Alejandro Fernández wil een leidende stem zijn in het Spaanse centrum-rechts

De PP gaat de week van het congres in met het oog op het bereiken van consensus in een conclaaf, bedoeld om de leiding van Alberto Núñez Feijóo te versterken, en met de dagen die daaraan voorafgaan, aangewakkerd door het debat dat is aangewakkerd door de amendementen van Alejandro Fernández. Om de rode lijnen van het alliantiebeleid met de onafhankelijkheidspartijen te verduidelijken, heeft de voorzitter van de Catalaanse Volkspartij (PP) Génova niet willen uitdagen of de oproep tot een vreedzaam congres willen negeren. De Catalaanse leider probeert zijn eigen stem binnen de partij te laten horen en een leidende figuur te worden binnen het Spaanse centrumrechtse kamp.

Zo moeten de ingediende amendementen worden gelezen, aldus de geraadpleegde leiders. Ze weerspiegelen uiteraard hun ideologie, maar maken ook deel uit van hun politieke activiteiten van de afgelopen maanden, met frequente optredens in PP-organisaties in verschillende delen van Spanje. Los van de presentaties van het in april gepubliceerde boek, waren deze amendementen vooral gericht op het uitleggen hoe de procedure is overgedragen op de Spaanse politiek.

De voorzitter van de Catalaanse Volkspartij (PP) bepaalt zijn ideologische profiel, maar onderhandelt over de overeenkomst.

Alejandro Fernández wil zich niet kandidaat stellen voor het leiderschap in Spanje, maar wil juist zijn stem laten horen, nu en in de toekomst, binnen het Spaanse centrumrechts. En bovenal wil hij dat de Catalaanse Volkspartij (PP) haar mening laat horen, rekening houdend met het feit dat de belangrijkste politieke debatten uit deze regio komen.

Daarom kon de Catalaanse leider zich tijdens een conferentie met een presentatie en een politieke context die nauw verbonden was met het onafhankelijkheidsproces , niet aan het debat onttrekken. Fernández, aldus zijn entourage, verdedigt wat hij altijd al heeft verdedigd: het afwijzen van overeenkomsten met partijen "die tot doel hebben de constitutionele orde te ondermijnen". De amendementen waren echter bedoeld om tot een akkoord te komen met de partijleiding om te voorkomen dat de driedaagse conferentie zou ontaarden in een eroderend debat. Dit geldt met name in de context van de zwakte van de PSOE als gevolg van de opkomende gevallen van vermeende corruptie.

Binnen de Catalaanse Volkspartij (PP) bestond geen unanimiteit over de lijn die in de ingediende amendementen werd geschetst. Eén sector, die door de entourage van de PP-voorzitter als de meerderheid wordt beschouwd, steunt dit kader wel met betrekking tot de rode lijnen van het pactbeleid. Een andere sector acht het noodzakelijk om een ​​voorstel in te dienen dat voorwaarden vermijdt en ruimte laat voor toekomstige pacten. Dit is niet omdat er overeenkomsten kunnen worden bereikt die "concessies" aan de soevereiniteitsbeweging inhouden, maar eerder om allianties te smeden op basis van andere kwesties.

Lees ook De Catalaanse Volkspartij (PP) vraagt ​​dat het rapport duidelijk maakt dat er geen sprake zal zijn van een pact met de onafhankelijkheidsbeweging. Cristina Sen

Er zijn ook stemmen die, ongeacht hun mening over de inhoud van de amendementen, vinden dat het altijd nodig is om debatten te openen tijdens congressen. Zelfs in het congres dat aanstaande vrijdag begint, bedoeld om Feijóo's leiderschap te versterken. Ook het primaire model voor de verkiezing van de partijvoorzitter is overeengekomen tussen de commissie en de president van Madrid, Isabel Díaz Ayuso, normaal gesproken de belangrijkste alternatieve stem binnen de PP. Het is interessant, merkte een leider op, dat niet alle politieke lijnen, inclusief die met betrekking tot de statuten van de partij, uitsluitend door de Génova Street worden bepaald.

Hoe dan ook, de zet van Alejandro Fernández moet, zoals gezegd, in een bredere context worden gelezen. Het is belangrijk te bedenken dat het nog maar iets meer dan een jaar geleden is dat de Catalaanse Volkspartij (PP), samen met haar voorzitter, aan populariteit won na de uitslag van de Catalaanse verkiezingen van 2024, na een overwinning met drie afgevaardigden.

Een reflectie op de rode lijnen bij het bepalen van het pactbeleid sluit ook aan bij een kiezersgroep die de PP niet aan Junts wil onderwerpen, zo wordt aangegeven.