Het geldspoor

Het goede nieuws voor Vector, CIBanco en Intercam is dat het Amerikaanse ministerie van Financiën 45 dagen uitstel heeft verleend voor het implementeren van corrigerende maatregelen voor hun risicovolle activiteiten. Het slechte nieuws is dat de managementinterventie van de National Banking and Securities Commission niet zal stoppen. Integendeel.

De verlenging van de deadline is te danken aan de Mexicaanse belastingdienst, die de eerste blunders snel te boven kwam en een pad van indamming en samenwerking insloeg met de gemeenschappelijke vijand: de drugskartels.

Het risico op een bankrun verdween snel en nu worden de dagelijkse activiteiten van financiële instellingen streng gecontroleerd. Hetzelfde geldt voor de externe verslaggeving over hun jaarrekeningen. Het beoogde trio werd gecontroleerd door KPMG.

De fiduciaire afdeling van CIBanco is een grote puinhoop en overheidsingrijpen zou kunnen leiden tot nog een grote operatie: de overdracht van de fondsen aan Nafin.

Van de eerste reacties tot de uitsluiting. Hoewel het makelaarskantoor in Monterrey meer aandacht heeft gekregen in de media, kampen bankinstellingen momenteel met een reputatiecrisis... en een stortvloed aan klachten over praktijken die de belangen van hun klanten schaden.

Ongeborgde leningen, triangulatie met dekmantelbedrijven en dubbele boekhouding... Deze beschuldigingen leggen een systematische, geavanceerde en stille fraude bloot waarbij andere financiële intermediairs betrokken zijn, zoals Sacbepayment en FINSUS, maar ook enkele van de Big Seven.

Geïsoleerde incidenten of een chirurgische diefstal? Het meest overtuigende bewijs wijst op een structuur waarbij aandeelhouders elkaar honderden of miljarden pesos leenden zonder onderpand, zonder boekhoudkundige rapportages en zonder de intentie om ze terug te betalen. En op de bemiddeling van lege vennootschappen, vehikels om valutatransacties te simuleren en zelfleningen te verbergen.

Ongeldige cheques, overbruggingsrekeningen en gelieerde banken die, wetende dat de werkelijke bron van het geld niet bestond en dat het bedrijf slechts een dekmantel was, geldtransfers uitvoerden om de verplichtingen van aandeelhouders te dekken die voortkwamen uit transacties in vreemde valuta, allemaal met een legitieme schijn.

Het bankgeheim vereist dat de namen van de betrokkenen en rekeningnummers vertrouwelijk blijven in de voorbeelden die door de klagers zijn gedocumenteerd. Zij waren namelijk slachtoffer van deze netwerken die onder andere samenwerkten met CIBanco, Intercam en FINUS Financiera Sustentable.

Centraal in de opzet staan ​​volgens hen de Direct Marketing Electronic Services. Bij CIBanco, zo leggen ze uit, bestond een speciale afdeling – de International Dynamic Portfolio – die parallelle boekhouding voerde en niet-geregistreerde transacties verhulde, en die met medeweten van verschillende leidinggevenden werd beheerd.

Deze modus operandi is niets nieuws. De eigenaren van CIBanco waren voorheen beheerders van IXE Banco, een begunstigde van de reddingsoperatie van Fobaproa.

Vandaag herhaalt de geschiedenis zich onder een andere façade, maar met dezelfde logica. De operatie vormt een systeemrisico voor zowel nationale als internationale spaarders. Hoewel de gelden via bedrijven in Spanje en offshore-structuren worden verspreid, hebben de autoriteiten nagelaten in te grijpen.