De meeslepende tentoonstelling "Dalí Challenge" begint in het Barokmuseum in Puebla.

MEXICO-STAD ( Proceso ).- Met ongeveer tachtig gedigitaliseerde werken biedt de tentoonstelling Desafío Dalí een overzicht van het leven en de kunst van de Catalaan Salvador Dalí (Spanje, 1904-1989), die wordt beschouwd als een van de grootste vertegenwoordigers van de artistieke en culturele beweging van het surrealisme, die in Europa na de Eerste Wereldoorlog opkwam.

Voor Angélica del Rey, algemeen coördinator van de tentoonstelling, is Desafío Dalí een nieuw format voor een meeslepende en educatieve tentoonstelling "met de meest geavanceerde technologie ten dienste van de kunst: virtual reality, audiovisuele middelen, augmented reality en micromapping ."

De 60 minuten durende rondleiding wordt begeleid door een audioverhaal in podcastformaat. "Van de beroemde smeltende klokken tot de dromerige landschappen, elke hoek van de tentoonstelling nodigt bezoekers uit om zich onder te dompelen in een wereld waar de verbeelding geen grenzen kent."

De Dalí-uitdaging ging deze vrijdag, 16 mei, van start in het Internationaal Barokmuseum in de stad Puebla en zal tot en met 2025 en 2026 in het land te zien zijn. Het evenement zal onder andere Guadalajara, Mexicali, Mexico-Stad en Mérida aandoen.

-Hoe ontstond het idee om de tentoonstelling naar het platteland te halen? - wordt de Mexicaanse specialist in een interview gevraagd.

-Wij zijn Plan B, een bedrijf dat zich toelegt op het organiseren van tentoonstellingen. We hebben veel mensen gezien, veel mensen die graag kunst beleven, niet alleen vanuit het perspectief van het museum, maar ook vanuit het ervaringsgerichte perspectief. We hadden Van Gogh en Da Vinci al gehad, dus we hadden ook Dalí nodig, een representatieve schepper van de kunst uit de 20e eeuw. En dat is precies waarom wij op zoek gingen naar deze tentoonstelling.

Del Rey benadrukt dat Desafío Dalí wordt gesteund door de Gala-Salvador Dalí Foundation:

"Het bevestigt dat de tentoonstelling volledig is gedocumenteerd en dat alle beelden zorgvuldig zijn samengesteld om het originele werk van Dalí nauwgezet te volgen."

De gedigitaliseerde werken zijn door de stichting zelf geselecteerd en de originelen ervan zijn te vinden in meer dan twintig musea en privécollecties over de hele wereld. Er wordt gebruikgemaakt van innovatieve formats, geavanceerde multimediatechnologieën en actieve leerpedagogische benaderingen.

De tentoonstelling wil de wereldwijde referentie worden voor edutainmentervaringen met culturele inhoud, met als doel het culturele erfgoed van de mensheid voor iedereen toegankelijk te maken.

Deze meeslepende tentoonstelling is in verschillende Spaanse steden een groot succes.

-Hoe moeilijk is het om deze technologie toe te passen op het werk van een belangrijke kunstenaar?

-Het is een reis door Dalí's hele leven, vanaf zijn geboorte in Figueras op 11 mei 1904, en onderzoekt ook wat er dat jaar in Spanje, Mexico en de rest van de wereld gebeurde. De eerste rondleiding is informatief. Vervolgens duiken we een ruimte in waarin we alle artistieke facetten van Dalí zien: het sieradengedeelte, het filmgedeelte, zijn manier van werken met inspiratie, zijn relatie met zijn vrouw en muze Gala, en daar komen we bij het interactieve gedeelte, het technologische gedeelte. Zo zijn er zijn 3D-schilderijen, waarin we onszelf kunnen zien alsof we onderdeel zijn van zijn werk.

Ga verder:

De virtual reality-zone is alsof je in Dalí's verbeelding stapt, alsof je zijn creatieve kant kunt ontdekken. Dat is heel interessant, want het is alsof je in zijn droomwereld leeft. Met augmented reality kunnen we de schilderijen tot leven zien komen, en dat alles in een educatieve context. Dat laten we niet buiten beschouwing. Het gaat er niet alleen om mensen te verrassen, maar ook om hen informatie te geven over wat surrealisme is, wie Dalí was, wie Gala was, en de historische, culturele en artistieke contexten die zich in het leven van de kunstenaar afspeelden.

De grote extravagante

Dalí, die een opvallende neiging tot narcisme en grootheidswaanzin vertoonde om de aandacht van het publiek te trekken, maakte in de beginjaren deel uit van de surrealistische groep en bleef de ideeën en beelden van de beweging zijn hele leven verder ontwikkelen. Zijn excentrieke gedrag en verontrustende schilderijen maakten hem de bekendste kunstenaar van de groep.

Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Fernando in Madrid. Tussen 1929 en 1937 maakte hij de schilderijen die hem tot de bekendste surrealistische kunstenaar maakten.

Samen met de Spaanse filmmaker Luis Buñuel maakte Dalí twee surrealistische films: Un Chien Andalou (1929) en The Golden Age (1930). Bij de uitreiking van het eerste boek ontmoette hij de Franse dichter Paul Éluard en zijn vrouw Gala. Ze trouwde in 1934 met Dalí en werd zijn manager, model en muze.

Zijn ambivalente politieke opvattingen tijdens het fascisme vervreemdden zijn mede-surrealisten en uiteindelijk werd hij verbannen. Daarna besteedde hij veel tijd aan het ontwerpen van theaterdecors en interieurs voor mode- en juwelierswinkels. Tussen 1940 en 1955 woonde hij in de Verenigde Staten.

Tussen 1950 en 1970 schilderde hij werken met religieuze thema's, hoewel hij ook erotische thema's bleef verkennen. In zijn geboorteplaats stichtte hij zijn Dalí Theater-Museum, dat hij in 1974 opende. Na zijn dood, op 23 januari 1989, werd hij daar begraven.

Del Rey studeerde communicatiewetenschappen met een specialisatie in podiumkunsten aan de Universiteit van Straatsburg, Frankrijk. Hij behaalde een postdoctorale graad in entertainmentbedrijfskunde aan de Escuela Bancaria y Comercial in Mexico en een masterdiploma in menselijke ontwikkeling aan de Universidad Iberoamericana. Ze is de oprichter van Teatro de Conciencia, een sociaal initiatief dat slachtoffers van geweld helpt genezen door middel van kunst.

-Technologie en beeldende kunst komen steeds meer samen. Wat vind jij hiervan?

-Het opent de mogelijkheid om een ​​jonger publiek te bereiken. Hun taal is heel technologisch en ze staan ​​voortdurend in de buurt van technologie, kortom Artificiële Intelligentie. Het is een heel succesvolle manier om ze te benaderen. En ook de volwassenen brengen we dichterbij. We kunnen dit vermogen tot verrassing weer terugkrijgen.

Dalí is bekend bij oudere generaties, maar er zijn ook jongere bewonderaars van Dalí's werk. Het is geen werk dat uit de tijd is; integendeel, het lijkt me altijd al heel tijdloos geweest.

-Veel puristen zeggen dat het beter is om schilderijen tentoon te stellen, maar werken zoals die van Dalí zijn heel moeilijk samen te stellen. Wat zou je tegen hen zeggen?

-In zekere zin hebben ze gelijk. Het is niet voor niets een kunstwerk en er zijn speciale ruimtes voor, prachtige museumruimtes die speciaal zijn gemaakt voor artistiek en esthetisch genot. In ons geval is het een beetje interactie met dit werk. Het is een andere taal. Ik denk niet dat het competenties zijn, en ook niet een vorm die een andere vervangt of vervangt. Het is een aspect van het bekijken van een artistiek discours vanuit een ander element.

-Dalí Challenge wordt voor het eerst in Puebla vertoond, waarom?

-Omdat het in Mexico-Stad lastig is om een ​​ruimte te vinden met de vereiste oppervlakte en hoogte. Het Internationaal Barokmuseum (MIB) in Puebla biedt uitstekend onderdak aan deze tentoonstelling, vooral omdat er veel techniek aanwezig is en de locatie prachtig is. En de regering van Puebla heeft ons de faciliteiten ter beschikking gesteld om deze tentoonstelling te kunnen houden. Hierna gaan we naar Mexicali en dan naar Guadalajara, Mexico-Stad. We twijfelen nog of we naar Puebla of Mérida gaan. Het hangt ook een beetje af van de faciliteiten van de ruimtes.

De MIB is ontworpen door de Japanse architect Toyo Ito (winnaar van de Pritzker Architecture Prize in 2013) en werd op 4 februari 2016 geopend door voormalig gouverneur van de staat Rafael Moreno Valle, die in december 2018 om het leven kwam bij een helikoptercrash.

-Zal het formaat op elke locatie veel veranderen?

-Ja, alle tentoonstellingen zijn verschillend, hoewel de inhoud hetzelfde is. Niet alle ruimtes zijn hetzelfde, ook al zouden we dat graag willen omdat dat de productie voor ons makkelijker zou maken. Ik vind het echter ook heel toepasselijk dat elke tentoonstelling uniek is en zich aanpast aan de ruimte, omdat het ondanks de inhoud toch een andere interpretatie creëert. Dus zelfs als je het in Puebla hebt bezocht, kun je het nog een keer bekijken. En ook al zijn de elementen hetzelfde, dan zal de opstelling anders zijn en zal het voor dezelfde kijker waarschijnlijk een andere lezing opleveren. De uitdaging is dus om je aan te passen aan de ruimte.

-Er zijn steeds meer meeslepende tentoonstellingen. Wat kunt u mij over dit formaat vertellen?

-Het is een heel populair format voor podiumkunsten, vooral vanwege de interactiviteit. Mensen houden ervan om te experimenteren en al hun zintuigen te gebruiken, niet alleen hun zicht, maar ook hun holistische, zeer sensorische zintuigen. Geur, geluid, alles bij elkaar worden volledig gestimuleerd. Dat is wat we allemaal leuk vinden aan meeslepende tentoonstellingen, vooral de verrassing. Er zijn veel meeslepende tentoonstellingen, maar hier wordt technologie gebruikt om te verrassen en een andere ervaring te creëren. En dat is precies wat wij bij Plan B nastreven. Ik denk dat kijkers ook willen dat elke ervaring anders is, dat er interactie ontstaat met andere mensen, dat er een gespreksonderwerp ontstaat, dat er over gepraat kan worden en dat het hen vreugde en plezier bezorgt. Wij proberen er altijd een waar genot voor uw zintuigen van te maken.

En over de uitdaging om een ​​tentoonstelling als deze te coördineren, zegt hij:

Het is zwaar werk. Tot slot werkten we samen met een stichting die expert is op het gebied van Dalí. Daarom besteden ze veel zorg aan elk detail wat betreft de kwaliteit van de prints uit Spanje, zodat de toon exact overeenkomt met die van het schilderij. Ook besteden ze veel aandacht aan de inhoud, montage en belichting. Dalí heeft de kunst compleet gerevolutioneerd, en daarom is alles de moeite waard.”