Feijóo is al begonnen met zijn presidentiële campagne en hoopt alleen te kunnen regeren.

Urbi et orbi. Aan de stad, dat wil zeggen aan zijn naasten, aan zijn eigen volk, en aan de wereld, aan de rest van het Spaanse volk. Als Alberto Núñez Feijóo zaterdag, als kandidaat voor het presidentschap van de Volkspartij (PP), in overhemd en al het goede doel stelde om tien miljoen stemmen te behalen door zijn "handleiding voor fatsoen" toe te passen, trok hij gisteren, op de slotdag van het conclaaf van de Volkspartij (PP), de presidentiële mantel aan en presenteerde hij, gekleed in een jasje en zonder stropdas, zijn routekaart naar het paleis van Moncloa.

De blauwe achtergrond van de vorige dag maakte plaats voor de vlaggen van Spanje en Europa, en het evenement eindigde met het publiek dat stond te luisteren terwijl het volkslied speelde. De boodschap was duidelijk: Feijóo wil de volgende premier worden, en om dat te bereiken, met de steun van meer dan 99% van zijn partij, begint hij aan een race waarin hij niet alleen als eerste over de finishlijn wil komen, maar ook met voldoende voorsprong om ervoor te zorgen dat niemand anders het podium betreedt.

“Of Sánchez of ik” is het dilemma dat Feijóo stelt om zichzelf te vestigen als het enige echte alternatief voor “Sanchismo”

De leider van de Volkspartij wil alleen regeren, maar dat betekent niet dat hij rode lijnen of 'willekeurige barrières' opwerpt voor extreemrechts. Hij staat daar in sommige van zijn standpunten dichtbij, vooral in de strijd tegen illegale immigratie. Dit ideologische kader deelt hij grotendeels met Vox, misschien uit puur pragmatisme en uiteraard zonder acht te slaan op hun 'haatzaaierij'.

Met het ijzeren pantser van de profielen die hij in zijn kern heeft versterkt, met Miguel Tellado als de almachtige secretaris-generaal en Ester Muñoz als de nieuwe woordvoerder in het Congres, wordt ervan uitgegaan dat het potentiële verlies van kiezers aan de partij van Santiago Abascal is geblokkeerd.

Het bloedbad van extreemrechts kwam al tot stilstand tijdens de laatste verkiezingen, toen de partij van Santiago Abascal 19 zetels verloor, en het speelveld dat nu openligt voor de PP is het centrum: daarom bracht Feijóo in aanwezigheid van José María Aznar, een voorvechter van het radicalisme die in zijn vurige toespraak Pedro Sánchez zelfs naar de gevangenis stuurde vanwege zijn slechte gezelschap, het hervormingsproject ter sprake waarmee de toenmalige PP-leider in 1996 aan de macht kwam.

Feijóo grijpt terug op dat precedent, en vooral op de absolute meerderheden die daarop volgden, eerst onder Aznar en vervolgens, na de regeringen van socialist José Luis Rodríguez Zapatero, onder Mariano Rajoy, om zijn programma voor institutionele vernieuwing te presenteren, waarmee hij de kloof tussen de extremen probeert te verkleinen en ervoor wil zorgen dat minderheden niet de overhand krijgen. "Het is beter om duidelijk te zijn: buiten de wet en de Grondwet om, helemaal niets," verklaarde hij, en liet alleen Bildu buiten de onderhandelingen totdat de partij excuses aanbiedt aan de slachtoffers van de misdaden van de ETA.

De leider van de Volkspartij sluit een pact met Vox niet uit en komt dichter bij de ideeën van Vox over illegale immigratie.

Maar hij richtte zich niet alleen tot de nationalistische minderheden, waarmee het politieke comité van de PP, na pogingen van de Catalaanse PP-leider Alejandro Fernández om hen te blokkeren als ze de constitutionele geest ondermijnen, zich verzoenend toont in naam van de bestuurbaarheid, maar ook tot de verschillende partijen die het Congres hebben versplinterd en met een paar zetels hun agenda proberen op te leggen. Wat Feijóo wil, is zich presenteren als de voorvechter van een soort breed front voor nationale consensus.

"Of Sánchez of ik" is het dilemma waarmee hij zichzelf opwerpt als het enige echte alternatief voor wat de oppositie als geheel sanchismo is gaan noemen, en dát is het dilemma dat hij de peilingen in zijn voordeel wil laten beslechten als de premier uiteindelijk de handdoek in de ring gooit: "Dit is de oprichtingsdaad van een nieuw tijdperk", verklaarde hij triomfantelijk voor een volledig toegewijd publiek dat de dagen aftelde tot hij weer aan de macht kwam.

Lees ook Ayuso sluit zich aan bij Feijóo, maar waarschuwt hem: "De staatsgreep zal terugkeren in Catalonië." Asier Martiarena

Met een goed geolied apparaat en een perfect functionerende gelederen rest ons alleen nog te weten wanneer deze moeilijke termijn zal eindigen. De PP rekent op een korte carrière die dit jaar zou kunnen eindigen, vandaar de kracht die Feijóo heeft willen demonstreren: "Het presidentschap van de regering vereist grootsheid, en die zal ik krijgen", beloofde hij, in tegenstelling tot Sánchez, die "integendeel" niets anders heeft gedaan dan "alle consensus te vernietigen".

Feijóo wil ervoor zorgen dat nationalistische en andere minderheden hun programma's niet proberen op te leggen.

In een verdere vertoning van zijn cartesianisme, die nog meer opviel na een toespraak als die van Ayuso, schetste de leider van de Volkspartij, die was opgeleid in de schooltraditie van de Kerk, een decaloog met maatregelen die hij in de eerste honderd dagen van zijn langverwachte regering zal doorvoeren, met de eerder genoemde democratische regeneratie op het voorblad.

Daarna volgen onder meer voorstellen voor een huisvestingsplan, belastingverlagingen, verbeteringen in de gezondheidszorg, een nationaal waterpact, versterking van veiligheid en defensie en een taalwet.

Ayuso: “Het spel is van jou”

Ondanks de verwachtingen die ze als gastheer van het conclaaf wekte, koos Isabel Díaz Ayuso gisteren voor een toespraak waarbij de gelederen werden gesloten rond de herkozen PP-leider Alberto Núñez Feijóo, aan wie ze haar volledige steun aanbood om "de muur van het Sanchismo neer te halen". Ze deed dit zonder interne betrokkenheid of wijzigingen in de officiële koers van de partij, hoewel ze wel enkele indirecte berispingen uitte. Met name dreigde ze, door haar gebruikelijke hardvochtigheid tegen het Catalaanse nationalisme, opnieuw de pogingen van Génova te dwarsbomen om een ​​pad van dialoog met Junts te openen, zoals vorige week door Miguel Tellado was ingezet. "De PP moet voorbereid zijn, want de staatsgreep zal terugkeren in Catalonië", waarschuwde de Madrileense. Verre van een interne ideologische strijd te ontketenen, zoals een paar weken geleden binnen de PP werd gevreesd, koos ze ervoor zich terughoudend op te stellen en zich achter de schermen te verenigen. Hoewel ze nog maar een maand geleden pleitte voor een open debat over abortus, euthanasie en draagmoederschap, en pleitte voor een systeem van voorverkiezingen gebaseerd op "één lid, één stem", erkenden zij en haar team, onder leiding van Miguel Ángel Rodríguez, dat "dit niet het moment is" om zich in zo'n strijd te mengen. "De partij is van jullie, we zullen te allen tijde aan jullie zijde staan. Madrid is jullie thuis", steunde Ayuso de PP-leider.