Het Peralada Festival biedt een zintuiglijke en spirituele reis naar het paradijs door middel van 12 shows.

Peralada heeft het creatieve paradijs al bereikt. Deze 39e editie, die donderdag begon met een recital van Joyce DiDonato, is een uitnodiging om de kasteeltuinen te transformeren tot een levend podium voor creatie en emotie. Het is opgebouwd als een symfonie in 12 delen, 12 voorstellingen die een zintuiglijke en spirituele reis voorstellen met als thema de tuin als paradijs: wereldpremières, hedendaagse creatie, dans, flamenco, opera, oude muziek, lied, performance...

Vandaag, vrijdag, presenteert danseres en choreografe Lorena Nogal – winnares van de National Dance Award 2024 en de ziel van Marcos Morau's La Veronal – Le terroir , een duet met danser Álvaro Esteban waarin ze, geïnspireerd door het proces van de transformatie van druiven tot wijn, de constante metamorfose onderzoekt die de mens ondergaat. Deze locatiespecifieke creatie, speciaal bedacht voor Celler Perelada, doorbreekt de aarde, de lucht en de landelijke en architectonische omgeving de vierde wand met het publiek en leidt hen langs stillevens verspreid door de ruimte.

Wereldpremières, hedendaagse creaties, dans, flamenco, oude muziek, lied, performance...

Een andere festivalproductie heeft twee vaste gasten in de hoofdrol: regisseur Rafael R. Villalobos en countertenor Xavier Sabata. Geheel in de geest van deze editie, die op zoek is naar riskante, onconventionele en meer hybride programma's, presenteren ze de onclassificeerbare Genius Loci (Het Genie van de Plaats), "soundscapes in vijf scènes voor countertenor, tokkelinstrumenten en elektronica", aldus Villalobos. Namelijk: Tijd, Ruimte, Materie, Antimaterie en Genius Loci . Dit alles komt naar voren na het lezen van The Lost Garden (1912), een cultboek van de in IJsland geboren Engelse tuinier en filosoof Jörn de Précy, dat het midden houdt tussen een dagboek, een essay en een tuiniertraktaat. Cachito Vallés biedt de muzikanten/acteurs het visuele kader om het werk te interpreteren op basis van de vocale muziek van Britse componisten wiens werk vijf eeuwen omspant.

Het festival bood tevens de eerste podiumontmoeting tussen twee tenoren, vader en zoon, Christoph en Julian Prégardien, in een voorstelling die de lyrische diepgang van Schubert verenigt met de pianistische virtuositeit van Liszt. Zij worden vergezeld door pianiste Saskia Giorgini en verteller en actrice Alba Pujol. Dit vindt plaats op zondag, voorafgaand aan een tweede festivalweek waarin Frames Percussion avant-gardemuziek, geïnspireerd door natuurgeluiden, ontketent, niet zonder humor, kritiek en sonische poëzie. Dit is Opera (forse) van de Italiaanse componist Francesco Filidei, een werk met zes percussionisten en een verteller, dat ironisch genoeg de grenzen van de operavorm in twijfel trekt door de geluiden van vogels, water, wind en gedeconstrueerde ritmes te combineren met onafhankelijke scènes op teksten van Pierre Senges. Op 10 juli vindt de fusie plaats tussen het Ballet Flamenco de Andalucía, de Accademia del Piacere en Fahmi Alqhai, die de gedeelde traditie van flamenco en barokmuziek in Origenes onderzoeken. La semilla de los tiempos.

De rest van de editie bevat pareltjes als Händels opera Il trionfo del tempo e del disinganno van William Christie en Les Arts Florissants of de niet te classificeren opera-monoloog Hort / Garden , gezamenlijk gecreëerd door actrice en muzikante Elena Tarrats en toneelschrijfster Helena Tornero.