Nieuwe behandeling vertraagt ​​resistente prostaatkanker met 35%.

Een nieuwe therapeutische aanpak heeft veelbelovende resultaten laten zien bij de behandeling van gevorderde prostaatkanker die resistent is tegen hormoonbehandelingen. Volgens een internationale studie, vandaag gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift The Lancet Oncology , vermindert de combinatie van twee geneesmiddelen, cabozantinib en atezolizumab , het risico op progressie of overlijden met 35% bij patiënten met uitzaaiingen en zonder effectieve opties tot nu toe.

De fase 3 klinische studie, CONTACT-02 genaamd, omvatte 507 patiënten met gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker die niet langer reageerden op androgeenreceptorremmers, een van de meest voorkomende behandelingen. Deze patiënten hebben vaak een zeer moeilijke prognose, vooral degenen met metastasen in de weke delen, zoals de lever.

"Prostaatkanker in dit vergevorderde stadium is resistent tegen hormoontherapie en heeft een gemiddelde overlevingskans van minder dan twee jaar. De huidige behandelingen bieden weinig voordelen", legt Joan Carles uit, oncoloog aan het Universitair Ziekenhuis Vall d'Hebron en onderzoeker bij het Oncologisch Instituut Vall d'Hebron (VHIO). Ze is tevens medeauteur van de studie.

Na bijna 12 maanden follow-up vertoonden patiënten die de combinatie kregen van cabozantinib, een tyrosinekinaseremmer, en atezolizumab, een immunotherapie die het PD-L1-eiwit blokkeert, een progressievrije overleving van 6,3 maanden, vergeleken met 4,2 maanden voor degenen die een tweede conventionele hormonale behandeling kregen.

Hoewel de algehele overleving nog geen statistisch significante verschillen vertoonde, werd bij patiënten met levermetastasen een significante toename van bijna vijf maanden waargenomen, wat het potentieel van deze therapie bij bijzonder agressieve gevallen onderstreept.

Deze studie is de eerste keer dat een combinatie van immunotherapie en een tyrosinekinaseremmer beter is gebleken dan een tweede hormonale behandeling bij dit type kanker. Dit zou een belangrijke verandering kunnen betekenen in de manier waarop deze gevallen worden behandeld.

" De resultaten geven ons hoop en kunnen de deur openen naar een nieuwe therapeutische optie voor patiënten die tot nu toe zeer beperkte alternatieven hadden naast chemotherapie", concludeert Dr. Carles.