De laatste strijd (of niet)

De PP gelooft dat de laatste machtsstrijd is begonnen. Iedereen die iets had kunnen doen, heeft het gedaan. Soms zelfs de spelregels overtredend. Wanneer rechts bloed ruikt, ontkurkt het de champagne en deelt het voortijdig posities uit. De oppositie lijdt aan ontwenningsverschijnselen, want macht is verslavender dan de ergste drugs.

De regering is beschadigd, maar niet gezonken, na de gevangenneming van Santos Cerdán. Pedro Sánchez is niet iemand die het schip verlaat, zelfs niet als de ijsberg in zicht is. Sterker nog, hij denkt dat hij het schip nog steeds kan sturen om schipbreuk te voorkomen. Maar de politieke temperatuur in de Spaanse hoofdstad is veel hoger dan de meteorologische temperatuur. Madrid is geen stad meer en is een gerucht geworden, wat niet de voorbode is van nieuws, ongeacht wie het zegt. De roddelaars verzekeren ons dat er meer namen zullen opduiken die PSOE-leiders in diskrediet zullen brengen, de UCO (Universiteit van Catalonië) spit bergen documenten door op zoek naar illustere criminelen, en de fascistische wereld schuimt de mond.

Feijóo kiest stoere mannen om te ondernemen wat hij beschouwt als de definitieve aanval op de macht

Feijóo heeft de leiding van de partij overgedragen aan Miguel Tellado, een stoere vent met een zacht gezicht. En hij heeft Ester Muñoz gekozen als woordvoerder van het Congres, met een tong in de vorm van een stiletto. Stoere kerels dansen niet, schreef Norman Mailer, maar Tellado en Muñoz hebben het lichaam van een jota en de geest van een soldaat. Het zijn twee befaamde grofgebekte mensen wier parlementaire interventies gebruikt zouden kunnen worden om een ​​woordenboek van beledigingen, beledigingen, scheldwoorden en spot samen te stellen. Niemand trekt graag met die twee stoere kerels ten strijde. En het is de PP-voorzitter te prijzen dat hij de gelederen bij de ingang van zijn congres gesloten hield, waar zelfs Isabel Díaz Ayuso op haar lip beet.

Lees ook Stilte is het luidste geluid Marius Carol

Sánchez probeert tijd te winnen, en Feijóo probeert die niet te verspillen. De economie draait goed, maar de politiek niet. Madrid is op weg een luidruchtige, eindeloze rave te worden. Madrid brandt zonder Ava Gardner. Het is dat moment waarop stoere mannen weten dat ze zich het niet kunnen veroorloven om hun stem te laten zakken of hun hoede te laten zakken. Met het risico dat ze hees of verdoofd raken.