die naar voren kwamen in Catanzaro's laatste seizoen. Een moderne middenvelder, goed in het weglopen van de bal, snel in de openingsfase en genereus in het pressen. Maar talent is niet genoeg. Hij heeft tijd, ervaring en consistentie nodig. Hem belasten met te veel verantwoordelijkheid riskeert hem uit te putten. Pagano is een aanwinst, maar op dit moment kan hij niet de spil worden van een middenveld dat competitief wil zijn. Die rol zou op papier worden vervuld door Matthias Verreth, die onlangs terugkeerde uit Nederland. Een atypische middenvelder en centrale middenvelder, hij heeft een sterke aanvallende flair. Zijn start in Bari werd overschaduwd door het verlies van zijn jonge zoon, wat hem uiteraard mentaal en fysiek beïnvloedt. Toen hij fit was, toonde de Belg vorig jaar in Brescia al bovengemiddelde technische vaardigheden. Hij heeft visie, een zachte aanpak en het vermogen om het spel tussen de linies door te breien. Maar zelfs hij kan op dit moment de last van de hele afdeling niet dragen.

KORTE OMSLAG De 4-3-3 die Caserta ontwierp, is gebaseerd op drie belangrijke spelers op het middenveld: een spelverdeler die orde schept en het tempo bepaalt, een dynamische middenvelder die het spel ondersteunt, en een balancer die klaarstaat om de overgangen op te vangen. Geen van de drie spelers in de huidige selectie lijkt de spelverdeler die het team zo hard nodig heeft, volledig te belichamen.

Verreth is een afmaker, geen metronoom. Braunöder rent veel, maar dicteert het spel niet. Pagano heeft een goede intuïtie, maar mist de ervaring om het speltempo te beheersen. Het risico is dat het team in tweeën splitst, waarbij het aanvallende trio aan zijn lot wordt overgelaten en de verdediging de ongecontroleerde comebacks van de tegenstander moet doorstaan.

Kortom, Caserta kan proberen de gaten te vullen met noodoplossingen, maar het probleem is structureel. Het middenveld mist momenteel diepte en veelzijdigheid. En bovenal: er zijn geen alternatieven. Er is geen interne competitie, geen rotatie, geen ruimte voor fouten. Het is als koorddansen, zonder vangnet.