De PP wil Feijóo's leiderschap in een stille bijeenkomst nieuw leven inblazen.

Ondanks de aanvankelijke geruchten van Isabel Díaz Ayuso, die aankondigde dat zij zich ervoor zou inzetten dat de PP het voorverkiezingssysteem gebaseerd op de formule "één lid, één stem" niet meer zou opgeven, zullen de festiviteiten voor het 21e nationale congres van de PP vreedzaam verlopen.

De president van Madrid verwierp de uitdaging die tijdens de antiregeringsdemonstratie op 8 juni werd gelanceerd en keurde vorige week, tijdens een officiële reis naar Miami en New York, het in het ontwerp van de statuten voorgestelde model goed, waarmee de centrale rol bij de verkiezing van de leider weer bij de afgevaardigden komt te liggen.

Alberto Núñez Feijóo, die bij het protest waartoe hij opriep onder de slogan "Maffia of democratie" niet helemaal zeker van zijn zaak was, kan nu opgelucht ademhalen. Toch zal de PP in Madrid wel blijven samenwerken met de nieuwe leiding van de partij over "de nuances die in de kaderregeling voor congressen moeten worden vastgelegd". Met andere woorden: hij heeft een troefkaart in handen voor latere onderhandelingen.

Maar hoewel de "Gordiaanse knoop" waar Feijóo het over had zonder veel ophef is ontward met het hybride model dat de kandidaat en de afgevaardigden aan één lijst koppelt, zodat er geen tegenstrijdigheden zijn tussen de stemmen van de basisleden en die van de afgevaardigden, zijn er naast de puur organisatorische kwesties ook andere kwesties waarover gedebatteerd kan worden.

De leiding van de Volkspartij is blij met de brede steun voor de voorstellen, die duizend amendementen hebben gekregen.

Nu de interne democratie in de nieuwe statuten behouden blijft, aldus de sprekers – de presidenten van Murcia, Fernando López Miras, en Extremadura, María Guardiola; de burgemeester van Santander, Gema Igual; en de leider van de Volkspartij in Barcelona, ​​​​Daniel Sirera – verschuift de discussie van organisatorische kwesties naar ideologische kwesties: de voorstellen die in het politieke verslag zijn opgenomen.

En hier wordt de rol van de voorzitter van de Catalaanse Volkspartij (PP), Alejandro Fernández, relevant. In tegenstelling tot Ayuso op binnenlands vlak is hij vastbesloten geen stap terug te doen en zich met volle kracht en ervaring op het open veld van politieke ideeën te begeven.

Lees ook

Zijn bedoeling is dat de PP duidelijk maakt dat ze geen overeenkomsten zal sluiten met partijen die de constitutionele orde willen ondermijnen – een duidelijke toespeling op Junts, hoewel Fernández niet naar een specifieke partij verwijst – en dat Spanje verder gaat als een militante democratie naar Duits voorbeeld. Ciudadanos was ooit een voorstander van deze aanpak en uiteindelijk zou dit leiden tot een hervorming van het kiesstelsel. Nationalistische krachten, zoals in Portugal, zouden zich dan in het hele land moeten presenteren en hun vertegenwoordiging in het parlement verliezen.

De leider van de Catalaanse Volkspartij is er echter van overtuigd dat de lopende onderhandelingen ervoor zullen zorgen dat er over vrijwel alle kwesties overeenstemming kan worden bereikt vóór het congres. Dan kan het congres soepel verlopen, net op het moment dat Feijóo hoopt zijn presidentiële campagne nieuw leven in te blazen.

De partij hoopt dat de bijeenkomst van dit weekend zo door kan gaan dat de meeste debatten al zijn afgerond.

Binnen de partij wordt vanuit verschillende hoeken benadrukt dat de amendementen – in totaal 1.115, vier keer minder dan op het laatste reguliere congres in Genua – individueel worden ingediend en in overleg met de rapporteurs worden behandeld. Zij beslissen of ze in het document worden opgenomen of, als er geen overeenstemming wordt bereikt, dat ze ter bespreking en stemming op het congres worden voorgelegd, eerst in de betreffende commissie en vervolgens, indien nodig, in de plenaire vergadering van 3.264 afgevaardigden.

Dat is bijvoorbeeld wat Fernando Sánchez Costa, voormalig voorzitter van Societat Civil Catalana, deed. Hij stuurde de rapporteurs – de presidenten van Andalusië, Juanma Moreno, en van Castilië en León, Alfonso Fernández Mañueco; de burgemeester van Zaragoza, Natalia Chueca; en Europarlementariër Alma Ezcurra – tien voorstellen om hun tekst te "verrijken". Ze hadden onder andere betrekking op gezinsondersteuning en armoedebestrijding. Vijf voorstellen werden goedgekeurd, dankzij de "wil om te integreren".