Respiratoir syncytieel virus: tussen successen en obstakels

Moeders blijven zich afvragen: wat voor virus is dit? Is het nieuw? Waarom is het zo zorgwekkend? Is er een vaccin om het te voorkomen?

Hoewel het al sinds de jaren 50 bekend is, blijft dit virus een van de belangrijkste oorzaken van ernstige luchtweginfecties bij baby's en ouderen. Het wordt syncytieel virus genoemd, omdat het bij infectie van de luchtwegen syncytia of celclusters vormt die de longfunctie aantasten.

Vaak begint het met een simpele verkoudheid, die bij baby's en jonge kinderen bronchiolitis en longontsteking kan veroorzaken, wat kan leiden tot opname op de intensive care en de dood.

Tientallen jaren geleden werden kinderen die besmet waren met RSV behandeld met bevochtigde zuurstof in plastic kamers (cruopettes) en medicijnen die nu verouderd zijn. Velen overleefden het niet.

We hebben vooruitgang geboekt: in mei 2023 is er een vaccin (ABRYSVO) tegen RSV goedgekeurd voor zwangere vrouwen , met als doel de pasgeborene te beschermen tegen de zwangerschap.

En immunoprofylaxe met het monoklonale antilichaam (Nirsevimab/Beyfortus) voor gezonde en risicovolle zuigelingen. Daarnaast beschikken we nu over neonatale intensive care , het gebruik van pulmonale surfactant en technologieën die voorheen ondenkbaar waren.

Toch kampen we in ons land nog steeds met structurele tekortkomingen waardoor vaccins, medicijnen en andere benodigdheden niet de gehele bevolking kunnen bereiken.

De volksgezondheid heeft zich niet zo snel ontwikkeld als de wetenschap, noch als de particuliere geneeskunde, die deze instrumenten wel beschikbaar heeft, maar alleen voor degenen die ze zich kunnen veroorloven. We hebben geen coherente en rechtvaardige nationale preventiestrategie voor iedereen bereikt.

De eerstelijnszorg blijft een uitdaging. Ze is gebrekkig, gepolitiseerd en instabiel. Ze wordt door partijdige partijen benoemd. Ze mist continuïteit in de loop der tijd .

Een grote bevolking heeft geen toegang tot schoon water, betaald werk , kwalitatief openbaar onderwijs , gezond voedsel en medicijnen die niet door hun ziektekostenverzekering worden gedekt; en de ARS (National Health Service) neemt beslissingen over medische zaken zonder officiële regelgeving. Bovendien is dit een land zonder degelijk borstvoedingsbevorderingsprogramma .

De wetenschap biedt ons de tools. Het is aan elk land om te beslissen hoe ze een gesectoraliseerd onderwijs- en zorgstelsel willen ontwerpen met duidelijke doelstellingen en continuïteit die verder reikt dan verkiezingscycli.

Met instellingen waarvan de doelen niet van toeval afhangen. Om dit te bereiken, hebben we politieke wil en maatschappelijke betrokkenheid nodig die we niet hebben, en ook nooit hebben gehad.

ONDERWERPEN -