Wat er tussen China en de VS gebeurt, zal gevolgen hebben voor de toekomst van Mexico.

We zijn getuige van een van de belangrijkste geo-economische heroriëntaties van de 21e eeuw: de geleidelijke ontkoppeling tussen de Verenigde Staten en China. Het gaat hier niet langer om een ​​tijdelijke handelsoorlog of tijdelijke spanningen, maar om een ​​structurele herinrichting die de regels van het mondiale spel in de komende decennia zal bepalen. En ook al hebben we het niet gekozen, Mexico staat in de middenmoot.

We maken een ingrijpende transformatie door in de wereldhandel en de vraag is onvermijdelijk: hoe gaan we ons positioneren? De keuze voor een leidende rol, zoals de huidige regering heeft gedaan, is een strategisch succes gebleken.

De Verenigde Staten hebben besloten om hun afhankelijkheid van China op belangrijke sectoren zoals halfgeleiders, kunstmatige intelligentie en schone energie te verminderen. Washington beschuldigt Beijing van oneerlijke concurrentie en van het misbruiken van zijn economische macht onder een autoritair model. Hoewel beide landen weten dat een volledige breuk onhaalbaar is, beseffen ze ook dat onderlinge afhankelijkheid geen garantie meer is voor stabiliteit, maar juist een bron van risico kan worden.

China wil van zijn kant niet langer enkel de fabriek van de wereld blijven. Het doel is nu om technologisch voorop te lopen, strategische industrieën te ontwikkelen en de kwetsbaarheid voor het Westen te verminderen. Ontkoppeling is dus niet eenzijdig: het is wederzijds. Er staat ons geen nieuwe Koude Oorlog te wachten, maar ook geen comfortabel samenleven.

In dit scenario heeft Mexico een historische kans: het kan zichzelf herpositioneren als strategische partner in Noord-Amerika. Nearshoring, de herinrichting van toeleveringsketens en het belang van de Verenigde Staten bij het versterken van de regio bezorgen ons een bevoorrechte, maar dat is niet vanzelfsprekend.

Want deze kans ontstaat niet zomaar. Het is niet voldoende om de USMCA te hebben of geografisch dichtbij te wonen. Ook andere landen, zoals Vietnam, India en Oost-Europese landen, doen mee aan de race om investeringen aan te trekken. Als we willen winnen, moeten we ons inzetten voor de lange termijn, een visie voor de staat hebben, actief industrieel beleid voeren en een overtuigend verhaal vertellen: een beter geïntegreerd Noord-Amerika is het beste antwoord op de nieuwe wereldorde. Het is onder de huidige omstandigheden essentieel om hierover eenheid te bewaren.

Alleen met een dergelijke eenheid kan Mexico beschikken over een moderne infrastructuur, rechtszekerheid, een geschoolde beroepsbevolking en effectieve coördinatie tussen de verschillende overheidsniveaus. Wij moeten beseffen dat het zijn van een betrouwbare partner geen voorrecht is dat je overdraagt, maar een verantwoordelijkheid die je dag na dag opbouwt.

Bovendien moeten we onze binnenlandse markt versterken. Mexico kan zich niet beperken tot het assembleren van producten. Het moet de lokale consumptie stimuleren, productieve investeringen aantrekken en investeren in technologische innovatie. Dit is geen patriottisch idealisme: het is een concrete behoefte.

De Verenigde Staten kunnen hun ontkoppelingsstrategie niet voortzetten zonder hun banden met Mexico en Canada te versterken. Hoe groter de industriële zelfbeschikking in Noord-Amerika, hoe groter de behoefte aan een geïntegreerde, sterke en functionele regio. En daar vervult Mexico een rol die niemand anders kan vervullen.

Maar let op: als wij deze kans niet grijpen, zal iemand anders het wel doen. Strategische vensters wachten niet. De eerste stap was daarom om een ​​duidelijke richting te bepalen en daadkrachtig te handelen.

Mexico kan niet zomaar reageren. Je moet anticiperen, oplossingen aandragen en het voortouw nemen waar anderen aarzelen. De ontkoppeling tussen China en de Verenigde Staten is reëel, diepgaand en blijvend. En voor ons zou dit – als we met eenheid de juiste beslissingen blijven nemen – het beste economische nieuws in lange tijd kunnen zijn.

Want afgezien van de politieke ups en downs in Washington, zal ons succes uiteindelijk afhangen van ons vermogen om dit historische moment te begrijpen en met intelligentie, ambitie en visie voor ons land te handelen.