Van Luis Caputo tot Cristina: de week waarin iedereen het weer had over een belangrijke variabele voor de dollar.

De Argentijnse betalingsbalansgegevens die deze week door het Nationaal Instituut voor de Statistiek en de Volkstelling (INDEC) zijn gepubliceerd, hebben opnieuw tot twijfels geleid en zorgen geuit over de duurzaamheid van het economische programma van Javier Milei en Luis Caputo . Dit programma is gebaseerd op een begrotings- en wisselkoerssysteem (een systeem dat afhankelijk is van de dollar) dat de inflatie terugdringt.

In de eerste drie maanden van 2025 werd er $ 5,191 miljard meer geld uit het land gestort dan er werd ingestort , meldde INDEC. De Centrale Bank (BCRA) meldde ondertussen dat de trend zich in april en mei voortzette, hoewel deze vorige maand vertraagde en het onevenwicht $ 149 miljoen bedroeg . Argentinië heeft nu al twaalf maanden op rij een negatief saldo op de buitenlandse rekeningen, ondanks het feit dat er in het huidige kwartaal meer buitenlandse valuta uit het platteland komt.

Daarom vraagt ​​de markt zich nog steeds af of dit model stand zal houden na de parlementsverkiezingen in oktober , of de regering de situatie zal corrigeren met een devaluatie, of dat de voortdurende uitstroom van dollars, die groter is dan de instroom van buitenlandse valuta, uiteindelijk zal exploderen.

Hoewel het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Argentijnse autoriteiten voorspelden dat het tekort op de lopende rekening dit jaar gelijk zou zijn aan 0,4% van het bruto binnenlands product (bbp), ongeveer 2,5 miljard Amerikaanse dollars, gaf de staatssecretaris van Economische Zaken, José Luis Daza, toe dat dit onevenwicht zal oplopen tot ongeveer 2% .

Constantino Hevia , universitair hoofddocent aan de faculteit Economie van de Universiteit Torcuato Di Tella (UTDT), gelooft dat "het normaal is dat de reële wisselkoers daalt en dat er een consumptiehausse ontstaat in stabilisatieprogramma's." " Het verschil met eerdere historische ervaringen is wie het begrotingstekort beheert: de particuliere sector en niet de publieke sector , want er is sprake van een begrotingsoverschot," merkt hij op.

Hevia verklaart het onevenwicht vanuit de activiteiten van de particuliere sector. Volgens hem zullen particulieren hun dollars gebruiken en hun activa verminderen, terwijl bedrijven geld kunnen lenen.

In dezelfde lijn bagatelliseren economen van Facimex Valores de situatie. "Hoewel het tekort op de lopende rekening een factor is die het waard is om in de gaten te houden, zijn er verschillende redenen waarom we het met weinig zorg bekijken", schreven ze in hun laatste rapport. Een van die redenen is dat "als het tekort op de lopende rekening aanhoudt, dit met een primair overschot en een flexibele wisselkoers volledig een tekort van de private sector zal weerspiegelen."

Ter vergelijking: de cijfers van het eerste kwartaal komen overeen met het gemiddelde van de periode 2013-2024 en zijn aanzienlijk lager dan die van het eerste kwartaal van 2017 (een tekort van 9,5 miljard dollar) en 2018 (een tekort van 12 miljard dollar), de periode vóór de crisis.

Onlangs schatte adviesbureau Equilibra dat het land, gezien de financiële behoeften van de komende jaren, tegen 2030 bijna 215 miljard dollar nodig zal hebben om de activiteiten op peil te houden en zijn schulden te herfinancieren. Een groot deel van deze buitenlandse valuta zal afkomstig moeten zijn van de private sector, die nog nooit eerder over zo'n grote hoeveelheid krediet beschikte.