Vijfkamp Irbin Vicco wereldkampioen


Irbin Vicco, 32 jaar oud, was de hoofdrolspeler in een intense en emotionele race, die begon met de horden en verder ging met zwemmen en de afsluitende laserrun
Moderne Vijfkamp: In Druskininkai, Litouwen, won Irbin Augusto Vicco, lid van ASD Futura PM uit Pesaro, goud op de Wereldkampioenschappen Para Tetrathlon, de eerste editie van het WK, waaraan atleten uit Frankrijk, Groot-Brittannië, Oekraïne en Italië in de categorieën PMP4 en PMP5 deelnamen. De 32-jarige Irbin Vicco was de protagonist van een intense en spannende race, beginnend met de horden en verdergaand met het zwemmen en de afsluitende laserrun. Begeleid en begeleid door coach Raffaele Secchi uit Pesaro en gesteund door het hele Italiaanse team in Litouwen voor het WK Onder-19, schreef de Italiaanse atleet met vastberadenheid en doorzettingsvermogen geschiedenis tijdens dit belangrijke evenement voor een steeds toegankelijkere en inclusieve sport, door Italië naar de hoogste trede van het podium te leiden, vóór de Brit Chris Harriss en de Fransman Yoan Argiolas. "Blij en tevreden, zo voel ik me nu ik probeer deze dagen te verwerken", aldus Irbin Vicco. "Een paar weken geleden werd ik benaderd door atlete Chicca Mencoboni uit Pesaro. Ze vertelde me over dit nieuwe sportproject en wilde me er graag bij betrekken. Ik sprak telefonisch met Adriana Fabbri, hoofd van de parapentathlonsector van de Italiaanse Federatie voor Moderne Vijfkamp en lid van de Para Vijfkampcommissie van de UIPM, en ik begreep hoezeer ze om me gaf en dat ik de wedstrijd uiterst serieus moest nemen." De Italiaan bouwde zijn overwinning proef na proef op, in een zeer intense wedstrijd. Hardlopen is vertrouwd voor me, omdat ik uit de atletiek kom. Het schieten ontbrak, en ik ontdekte dat ik het niet zo slecht deed. Dus ik had het gevoel dat ik de uitdaging aankon, en ondanks de beperkte tijd deed ik wat ik kon met het waardevolle advies van Raffaele Secchi. Ik geloofde er vanaf het begin in; trainen op de atletiekbaan leerde me hoe ik mijn tempo moest beheersen. Ik had een duidelijk strategisch voordeel, en dat wist ik, ook al waren sommige Oekraïners echt sterk. Toen kwam de laatste ronde met de laatste schietsequentie. Toen ik besefte dat ik op het punt stond de eerste wereldkampioen in deze discipline te worden, voelden mijn benen plotseling licht aan en genoot ik van het moment, vergezeld door het publiek en het onschatbare gejuich van het Italiaanse team. Ik dank Adriana Fabbri en Annamaria Mencoboni. Dank aan de Uipm voor het mogelijk maken van dit alles, en aan Raffaele Secchi voor deze korte maar intense dagen.
bt
Lees verder over al het sportnieuws op
sport.quotidiano