NBA Finals: De nacht dat de MVP weigerde te verliezen

Op een avond waarop de Oklahoma City Thunder een van hun slechtste teamprestaties neerzette, besloot hun MVP, Shai Gilgeous-Alexander, dat statistieken er niet toe deden. Met een legendarische individuele prestatie redde hij zijn team van de rand van de afgrond en speelde hij gelijk in de NBA Finals.

Wedstrijd 4 van de NBA Finals van 2025 zal herinnerd worden als de avond waarop "hero ball" zegevierde over statistische analyses. De Oklahoma City Thunder, tactisch overklast en met rampzalige aanvalscijfers gedurende een groot deel van de wedstrijd, maakte een verbluffende comeback en versloeg de Indiana Pacers met 111-104, waarmee ze de serie gelijkspeelden met twee overwinningen per team. De reden voor dit wonder heeft een naam en achternaam: Shai Gilgeous-Alexander.

Drie kwarten lang werkte het spelplan van de Pacers perfect. Ze beperkten Gilgeous-Alexander als spelmaker, hielden hem weg van de vrije worplijn en keken toe hoe de Thunder de bal vanaf de zijlijn blokkeerde. De statistieken weerspiegelden een team dat op de rand van de afgrond stond:

• * 3-punts schieten: Een slechte 3 uit 16 (18,8%) voor de hele wedstrijd.
• * Assists : Slechts 10 assists op 37 baskets, een ongelooflijk laag aantal dat het gebrek aan balbeweging en offensieve ontkoppeling benadrukt.
• * MVP afgewezen (als passer): Shai Gilgeous-Alexander eindigde de wedstrijd zonder enige assist, een statistiek die in elke andere context een zekere nederlaag zou betekenen.

Met een 87-80 voorsprong aan het begin van het vierde kwart leek Indiana op weg naar een 3-1 voorsprong, een bijna onoverbrugbare voorsprong.

Maar toen besloot de MVP van de competitie dat de regels van de logica niet op hem van toepassing waren. In de laatste twaalf minuten transformeerde Gilgeous-Alexander. Hij stopte met zijn rol als facilitator en werd een onstuitbare scorer. Hij scoorde 15 van zijn 35 punten in het vierde kwart, waaronder negen opeenvolgende punten die de Thunder met nog 2:23 op de klok hun eerste voorsprong in de tweede helft opleverden.

Zijn prestatie was een meesterwerk in hoe één individu de wil van een heel team kan overwinnen. Hoewel hij in de eerste helft geen enkele vrije worp nam, eindigde hij de wedstrijd met een perfecte 10 uit 10 vanaf de vrije worplijn, waarmee hij zijn agressiviteit en kalmte op cruciale momenten demonstreerde.

Met een 3-1 achterstand scoorde SGA 15 van de laatste 16 punten van de Thunder in de laatste vier minuten om de overwinning veilig te stellen en de NBA Finals gelijk te trekken op 2-2. Deze prestatie is een van de meest dominante individuele prestaties in de recente geschiedenis van de finales.

Hoewel SGA de ster van de show was, zou de comeback niet mogelijk zijn geweest zonder de bijdragen van zijn teamgenoten en cruciale fouten van de Pacers. Jalen Williams was een offensieve steunpilaar met 27 punten, terwijl Alex Caruso, vanaf de bank, een defensieve demon was met 20 punten en 5 steals. Chet Holmgren domineerde de rebounds met 14 punten en 15 rebounds.

Voor Indiana eiste de druk zijn tol. Benedict Mathurin, de held van wedstrijd 3, had een vergeetbaar vierde kwart, miste drie belangrijke vrije worpen en maakte twee onnodige overtredingen in de laatste minuut. Die fouten, gecombineerd met de aanval van SGA, betekenden de ondergang voor de Pacers.

Deze wedstrijd is een harde herinnering dat in het tijdperk van geavanceerde analyses en spelsystemen, individuele grootheid nog steeds de meest onevenwichtige factor in basketbal is. De Thunder wonnen niet omdat hun systeem werkte; sterker nog, hun systeem faalde jammerlijk. Ze wonnen omdat ze een speler hadden die, wanneer het erop aankwam, het systeem oversteeg en zei: "Geef me de bal en ga uit de weg."

Shai Gilgeous-Alexanders prestatie van 35 punten en nul assists is een statistische anomalie die de geschiedenisboeken in zal gaan. Het is geen formule voor duurzaam succes, maar het was de enige die werkte op een avond dat zijn team op het randje van de afgrond balanceerde. De serie keert nu terug naar Oklahoma City met een gelijkspel, niet vanwege de tactische superioriteit van de Thunder, maar vanwege de ijzeren wil van hun MVP.