"Ik vind het heerlijk om verliefd te zijn, maar liefdesverdriet voelt ook heel krachtig."

De hoofdpersoon verschijnt in hotel Los Enamorados, terwijl de ondergaande zon het kalme water van de baai van Portinatx verguldt. Nathy Peluso (Luján, Buenos Aires, 1995), winnares van vijf Latin Grammy Awards en met slechts twee studioalbums op haar naam, staat al vijf jaar op de cover van het gastronomische tijdschrift Tapas , dat elke zomer aan Ibiza is gewijd. Ze is dankbaar dat haar passie voor lekker eten samengaat met haar toewijding aan het Witte Eiland.

De eerste vraag is een must: Welk gerecht is Nathy Peluso het beste in, en wat voor soort keuken vindt ze het lekkerst? "Mijn signature dish is Milanese met aardappelpuree, hoewel ik ook van creativiteit, fusion en signature cuisine houd. Ik vind het geweldig als een chef zich uitdrukt door gerechten te creëren, smaken te combineren of kruiden toe te voegen die je niet zou verwachten", antwoordt ze aan La Vanguardia .

Laten we het ook over koken hebben Zijn kenmerkende gerecht is Milanese met aardappelpuree, maar hij laat zich ook verleiden door creativiteit, fusion en kenmerkende gerechten.

Het antwoord is typerend voor een artiest die muziekgenres in een constante stroom van energie combineert en daardoor de winnaar is van de GQ Creativity Awards Global Creativity Award 2025: "Ik rust niet veel, zelfs niet op de rustige momenten dat ik probeer iets te bedenken." Twee of drie jaar geleden was het nog erger. Nathy kon zich niet eens ontspannen door op zaterdagmiddag een Zweedse film te kijken: "Dat was ik. Ik heb niet veel tijd om te rusten, maar als ik het vandaag rustiger aan doe, probeer ik ervan te genieten, want het hoort ook bij het leven. Hoewel... de waarheid is dat ik er niet zo goed in ben (lacht)."

Ik heb niet veel tijd om te rusten, maar als ik het rustiger aan doe, probeer ik ook te genieten. Daar ben ik niet zo goed in. Nathy Peluso Kunstenaar

Van rookie tot ster in drie jaar Hij heeft vijf Latin Grammy Awards gewonnen.

Op 23 juli keert Nathy Peluso terug naar het Pirineos Sur-festival, het eerste in de geschiedenis dat op een drijvend podium plaatsvindt. "Het is heel bijzonder om in het water te spelen, het is een superinspirerend element en heeft iets heel geks", zegt de Argentijnse artieste, die al sinds haar tiende in Spanje woont en haar porteño-accent nog steeds intact heeft. Ze zong bij het stuwmeer van Lanuza (Sallent de Gállego, Huesca) en keert vandaag terug als gevestigde artieste. Dat was in 2022, dezelfde zomer dat ze haar Sónar-debuut maakte en headliner was op de zaterdagavond van de editie van 2025. Niet te stoppen.

Onzekerheden zijn menselijk en kunnen een drijvende kracht zijn als je er niet in blijft hangen en eraan werkt om ze te overwinnen.

Ze kijkt terug en ziet trots hoe haar naam steeds vetter op de posters verschijnt: "Het is een geweldig gevoel, want je bouwt een band op, je krijgt perspectief en je ziet hoe je publiek verandert. De shows worden anders beleefd, maar het mooie is dat de nummers mensen blijven raken, ook al zijn ze anders. Het is absoluut een goed teken; je groeit."

De kunstenares zegt echter dat ze haar doel nog lang niet heeft bereikt en zich nog steeds onzeker voelt: "Ik ben aan het leren, net als iedereen. Onzekerheden zijn menselijk en ze zijn ook een drijvende kracht: als je er niet in vastloopt en eraan werkt om ze te overwinnen, stimuleren ze je om beter te worden en meer over jezelf te leren," zegt ze. Volwassenheid zorgt er ook voor dat ze de jeugdige tatoeages die ze impulsief liet zetten, van haar huid laat verwijderen. "Ik luisterde niet naar de 'Don't get a tattoo yet'-spreuk van mijn moeder toen ik 15 was, en ik heb verschillende tatoeages laten zetten die me niet meer vertegenwoordigen." Mocht ze opnieuw een tatoeage laten zetten, dan is er maar één die haar zou inspireren: "Het gezicht van Stevie Wonder op mijn rug."

Als ik verliefd ben, voel ik me heel vrolijk en geïnspireerd. Het is iets spiritueels waar ik echt van hou.

Na de single Erotika is haar nieuwste werk de cover van de bolero Quizás, Quizás, Quizás met Omara Portuondo: "Het is een voorrecht, want zij is een legende en ik zing al mijn hele leven bolero, een genre dat me diep raakt vanwege de harmonieën, romantische teksten en gevoeligheid." Is het beter om te zingen als je verliefd bent of als je hart gebroken is? "De twee facetten van de liefde zijn gepassioneerd en inspirerend. Ik geef er de voorkeur aan om verliefd te zijn dan door een slechte tijd te gaan. Ik vind het heerlijk om verliefd te zijn: als ik verliefd ben, voel ik me heel helder en geïnspireerd. Het is iets spiritueels waar ik echt van hou. Maar als je hart gebroken is, voel je ook een heel sterke kracht."

Als ik op reis ga, neem ik altijd mijn kussen mee. Hotels hebben deze stenen vaak niet.

De tour voor haar album Grasa neemt haar deze zomer mee op tournee zoals nooit tevoren: van Zwitserland naar Parijs, van Huesca naar Galicië, dan Cádiz, Almería… In de herfst keert ze terug naar Puerto Rico, het land van Ricky Martin, Marc Anthony, Bad Bunny, Rauw Alejandro, Chayanne en José Feliciano en waar ze componeerde en optrad met Álvaro Rico: “Ze noemen het het eiland van de betovering vanwege de magie van de mensen, de smaak van het eten, het water op de stranden… Het is een goed ecosysteem voor creativiteit om te bloeien.”

En elke keer dat ze haar koffers weer inpakt, is er maar één ding waarvoor ze de taxichauffeur op weg naar het vliegveld zou willen vragen om om te keren: haar kussen. "Ik neem het altijd mee, want ik heb een goede nachtrust nodig en het geeft me een gevoel van thuis. Ik schaam me er niet voor om een hotel te vragen of ze me er nog een kunnen geven, maar vaak hebben ze niet wat ik nodig heb: hard, heel hard, als een baksteen (lacht)."