Wat Carlsen zou moeten zien vanuit zijn St. Helena
Hendel
Schaken met filosofie
Garry Kasparov verbreekt zijn stilzwijgen: de heerschappij van Magnus Carlsen is niet langer onaantastbaar. Na twee nederlagen tegen de jonge Gukesh ziet de Noorse kampioen de eerste tekenen van zijn neergang, tussen frustratie, bewustwording en nieuwe uitdagingen aan de horizon.
Over hetzelfde onderwerp:
Het is tijd om de dominantie van Magnus Carlsen in twijfel te trekken . Aldus de legende van Garry Kasparov , de man die de schaakwereld al meer dan twintig jaar stevig in zijn greep heeft. Waarom? De Noor heeft het opnieuw opgenomen tegen Dommaraju Gukesh, de piepjonge Indiër die de kroon van wereldkampioen, die Carlsen vrijwillig heeft opgegeven, heeft opgeëist. Hun laatste ontmoeting, waarin Carlsen werd verslagen en zijn onstuimige vuist op tafel sloeg, ging de ronde op het web. Het woedende gebaar van de Noor verhulde (niet al te goed) de frustratie dat hij een gewonnen partij had weggegooid en zijn tegenstander had toegevoegd aan de (zeer korte) lijst van spelers die hem hadden weten te verslaan . Maar een paar weken later ontmoeten de twee elkaar opnieuw tijdens de SuperUnited Croatia Rapid and Blitz, een toernooi vol met enorm talent, zozeer zelfs dat Carlsen heeft verklaard dat hij Gukesh tot de underdogs rekent. Toen hij hem echter tegenover zich had, won Gukesh opnieuw (en domineerde hij het toernooi). Laten we teruggaan naar de woorden van Kasparov: het was geen eenzijdige wedstrijd die, zoals de vorige, werd verpest door een vreselijke blunder, maar een echte strijd op gelijke voet, die met ups en downs leidde tot de overwinning van Gukesh.
Victor Hugo's Napoleon Bonaparte beweert op de ochtend van de Slag bij Waterloo negentig procent kans te hebben op de overwinning, en ervan overtuigd dat hij zou kunnen zegevieren, stelt hij zich de laatste stuiptrekkingen van zijn rijk ver weg voor. Garry Kasparovs Magnus Carlsen ziet de ondergang ervan daarentegen met de ogen van de geschiedkundige Edward Gibbon . Hij voelt zich zelf de eerste getuige van de welvaart, rijping en vervolgens (schaak)decadentie ervan. Hij beschouwt zichzelf nog steeds als nummer één (en dat is hij), maar hij kent al zijn zwakheden perfect, hij voelt de vertraging van zijn rekensnelheid, van zijn reflexen. Wat als tegenwicht zou moeten dienen, namelijk de grotere ervaring die in de loop der jaren is opgedaan, is niet langer voldoende. Wat hem te wachten staat, is een blik vanuit zijn Sint-Helena, op de grote kampioenen uit het verleden: op Kasparov zelf, die voor het eerst een machine, geen mens, hem de dodelijke slag zag toebrengen; aan Bobby Fischer, die zojuist de hoogste schaakberg had beklommen, maar plotseling besloot om met pensioen te gaan; aan Mikhail Tal die, met een kinderwens, bleef spelen, van de ene ziekenhuisopname naar de andere, tot een paar dagen voor zijn dood.
Carlsens St. Helena zou een andere, minder funeraire uitstraling kunnen hebben. Carlsen gelooft dat tenminste: het zou vrije stijlschaak kunnen zijn, en dus niet het verleden, maar de toekomst.
De wedstrijd: Magnus Carlsen vs Gukesh Dommaraju, SuperUnited Croatia Rapid, 0-1 Hier is een fragment uit de partij. Zwart heeft net 30. Pdc3 gespeeld. Kun jij de combinatie vinden om te voorkomen dat je in een verliezende stelling terechtkomt?
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto
