Wat een avond voor Var! Controverse en vergif. Napoli op één stap afstand van de Scudetto

Het grappige is dat scheidsrechter Doveri bijna op hetzelfde moment Napoli een penalty toekende vanwege een overtreding van Lovik op Neres, met alle gevolgen van dien, want een eventuele omzetting zou mathematisch gezien de Scudetto aan de Napolitanen hebben toegekend. Momenten van koortsachtige illusie, waarbij heel Napoli klaarstaat om te juichen, maar in plaats daarvan gooit de VAR alles van tafel vanwege een eerdere overtreding van Simeone op Circati. Een overtreding die in een nog niet zo ver verleden door niemand zou zijn opgemerkt, maar die uiteindelijk doorslaggevend wordt voor het annuleren van de strafschop.

En wat dan nog? Voor Napoli is het dus ook een gelijkspel. Het is een heftige nek-aan-nekrace die sinds 2008 niet meer heeft plaatsgevonden. Maar nu zijn de Azzurri nog dichter bij de finish. Conte benadrukt dit met zijn syncopische manier van wel en niet zeggen: "We moeten bovenop de zaken blijven zitten, gefocust blijven om een ​​kampioenschap te winnen dat historisch zal worden..."

Terwijl Napels rustig en met gekruiste vingers feestviert, heerst in Milaan een vijandige stilte van protest. De beschuldigde is uiteraard de scheidsrechter en diens technologische poot, de VAR, die inmiddels is uitgegroeid tot het symbool van een surrealistische avond die nog lang herinnerd zal worden. Wat betreft de betwiste incidenten, die ook in andere wedstrijden ter sprake kwamen, zullen de discussies eindeloos doorgaan, zoals dat door de eeuwen heen altijd het geval is geweest. Ook omdat de VAR slechts een hulpmiddel is, technologisch weliswaar preciezer, maar dat vervolgens geïnterpreteerd moet worden.

Wat kan ik zeggen? Een mening uiten is in deze gevallen vergelijkbaar met het gooien van een brandende lucifer in een blik benzine. De eerbiedwaardige meesters van de sector zullen dit uitgebreid doen. Dat Inter teleurgesteld was, is wel te begrijpen. Bij 2-1 genoten ze immers al van de inhaalmanoeuvre, maar de uitgestoken arm van Bisseck is duidelijk zichtbaar. En hoewel Napoli nog maar één stap verwijderd is van de titel, is de wedstrijd nog niet voorbij. En om het nog spannender te maken, moeten de twee beslissende wedstrijden (Napoli-Cagliari en Como-Inter) in een doordeweekse ronde worden gespeeld, vermoedelijk volgende week donderdag, om een ​​mogelijke play-off voor volgende week zondag vast te kunnen stellen. Het wordt dus weer een avond vol tegenstrijdige lotsbestemmingen.

En de rest van deze zondag, verdomde zondag? Wat gebeurde er in de andere kampen? Omdat we het hier nog een half uur langer over VAR-incidenten moeten hebben (genoeg!), volgt hier een korte samenvatting.

Juventus van Tudor, dat Udinese met 2-0 versloeg, consolideerde de vierde plaats (67 punten) vóór Roma (66), dat het arme Milan met 3-1 versloeg en nu stuurloos ronddobberde als een gesloopt zeilschip.

Voor degenen die van debatteren houden, willen we terug naar Juve zeggen dat het tweede doelpunt werd gescoord door Vlahovic (een mooie voorzet met links), die al 84 dagen niet meer had gescoord. Een goede terugkeer voor de spits van Juventus, maar een die de twijfels over zijn vaste verblijf in Turijn niet wegneemt. Waarschijnlijker is dat hij zijn koffers pakt. Roma deed het daarentegen goed en vierde in het Olimpico de 500ste Serie A-wedstrijd van Ranieri. In een vol stadion bezorgt Sir Claudio de Giallorossi een vijfde plaats, wat hen dichter bij de Europa League brengt en, in het geval van een verrassende eindzege, zelfs toegang tot de Champions League kan opleveren.

Milaan, dat in eigen problemen verkeert, is nauwelijks nog in het nieuws. Net zoals de uitzetting van Gimenez vanwege een reactionaire elleboogstoot niet nieuwswaardig is. Aan de andere kant was de 3-2 overwinning van Fiorentina op Bologna, die nu genoeg had van het winnen van de Coppa Italia, wel grappig. Keans derde doelpunt was opnieuw beslissend voor de Viola.

En de strijd om degradatie? Ieder voor zich. Nu Monza is uitgeschakeld (met 3-1 verslagen door Empoli), is de overwinning van Lecce op Torino (1-0) het vermelden waard. Dat geeft de hoop van de ploeg uit Salento, die met 31 punten op de derde plaats staat samen met Empoli, weer wat nieuw leven ingeblazen. Venezia daarentegen, met 29 de op een na laatste, zit hen tot over hun oren in de race. Como zet daarentegen rustig haar reis voort. Ondanks dat ze in Verona met 1-1 gelijkspeelden, staat het team van Fabregas met 49 punten stevig in de goede positie op de ranglijst. De laatste wedstrijd is tegen Inter. Nog een paar weken en dan zou dit woeste Como ervoor hebben gezorgd dat Milan de adem in hun nek voelde, de arme Duivels waren helemaal uitgespeeld en gevangen genomen door een steeds minder overtuigende directie.