Avontuur in Monterrey: Domeneq Torrent neemt Yucatecaanse Vicente Espadas mee

Vicente Espadas Cervantes maakte onlangs zijn vertrek bekend bij San Luis, een team waarmee hij twee toernooien speelde. De trainer uit Yucatec wilde zich snel weer inschrijven bij een Liga MX-team, maar zijn nieuwe inzet overstijgt het niveau dat hij bij het team van Potosí had.

De inwoner van Cacalchén, met een lange geschiedenis van fysieke training in het professionele voetbal, begon zijn periode onder Domeneq Torrent Font, die deze week begon als hoofdtrainer van Rayados del Monterrey, een van de topteams in de Mexicaanse eerste divisie.

Met Torrent arriveerde Espadas in San Luis. En nu La Pandilla hem heeft gecontracteerd, heeft de Europese coach hem meteen opgenomen in een coachingstaf die voornamelijk uit buitenlandse namen bestaat.

"We hebben werk en een grote verantwoordelijkheid. De inzet is enorm", vertelde de Yucatecaanse fysiotherapeut aan de krant, terwijl hij stopte tijdens een lange training op de snelweg in de stad Monterrey.

"We redden ons nu wel, we passen ons aan de stad aan, maar het is niet ingewikkeld. We gaan proberen gelukkig te zijn in deze geweldige stad," voegde hij eraan toe.

Wat brengt Vicente Espadas naar Monterrey?

"Professor Torrent nodigt ons uit om deel uit te maken van zijn technische staf. Hij nodigt ons uit om deel uit te maken van zijn team, de eerste steuncirkel voor de technische leiding."

Espadas en Torrent ontmoetten elkaar voordat ze besloten om samen te gaan werken bij Atlético San Luis. En zo kwam er al snel een aanbod, nadat het contract was getekend, om de Spaanse coach te laten overstappen naar Sultana del Norte.

Er is een goede relatie. Hierbij draait het om het professionele aspect: deze mensen overtuigen met het werk dat je doet. En als een team resultaten boekt, is dat essentieel om actief te blijven. En dan heb ik het niet over het technische aspect, maar over de gezondheid van de spelers, ervoor zorgen dat ze gezond zijn en geen blessures oplopen. Dat telt.

Hoe wordt uw werk in de fysieke voorbereiding ondersteund, bijvoorbeeld in San Luis?

"We eindigden bijna altijd op de derde en eerste plaats van de best presterende teams tijdens de twee toernooien die we in San Luis speelden, en dat is te danken aan de gezamenlijke inspanning en de betrokkenheid van een coachingstaf die een goede relatie met de spelers onderhoudt.

Hoe je de training aantrekkelijk maakt voor de speler, heeft daar veel mee te maken, met de atleten. Je moet elke dag ontdekken hoeveel moeite het kost om ze te overtuigen, zodat ze die dag met plezier hard werken.

En hij zegt het duidelijk: "De beste referentie op het gebied van fysieke voorbereiding is de relatie die je hebt met de spelers in de professionele arena. Je zorgt ervoor dat dit team fysiek presteert en dat ik mijn rol vervul. Ik ben de specialist in het voeden van de atleet en weet hoe ik de verbranding moet reguleren; dat is wat ik moet doen."

En voetbal is een sport waarbij je hard moet werken aan het beheren van je werkkaarten, vanwege de manier waarop het zich ontwikkelt.

Vicente wijst erop dat "voetbal een zeer competitieve sport is; elke inspanning is ongelijkmatig. Het is niet zo meetbaar als wanneer je de 800 meter of de 1500 meter loopt. Door training leer je de complexiteit ervan; je weet wanneer je moet aanvallen en sprinten. Maar bij voetbal moet je je tempo bepalen. Er zullen momenten zijn dat je in actie moet komen, andere momenten dat je hard moet remmen, of andersom. Daar moet je hard voor werken."

Hij erkent dat er nu, in Monterrey, zeker een grotere verantwoordelijkheid ligt dan in San Luis, maar dat komt alleen doordat de Rayados meer media-aandacht krijgen.

Ik denk dat het altijd dezelfde verantwoordelijkheid zal blijven, omdat je met mensen werkt, maar nu sta je meer in de schijnwerpers en word je beoordeeld, geprezen en bekritiseerd. Dat zal het verschil maken. Het doel is ervoor te zorgen dat je spelers presteren, dat ze niet geblesseerd raken en dat ze fysiek presteren.

Monterrey wordt zijn derde team in de First Division. Hij speelde eerder bij Atlas en San Luis, maar zijn ruime ervaring komt voort uit meer dan twee decennia bij nationale teams.

“Het was 21 jaar in het nationale team, één jaar bij Atlas, twee bij San Luis, en nu deze nieuwe uitdaging.”

Vicente Espadas is een van de spelers uit Yucatec die een referentie zijn in het Mexicaanse voetbal. Twee anderen schitterden afgelopen zondag nog in de finale van de Liga MX: Marcel Ruiz, met kampioen San Luis, en Henry Martín, die met América drie keer kampioen werd. Landgenoten! Twee fantastische landgenoten, yucas... Dat is een grote vreugde. Ik heb het genoegen, de eer, jullie beiden te kennen, een relatie met jullie beiden te hebben. Jullie zijn geweldige kerels, geweldige atleten, geweldige mensen. Jullie op het hoogste niveau zien, geeft me kippenvel. Het maakt dat ik dicht bij jullie wil zijn, om een ​​foto wil vragen. Het vervult me ​​met voldoening. Ik vind het fijn om te zien dat het goed gaat met de mensen in mijn vaderland.

Maar slagen op dit niveau is niet makkelijk... "Het gaat erom dat je in je leven kunt beslissen wat je wilt, het in je hoofd kunt zetten, kunt afwegen hoeveel je wilt in het leven. Ik zou het woord opoffering veranderen in een risico nemen, vastbesloten zijn om dat risico te nemen en zo mijn vermogen om elke dag te dienen te verbeteren. Hetzelfde gebeurt met Henry en Marcel. Ze besloten het risico te nemen, hun droom na te jagen, maar met volledige vastberadenheid, niet om na te denken over wat je achterlaat, maar om na te denken of je de moeite hebt genomen om het te bereiken. En als je het niet bereikt, heb je in ieder geval je best gedaan."

Vicente zegt dat hij dit bij zijn landgenoten toepast, maar dat hij het ook deelt met zijn spelers tijdens de training. "Wie besluit om alles te geven op het werk en net dat beetje meer te willen, bereikt zijn doelen. Dat is het leven." — Gaspar Silveira Malaver