Kijk eens naar die maan, man.

N'Djamena viel vrijdag in slaap tijdens de zandstorm aan het einde van de dag, en Pedri glimlachte. Onder een grijsoranje hemel ontweek een gammel busje voetgangers, auto's, geiten en af ​​en toe een kameel in de hoofdstad van Tsjaad. Een sticker op de achterruit symboliseerde het geluk van de Blaugrana: Gavi aan de ene kant, Lamine Yamal aan de andere kant en een lachende Pedri in het midden.

Die suïcidale bestuurder had ervoor kunnen kiezen om zijn auto te versieren met voetballers met meer ervaring en doelpunten, zoals Lewandowski, of met recordcijfers, zoals Raphinha, maar hij had gekozen voor het genie uit Rocafonda aan de ene kant, de grootste strijder van La Masia aan de andere kant, en had nog één besluit genomen: Pedri in het midden van de drietand plaatsen. En dat is normaal.

Barça heeft dit jaar niet alleen bijna alles gewonnen. Met zijn tomeloze vreugde heeft hij de harten van de Barça-fans veroverd.

Als Barça dit jaar de wereld heeft versteld doen staan, was dat vooral te danken aan een geweldige middenvelder die met de bal de tijd stil kon leggen. Pedro González López, Pedri, wiens naam normaal gesproken hetzelfde is, verkleedde zich als Xavi Hernández om de wedstrijd van Barça te verlichten, als Iniesta om tussen de linies te dansen en als Busquets om non-stop ballen te veroveren. Gedurende het hele seizoen heeft Pedri de bal in zijn schoenen verstopt om de Barça-fans ervan te overtuigen dat hij als Juan Román Riquelme ook succesvol zou kunnen zijn bij deze club.

We moesten wachten op de verschijning van een kind met een ondeugende glimlach, ingevallen jukbeenderen en een dromerige blik om te weten dat de grootste triomfen voortkomen uit buitengewoon normale mensen.

Donderdag, kort nadat Barça de landstitel had gewonnen met Espanyol, ging Pedri met Dani Olmo, Eric Garcia en Iñigo Martínez op een Bicing-fiets op bezoek bij zijn teamgenoot Ferran Torres in het ziekenhuis, waar hij herstelt van een operatie aan een blindedarmontsteking. De foto van de vier spelers die als een groep vrolijke vrienden over de Diagonal raceten, werd gedeeld op Olmo's sociale media-accounts. Daar vierden hij en zijn collega's een van de leukste seizoenen die Barça-fans ooit hebben meegemaakt, met onmogelijke comebacks, spelers die hartstochtelijk van hun kleuren hielden en een jong en eerbiedig team, bestand tegen de galacticos die onoverwinnelijk werden verklaard voordat ze hun tijd hadden.

Aan het einde van de video, terwijl hij nog steeds op de fiets zit, draait Olmo de camera – "Ik ga crashen, man" – en beweegt zijn telefoon om de verbinding te verbreken, maar er is nog tijd om iets anders te horen. In de laatste seconden horen we op de achtergrond Pedri commentaar geven op iets moois tegen Iñigo, die naast hem fietst. De Canarische voetballer, die de opname van Olmo niet meer kan plaatsen, draait zich om naar de Baskische centrale verdediger en zegt: "Kijk eens naar die maan, man."

Barça heeft dit jaar niet alleen bijna alles gewonnen. Hij heeft de harten van Barça veroverd met zijn tomeloze vreugde, zijn Barça-durf en ook met de briljante normaliteit van jongens als Pedri, die in staat is om te lachen in de storm vanuit een kapotte bus in een verlaten stad in Afrika. Flicks team zal eeuwig blijven bestaan, omdat het een trots heeft hersteld waarvan we dachten dat we die verloren hadden: de trots om fan te zijn van een club met normale kinderen, die spelen als engelen en net als wij Barça-fans zijn.

"Kijk eens naar die maan, man", zei Pedri.

Hoe kan hij geen ster zijn?