Brieven van de redacteur: VIP-draaideur, logica van geweld, obstakels

VIP-draaideur

Enige tijd geleden werden de contacten en communicatie van gevangengenomen drugshandelaren beperkt, waardoor ze vanuit dezelfde gevangenis geen criminele activiteiten meer konden leiden die de samenleving schade toebrachten. Dezelfde criteria zouden moeten gelden als de voormalige president huisarrest krijgt. Als haar politieke acties een veelvoud aan misdrijven in de hand werkten, zou gevangenschap haar daarvan moeten weerhouden. Naar mijn bescheiden mening doet huisarrest dat in dit geval niet, aangezien ze door mensen te ontvangen, het balkon op te gaan, met de media te praten, haar onderdanen te bellen, praktisch hetzelfde zou blijven doen als nu. Met andere woorden, ze zou een soort "VIP-draaideur" vormen. Bovendien, met zoveel mensen ouder dan zij, van wie velen ziek zijn, al geruime tijd een straf uitzitten en aan wie het recht op huisarrest is ontzegd, vormt het verlenen ervan aan een veroordeelde die een misdrijf heeft gepleegd tijdens de uitoefening van het hoogste ambt van magistraat, geen eenvoudig voordeel, maar een grof privilege dat de gelijkheid voor de wet schendt.

Miguel Gutiérrez Trapani

[email protected]

Logica van het gewelddadige

Er schuilt iets diep verontrustends in de logica van het geweld. Dit is niet alleen een politiek probleem. Het geradicaliseerde Kirchnerisme bespreekt geen ideeën: het valt aan. Het debatteert niet: het valt aan. Het tolereert geen afwijkende meningen: het vervolgt ze. En paradoxaal genoeg doet het dat in naam van de republiek, terwijl het de meest fundamentele fundamenten ervan opblaast. Ze beweren de democratie te verdedigen, maar negeren de essentiële waarde van de wet, die voor iedereen gelijk is, zelfs voor degenen die ooit de macht hadden. Wanneer de voormalige president wordt aangeklaagd wegens corruptie, komt niet het respect voor een eerlijk proces naar voren, maar het primitieve instinct van tribale verdediging: "Iedereen die onze leider beschuldigt, is de vijand." Zo wordt rechtvaardigheid een tegenstander, de pers een vijand van het volk en kritische burgers verraders. Wat uiteindelijk de gewelddadigen mobiliseert, is de angst om hun privileges, hun eigen verhaal, hun straffeloosheid te verliezen. Geweld is geen tactische fout: het is hun essentie. Waar ze de realiteit niet kunnen domineren, proberen ze die te vernietigen. Waar ze niet met rede kunnen winnen, proberen ze die met angst te verpletteren. Ze proberen de Republiek niet te verdedigen; ze proberen zich die toe te eigenen. Maar het gevaarlijkste is niet hun geschreeuw; het is hun vermogen om de kloof te verdiepen. En om te promoten dat elke beperking, elke wet, elke controle, onrechtvaardig is als die hun eigen grenzen aantast. Volgens deze logica houdt misdaad op een misdaad te zijn en worden corrupte mensen als slachtoffers gepresenteerd. Het is de triomf van morele verdraaiing: waar schaamte zou moeten zijn, is trots; waar rechtvaardigheid zou moeten zijn, is wrok. Een democratie overleeft niet alleen op instituties; ze heeft ook een gedeelde ethiek nodig. Wanneer een deel van de samenleving geweld als methode naturaliseert, de zoektocht naar waarheid delegitimeert en rechtvaardigheid vervangt door blinde loyaliteit, is niet een regering in gevaar, maar het idee van een republiek zelf.

In tijden van verwarring moeten we de essentie onthouden: wie de wet respecteert, is niet bang voor rechters. Wie de republiek echt verdedigt, valt niet aan wanneer de gerechtigheid ingrijpt. Wie in democratie gelooft, heeft geen behoefte aan druk, intimidatie of haatzaaiende taal. Alleen wie corruptie tot zijn vaandel en macht tot zijn persoonlijke schild heeft gemaakt, neemt zijn toevlucht tot geweld wanneer de gerechtigheid verantwoording eist.

Lorena Pampin

DNI 27.746.878

Wegafsluitingen

Terug van een lang weekend. Alles is prima, behalve wanneer plotseling, terwijl we thuiskomen, een paar kleine groepjes mensen besluiten Route 2 en de snelweg Buenos Aires-La Plata te blokkeren uit protest tegen een uitspraak van het Hooggerechtshof. Het resultaat: een helse file, omleidingen en vertragingen tot wel twee uur. Ik had het gevoel dat we weer helemaal terug waren bij af. Zouden ze deze misstanden niet nooit meer toestaan? Is hun recht om te protesteren nog steeds belangrijker dan het recht van tienduizenden mensen om zich vrij te bewegen?

Mariano Maurette

DNI-nummer 14.043.958

Onze ondergang

Het redactioneel artikel in La Nación van 16 juni is onberispelijk. We zouden ons diep moeten schamen voor wat het bespreekt, onze teloorgang, die niet alleen zichtbaar is in de manier waarop onze wetgevers zich uiten, maar ook in de algemene inhoud van die uitingen, namelijk beledigingen en scheldpartijen. Het Congres, dat een voorbeeld van gedrag voor de hele samenleving zou moeten zijn, is een treurig schouwspel geworden, vergelijkbaar met wat hooligans en hooligans ons voorschotelen tijdens voetbalwedstrijden. Laten we hopen dat onze leiders dit ter harte nemen en dat we terugkeren naar andere tijden, toen het luisteren naar een wetgever een genot voor de oren was, een voorbeeld van goede welsprekendheid, zelfs als men het niet eens was met wat hij of zij zei.

José María Becker

DNI 4.702.245

Goed gedaan!

In het nautische alfabet betekenen de letters B (bravo) en Z (zulu) samen “goed gedaan!”

47 jaar geleden, na het afronden van de lagere en middelbare school daar, verliet ik mijn geliefde stad Lobería om me bij de Argentijnse marine te voegen. Ik ben er nooit meer teruggekeerd, maar ik keer er elk jaar terug om mijn familie, vrienden en buren te bezoeken. Tijdens mijn laatste bezoek was ik verheugd de verwezenlijking te zien van een lang gekoesterde droom van de inwoners van Lobería: het Universitair Centrum van Lobería, dat de toegang tot hoger onderwijs zal vergemakkelijken voor jongeren die om economische, familiale of afstandsredenen niet naar andere steden kunnen reizen om te studeren. Daarom zeg ik: Bravo Zulu! Aan de inwoners van Lobería, voor hun volharding en inzet voor dit initiatief; aan de Kosmopolitische Vereniging voor Wederzijdse Hulp, die haar eeuwenoude gebouw schonk voor de bouw van de universiteit; aan de provinciale overheid, die dit initiatief financieel ondersteunde; aan de gemeente Lobería, die het project op zich nam en uitvoerde; aan de universiteiten die academische ondersteuning bieden door hun technische, diploma- en bacheloropleidingen vanuit deze klaslokalen aan te bieden; voor de jongeren en de iets oudere inwoners van Lobera, die inmiddels de comfortabele en moderne voorzieningen zijn gaan bevolken.

Ricardo Albanese

DNI-nummer 14.007.801

Op het Facebook-netwerk

Máximo Kirchner: "Het stoort hen als ze een vrouw op een balkon naast haar volk zien dansen."

"Wat schandalig is, is dat hij ons allemaal in het gezicht lacht" - Griselda B. González

“Ik maak deel uit van de Argentijnse samenleving en die vertegenwoordigt mij niet” - Susana Trinarolli

“Ergernis stoort me niet als het een gewoon persoon betreft... maar iemand die gaat dansen en lachen... is een beetje eng.” - Bocha Bartolini

Teksten voor deze sectie mogen niet langer zijn dan 1000 tekens inclusief spaties. De naam, handtekening, adres, telefoonnummer en ID-nummer van de afzender moeten worden vermeld. Om redenen van ruimte en stijl kan LA NACION het materiaal selecteren en bewerken. Berichten kunnen worden verzonden naar: [email protected] of naar het volgende adres: Av. Del Libertador 101, Vicente López (B1638BEA).

Volgens