Ayuso overschaduwt het plan van de PP om vervroegde verkiezingen te eisen

Farce en vergunning van de Castiliaanse koningin . Een eeuw na de première kreeg dit groteske toneelstuk van Ramón María del Valle-Inclán op de presidentenconferentie van gisteren in Barcelona een soort remake, met Isabel Díaz Ayuso in de hoofdrol.

De president van Madrid week af van het script dat de PP-leiding had opgesteld tijdens de vergaderingen voorafgaand aan de top. Daarin was besloten dat alle PP-leiders bijeen zouden komen en erop zouden aandringen dat de premier de Cortes zou ontbinden en verkiezingen zou uitschrijven, zoals Alberto Núñez Feijóo al sinds het begin van zijn ambtstermijn eist.

"Ik ben geen ayustograaf", betoogt de Andalusische president in een debat dat alle baronnen ongemakkelijk maakte.

Hoewel Ayuso natuurlijk ook eiste dat Pedro Sánchez alles wat hij doet – zoals de amnestie en wat zij het 'Catalaanse quotum' noemde – in een verkiezingsprogramma zou opnemen en de 'institutionele crisis die nog nooit eerder in Spanje is gezien' aan de kaak stelde, overschaduwde haar afwijzing met betrekking tot het gebruik van andere officiële talen dan het Spaans, inclusief simultaanvertaling, de afgesproken strategie en trok ze alle aandacht naar zich toe.

"Het is jammer dat het uiteindelijk een oortjesconferentie wordt", was de conclusie van de meeste van haar collega's, die probeerden een balans te vinden tussen respect voor de houding van de leider uit Madrid en de inbreuk op de institutionele structuur die haar gebaar impliceerde.

"Ik ben geen ayustologe", betoogde de president van Andalusië, Juanma Moreno, om geen verklaringen te hoeven geven voor zo'n ongebruikelijke houding als opstaan ​​van de tafel omdat iemand Baskisch of Catalaans sprak, als het de Lehendakari, Imanol Pradales of president Salvador Illa betrof, en daarentegen blijven zitten als de sprekers zijn collega's Alfonso Rueda waren, die zijn interventie begon in het Galicisch en vervolgens overschakelde op het Spaans, of Marga Prohens en Carlos Mazón, die hun tegenhangers begroetten met de varianten van de Catalaanse taal van hun territoria.

Deze "inconsistentie", zoals Ángel Víctor Torres, de minister van Territoriaal Beleid, omschreef, hing als een donkere wolk boven elke persconferentie van de regionale voorzitters van de PP. Zij moesten, in sommige gevallen met zichtbaar ongemak, reageren op herhaalde vragen over de onbeleefdheid van Ayuso.

De Balearen Prohens, de Murciaan Fernando López Miras en de Aragonees Jorge Azcón kozen ervoor de regering de schuld te geven van wat er gebeurd was, nadat ze hadden geprobeerd de taalkundige controverse – door voor het eerst alle officiële talen toe te staan ​​tijdens de presidentenconferentie – te gebruiken als een "rookgordijn" om de moeilijkheden in het paleis van Moncloa te verhullen op een politiek moment dat verkiezingen "eist". "Het is een vergissing dat het debat daarover draait", merkten ze in koor op, in de veronderstelling dat talen een "instrument van politieke confrontatie" werden. "Schande."

Vanuit Genua bagatelliseerden ze het argument – ​​verergerd door Ayuso's botsing met de minister van Volksgezondheid, Mónica García, tijdens de formele begroeting – en feliciteerden zichzelf met hun aankomst in Barcelona met een door alle regionale leiders overeengekomen stappenplan: "Het belangrijkste is dat onze presidenten Pedro Sánchez zijn gaan vertellen dat dit het einde is van de ontsnapping", stelden ze.

Maar ondanks het feit dat de PP-leiding de tirades van Ayuso bagatelliseerde, die volgens de volgorde van goedkeuring van de autonomiestatuten als een van de eersten de media te woord stond na wat zij zelf een 'farce' noemde, slaagde de PP er niet in de beoogde boodschap duidelijk over te brengen op een moment dat Feijóo door Spanje reist om zijn populariteit twee dagen na de demonstratie in Madrid nieuw leven in te blazen: 'Maffia of democratie'.