PSG vs. Real Madrid: Lucho vs. Xabi, Mbappé en de ruzie in de Super League
Het beste wat er is: de Europese kampioen tegen de allergrootsten aller tijden. Wie deze halve finale ook wint, zal waarschijnlijk de trofee in New York in de wacht slepen. PSG en Real Madrid waren het meest consistent, solide en spectaculair, met vier overwinningen uit vijf wedstrijden . City liet zich overheersen, Bayern liet te wensen over en de anderen waren niet opgewassen tegen de verwachtingen. Maar PSG-Real Madrid heeft duizend-en-een andere betekenis: het is een roman in een wedstrijd , het is een botsing tussen Spaanse voetbalfilosofieën tussen Luis Enrique en Xabi Alonso, het is Mbappé versus zijn verleden, het is een botsing over de toekomst van het voetbal tussen de institutionele Khelaifi en de rebelse Florentino . Dit alles mag u deze avond niet missen.
Het belangrijkste is dat de subplots een wedstrijd die fantastisch zou kunnen zijn en als opmaat dient voor de Champions League van volgend seizoen, niet overschaduwen. PSG was in 2025 een spektakel van spel en resultaten, met dit 4-3-3-team dat snelheid , competitiedrift en klasse combineert, misschien net als het Barça van Luis Enrique, dat sneller was dan dat van Guardiola: het middenveld onder leiding van Vitinha is onweerstaanbaar, de roterende aanval brengt elke verdediging in de war en er is geen weg om ze te passeren. In de halve finale ging Bayern München op het laatste moment onderuit, terwijl PSG liet zien dat ze ondanks tegenslagen kunnen winnen.
Real Madrid heeft het Ancelotti-tijdperk achter zich gelaten en begint in rap tempo opnieuw, experimenterend met verschillende oplossingen, allemaal in naam van het voetbal: een verdediging van vier of drie spelers met Tchouameni teruggetrokken tussen de centrale verdedigers; Guler à la Modric; Valverde steeds meer als allrounder; Bellingham spelend tussen de middenvelder en de vleugelspeler (zoals hij deed met Carletto); en Mbappé , die bij zijn terugkeer de toch al volle bank zal uitbreiden met Rodrygo en de verrassende doelpuntenmaker Gonzalo Garcia . Een climax met wat afleiding tegen Al Hilal, Juve en Borussia: in de halve finales een 2-0 voorsprong in de 92e minuut, gevolgd door een bloedstollende 3-2 overwinning.
PSG speelt een 4-3-3-systeem zonder de geschorste Pacho , met de betrouwbare Beraldo als vervanger. Met de terugkeer van Dembélé werd de obsessieve druk die Inter de das omdeed, weer zichtbaar tegen Bayern. Is drie spitsen onhoudbaar? Ja, als PSG binnen 30 meter van de aanval speelt, dwingen ze hun team niet tot uitputtende achtervolgingen. Real Madrid , zonder de geschorste Huijsen , schommelt tussen het nieuwe 3-5-2-systeem, Xabi Alonso's kenmerkende systeem, en een klassieker 4-4-2-systeem dat op meerdere hoeken van het veld wordt ingezet, zoals 4-2-2-2, waarbij Valverde en Bellingham vanaf de vleugels aanvallen. Tegen het aanvallende trio van PSG zou een viermansverdediging logischer zijn, maar Xabi weet hoe hij moet verrassen .
Het duel tussen de twee coaches is fascinerend. Met Guardiola staan ze aan de top van de Spaanse school, nu superieur aan de Duitse en Italiaanse scholen. Pep heeft de weg vrijgemaakt voor een permanente revolutie, Luis Enrique heeft zijn plek bij Barça ingenomen en in de verbeelding van voetbalwetenschappers is Xabi Alonso het aanstormende talent dat een synthese biedt van misschien meer orthodoxe ideeën, maar La Liga en de Champions League zijn te lang om te testen.
Als Miami-PSG Messi-PSG was, dan is Mbappé vanavond nog erger: Kylian blikt terug op het verleden , na een carrière in de rechtszaal. Hij heeft zojuist zijn klacht wegens morele intimidatie tegen zijn oude club ingetrokken , maar hij eist nog steeds €55 miljoen aan achterstallig loon. In juni stak voorzitter Al-Khelaifi hem de hand toe: "Ik dank Kylian voor wat hij de club heeft gegeven en ik wens hem het allerbeste bij Real Madrid."
Al-Khelaifi staat minder open voor Florentino . In de nacht van de Super League , in april 2021, werd verrassend genoeg ontdekt dat PSG en Bayern het separatistische voorstel van Florentino en Agnelli niet hadden geaccepteerd, wat de eerste scheur in het project veroorzaakte. De leider van PSG is Ceferins politieke rechterhand geworden, terwijl Real Madrid, samen met Barça, nu de enige officiële rivalen van de UEFA zijn na het vertrek van Juve na Agnelli. Een clash die niet zal eindigen met het WK.
La Gazzetta dello Sport
