162 van de 190 landen erkennen de Palestijnse staat bij de Verenigde Naties

Deze dagen zullen delegaties uit talloze landen in New York hun stem laten horen voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Zij doen hiermee denken aan de dagelijkse demonstraties overal ter wereld ter verdediging van Palestina en protesteren tegen de willekeurige moordpartijen in Gaza.

De 80e Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die deze dagen in New York plaatsvindt, markeert een keerpunt in het Israëlisch-Palestijnse conflict, nu Donald Trump steeds meer geïsoleerd raakt in zijn verdediging van Benjamin Netanyahu . De laatste poging tot erkenning van de Palestijnse staat door het Verenigd Koninkrijk, Australië, Canada en Portugal , en binnenkort ook door Frankrijk , betekent dat bijna 80% van de VN-lidstaten de tweestatendoctrine in de regio steunt.

Het is het gevolg van het beleid van de verschroeide aarde van de regering in Tel Aviv en de voortdurende bloedbaden onder de inwoners van de Gazastrook . Bijna niemand trekt inmiddels Netanyahu's disproportionele reactie op de terroristische aanslagen van Hamas van 7 oktober , die wereldwijd werden veroordeeld, in twijfel. Maar het is één ding om de terroristische barbaarsheid van die criminele organisatie aan de kaak te stellen, en iets heel anders om de meer dan 65.000 doden (waarvan 20.000 kinderen) te verdedigen die het Israëlische leger heeft gemaakt door de bloedige aanvallen.

Het is aan internationale rechtbanken om te beslissen of dit genocide is. Maar de willekeurige moord op burgers in de twee jaar sinds Operatie Al-Aqsa (waarbij militanten van Hamas en de Islamitische Jihad 1200 mensen vermoordden en er nog eens 250 ontvoerden ) mist elke vorm van defensieve legitimiteit en suggereert dat dit een poging is om de Palestijnse bevolking uit te roeien, niet alleen in de Gazastrook, maar ook in de rest van de gebieden.

Op dit moment is het stoppen van de oorlog een roep die zich over de hele wereld verspreidt. Hoewel alle pogingen om een ​​vredesakkoord of een staakt-het-vuren te bereiken, tevergeefs zijn geweest. De meest recente was bij de Verenigde Naties, waar Trump een resolutie voor een staakt-het-vuren vetode. De situatie is nu wanhopig voor de twee miljoen Palestijnen die in het gebied hun brood proberen te verdienen en niet meer weten waar ze zich moeten wenden telkens wanneer het Israëlische leger een nieuw bombardement aankondigt.

De recente geschiedenis is bezaaid met bloedbaden in verschillende landen over de hele wereld, maar geen enkel land zoals dit heeft zo'n brede aandacht gekregen, met angstaanjagende beelden van dood en verderf. Bovendien hebben westerse democratieën traag gereageerd , beïnvloed door het feit dat Israël een soort westerse ambassade in de hel is. Maar in deze twee jaar heeft Netanyahu elke schijn van rede verloren en is hij een vernietigende demon geworden. Dit alles zonder de doelen te hebben bereikt die hij zichzelf had gesteld toen hij de oorlog begon, na de pogrom van 7 oktober. Hij heeft Hamas noch vernietigd, noch de gijzelaars bevrijd .

De afgelopen weken lijkt de EU met iets meer kracht te hebben gereageerd , in navolging van de koers die Spanje, Ierland, Noorwegen en Slovenië in mei 2024 hebben ingezet. Vorige week keurde de Europese Commissie de gedeeltelijke opschorting van de preferentiële handelsovereenkomst met Israël goed, omdat het land "essentiële elementen met betrekking tot de eerbiediging van de mensenrechten en democratische beginselen" had geschonden.

"Herleef de hoop op vrede" is de meest gehoorde zin van sommige westerse leiders, onder leiding van de Britse premier Keir Starmer , bij de aankondiging van de erkenning van de Palestijnse staat. Hoewel Benjamin Netanyahu antwoordde dat er geen staat zou komen en dat hij "ongekende macht" zou gebruiken bij de inname van Gaza-Stad, blijft de Amerikaanse president standvastig in zijn verdediging van zijn bondgenoot.

Dezer dagen zullen delegaties uit talloze landen in New York hun stem laten horen voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, als echo van de demonstraties die dagelijks overal ter wereld plaatsvinden. Burgers van alle gezindten zijn de straat op gegaan om Palestina te verdedigen en zich te verzetten tegen de dagelijkse moordpartijen in Gaza. Deze voorstellen weerspiegelen grotendeels geen antisemitisme, maar eerder de verdediging van de mensenrechten . Dit weerhoudt bepaalde islamistische bewegingen, gesteund door radicaal links, er niet van om de situatie aan te grijpen om de westerse cultuur aan te vallen.

In Spanje is de houding ten opzichte van het Israëlisch-Palestijnse conflict helaas een nieuw excuus geworden om de polarisatie en confrontatie tussen partijen te intensiveren . Het valt niet te ontkennen dat Sánchez meer dan een jaar geleden gelijk had toen hij probeerde zijn EU-partners te mobiliseren voor de erkenning van de Palestijnse staat; iets wat al maanden gebeurt. Maar sinds deze zomer heeft de socialistische leider besloten de verdediging van de Palestijnen op een opportunistische en manipulatieve manier in het binnenlandse politieke debat te betrekken.

Bovendien is de premier opnieuw in zijn ergste fout vervallen : het aankondigen van radicale maatregelen die onmogelijk uitvoerbaar zijn. Begin september kondigde hij in een plechtige institutionele verklaring negen sancties tegen Israël aan, vervat in een koninklijk besluit dat met spoed zou worden goedgekeurd, "om de genocide in Gaza te stoppen, de daders te vervolgen en de Palestijnse bevolking te steunen." Twee lange weken zijn verstreken en de Raad van Ministers heeft het besluit nog steeds niet goedgekeurd, vanwege de moeilijkheden bij het naleven van het wapenembargo. Spanje blijft wapens van Israël kopen en verkopen.

Overtuigd dat deze acties hem zouden kunnen helpen het politieke initiatief terug te winnen, heeft Sánchez al zijn mediamacht ingezet om Núñez Feijóo en zijn standpunt over de bloedbaden in Gaza aan de kaak te stellen. De afbeelding van de president die tegen de PP-leider zegt "zeg na mij: GENOCIDE" en de aanhoudende aanvallen van andere leden van de regering en de partij tonen aan dat hij de kwestie graag in de politieke schijnwerpers wil zetten en andere interne problemen, met name de corruptieprocedures tegen leden van zijn familie en partij, wil overschaduwen.

Sánchez probeert Feijóo in diskrediet te brengen vanwege de tegenstrijdigheden in het standpunt van de PP over Gaza. Die poging is beloond met de interventies van José María Aznar en Isabel Díaz Ayuso , in tegenstelling tot wat hun president in het parlement en in andere openbare toespraken heeft verdedigd. De oppositieleider wil niet over genocide praten, maar pleit wel voor actie tegen het bloedbad van Netanyahu in Gaza. Maar Aznar en Ayuso ontkennen het voor de hand liggende ter verdediging van Israël. De voormalige president zou er goed aan doen in dergelijke situaties te zwijgen om zijn partij niet opnieuw te schaden, zoals hij deed onder Mariano Rajoy, die hij van zwakte beschuldigde en die leidde tot de opkomst van Vox.

Koning Felipe zal woensdag de Algemene Vergadering van de VN toespreken. Hij zal ongetwijfeld het meerderheidsstandpunt van de EU verdedigen, zoals hij vorige week in Egypte deed, waar hij verklaarde dat "het wrede en onaanvaardbare lijden" van de Palestijnse bevolking moet eindigen. Het is op zijn zachtst gezegd merkwaardig dat dit de eerste keer is dat de president de monarch toestaat deze vergadering toe te spreken sinds zijn aantreden zeven jaar geleden. De reden is overduidelijk: Sánchez zal dus officiële bijeenkomsten en ontmoetingen met Trump vermijden.