Zo gaat Yolanda Díaz het nieuwe werkrooster implementeren.

De goedkeuring van de 37,5-urige werkweek staat weliswaar op het spel, maar de invoering van een nieuw elektronisch werkdossier met directe toegang voor de Arbeidsinspectie is verzekerd. Deze boodschap wordt uitgedragen door het Ministerie van Arbeid. Het ministerie erkent dat de werktijdverkorting op moeilijkheden stuit vanwege de tegenstand van de Junts (Junts), waardoor de goedkeuring ervan door het parlement al tot na de zomer is uitgesteld. Het ministerie benadrukt echter dat een van de elementen ervan, dit nieuwe systeem voor het monitoren van de werktijden van werknemers, hoe dan ook zal worden ingevoerd.

Het kan worden gezien als een waarschuwing of een drukmaatregel, maar de waarheid is dat vicepresident en minister van Arbeid, Yolanda Díaz, vastbesloten is om het te implementeren. Technisch gezien is er ruimte voor. Want net zoals de goedkeuring van het wetsvoorstel dat de limiet van 37,5 uur, tijdregistratie en het recht op digitale afschakeling omvat, vereist dat we door de woelige wateren navigeren waarin het parlement zich in deze zittingsperiode bevindt, waar veel wetsvoorstellen de haven niet halen, kan voor tijdregistratie de parlementaire reis worden vermeden en de brug worden geslagen die een besluit van de Raad van Ministers met zich meebrengt.

Dit is Yolanda Díaz' Plan B, dat al bekend is en waar ze, voor het geval het nodig mocht zijn, vorige week aan herinnerde toen ze zei: "Als ze besluiten tegen de arbeidsduurverkorting te stemmen, zal ik doen wat ik moet doen: een koninklijk besluit met een regelgevende status. Ik zal de regeling ondertekenen." Ze doelde op de tijdregistratie, die op deze manier niet door het Congres van Afgevaardigden hoeft te worden geleid.

"De plaatsen worden persoonlijk en rechtstreeks toegewezen, zonder dat het bedrijf de inhoud ervan conditioneert."

De waarheid is dat, hoewel de nieuwe, effectievere online monitoring van werkuren minder belangrijk is geworden dan het 37,5-uursrooster, dit een van de punten is die het ministerie consequent benadrukt. Het verminderen van de werkuren is zinloos als de nodige maatregelen niet zijn genomen om naleving van het nieuwe rooster te garanderen, is een van de meest herhaalde uitspraken van het ministerie van Arbeid. In dit opzicht zijn zij van mening dat het huidige systeem, dat in mei 2019 door minister Magdalena Valeria is ingevoerd, ineffectief is gebleken.

Zij baseren hun argument bijvoorbeeld op het aantal onbetaalde overuren. In het tweede kwartaal van dit jaar bedroeg dat aantal vier van de tien, blijkt uit gegevens van de Labor Force Survey (EPA).

Als de maatregel wordt ingevoerd, betekent dit dat alle bedrijven verplicht zijn een digitaal tijdregistratiesysteem in te voeren, dat vrij toegankelijk is voor de Arbeidsinspectie. Het wetsvoorstel bepaalt dat bedrijven dagelijks digitaal een urenregistratie bijhouden en dat werknemers "persoonlijk en rechtstreeks, direct aan het begin en einde van elke dienst, registraties moeten doen, zodat het bedrijf geen invloed kan uitoefenen op de inhoud ervan." Ook eventuele onderbrekingen van de werkdag die van invloed zijn op de totale werklast, worden geregistreerd.

Plan B van Werk houdt in dat de registratie bij de Ministerraad wordt goedgekeurd als de vermindering van de werkuren afneemt.

Een ander vereist element is dat werknemers, hun wettelijke vertegenwoordigers en de Arbeidsinspectie op elk gewenst moment op de werkplek toegang hebben tot het register. Er wordt toegevoegd dat "het register op afstand toegankelijk moet zijn voor de Arbeidsinspectie en de werknemersvertegenwoordigers." Deze gegevens moeten vier jaar door het bedrijf worden bewaard. Verder omvat de verplichting van het bedrijf dat het verantwoordelijk is voor het certificeren van de naleving van al deze vereisten.

Alles wordt in de tekst uiteengezet, maar er is slechts beperkt ruimte voor collectieve onderhandelingen. Daarmee kan het organisatorische en operationele kader voor het registreren van de werkuren worden vastgelegd, met inachtneming van de aangegeven basisprincipes.

Een lijst met vereisten waaraan bedrijven moeten voldoen, anders riskeren ze boetes variërend van minimaal € 1.000 tot maximaal € 10.000 per werknemer. Deze aanscherping kent twee vormen: hogere bedragen worden opgelegd aan elke werknemer die de regels overtreedt, in plaats van aan het hele bedrijf, zoals tot nu toe het geval was. Dit zou gelden voor het niet bijhouden van gegevens of het vervalsen van geregistreerde gegevens.

Bedrijven moeten de registratie, toegang en opslag gedurende vier jaar faciliteren.

Het wetsvoorstel verscherpt de straffen voor het niet naleven van zowel registratie- als arbeidstijdenvoorschriften, nachtarbeid, overwerk, overuren, pauzes, vakanties, vergunningen en arbeidstijden in het algemeen. De boetes variëren van € 1.000 tot € 2.000 voor de minimumboete, van € 2.001 tot € 5.000 voor de mediumboete en van € 5.001 tot € 10.000 voor de maximumboete.

De tekst beoogt de toename van illegaal overwerk tegen te gaan. Zoals we al zeiden, blijft 40% van dit overwerk onbetaald. In het tweede kwartaal van het jaar werden er in totaal zeven miljoen overuren per week gewerkt, waarvan 2,8 miljoen onbetaald, volgens de meest recente EPA (Spaanse arbeidskrachtenenquête).