Barça verzekert zich van de La Liga-titel tegen Mbappé, die scoort op de ruïnes van Real Madrid.

Het is goed om angst te voelen en het in onszelf te herkennen. Dat is namelijk de eerste stap om de angst onder ogen te zien. Degenen die zeggen dat zij er geen last van hebben, liegen. Barça voelde dat, getuige het aarzelende en onnauwkeurige spel waarvan Madrid profiteerde. Niemand speelt zoals Real Madrid als er twijfel heerst. Mbappé noemde de marteldood van Montjuïc tweemaal. Het was niet zomaar een naam. Het was een enge naam. De hattrick van de Fransman leverde echter niet hetzelfde resultaat op. Alles was veranderd dankzij wat Umberto Eco zei: niets hecht meer waarde aan angst dan de angst voor anderen. [Vertelling en statistieken, 4-3]

Barça pakte die andere angst met kolossale inspanning aan. De spelers waren bezeten door een vastberadenheid die ze ook al tegen Inter lieten zien. Maar Inter is een geweldig team en Madrid is een team dat dankzij hun trots op de puinhopen staat. Xabi Alonso is verantwoordelijk voor de reconstructie, omdat Mbappé's Jaar I, ondanks een goede epiloog van de Fransman, een jaar van de ondergang was. Hansi Flick heeft bereikt wat Barcelona in één seizoen heeft bereikt: hij won alle vier de Clásicos tegen zijn rivalen, scoorde 16 doelpunten en won de Supercup en de Copa del Rey. In de hoop om de landstitel veilig te stellen, die beslist werd op Montjuïc. De dapperen ontkennen hun angst niet. Ze gaan ermee aan de slag.

De leiding van Lamine Yamal

Moedig en jong, twee eigenschappen die Lamine Yamal belichaamt. In beide wedstrijden tegen Inter toonde hij leiderschap, persoonlijkheid en volwassenheid en tegen Madrid was hij opnieuw beslissend. Hij maakte de gelijkmaker en zette Barcelona weer op het goede spoor. Een precieze, goed geplaatste slag, op afstand bestuurd door een bevoorrechte geest en een menselijke voet die is gekalibreerd als een schuifmaat, het gereedschap van inches. Hij gebruikt het zowel bij doelpunten als bij passes, horizontaal of verticaal, altijd naar de gevoelige plek.

De Catalanen hadden die verschijning nodig na de optredens van Mbappé in het vijandelijke strafschopgebied. Het gaat om het komende duel, in de klassiekers, op het WK van volgend jaar en zelfs in de Ballon d'Or. Voor de Fransman is de Pichichi-titel , die hij met zijn drie doelpunten op Montjuïc aanvoert, alleen maar een numerieke redding. Het meest verwachte jaar was een slecht jaar voor een slecht Madrid, dat een zware nederlaag leed in de Champions League, waar PSG de finale speelt. Het lot heeft altijd verrassingen voor ons in petto, soms zelfs macabere. Het is grillig.

Mbappé kreeg een strafschop, benutte deze en bleek dodelijk in de tegenaanval, voordat Barcelona reageerde. In de derde periode was het tafereel veranderd: de blauwen en de roden stonden voorop op het scorebord en in het veld. Dat doelpunt vormde echter opnieuw een spannend slot van een klassieker, met controversiële handsballen van Tchoauméni en Fermín en het niet-doelpunt waar elke jeugdspeler van droomt. Victor Muñoz , een Catalaan in het wit, miste het doel.

Meer kon van Mbappé niet worden verwacht in een cruciaal duel. Dat is niet altijd zo geweest. Het is niet voldoende om de schuur te vullen met doelen, maar om te weten dat er dagen zijn waarop de deuren wijd open moeten staan. Lamine lijkt het duidelijk te hebben, al overtrof Inter zijn kwaliteit met een betere collectieve aanpak. Barça maakte die dag een fout door de scheidsrechter de schuld te geven. Hij was groot geworden op het veld, ondanks de nederlaag, en hij werd klein in de persruimte of in de presidentsbox. Laporta had gelijk met zijn keuze voor Flick , dat valt niet te ontkennen. Nu is het het beste om je mond te houden. Tegen Madrid werd Barça opnieuw groot, kampioen. Een overwinning op Espanyol op donderdag zou hen de titel opleveren, ongeacht wat Madrid doet.

De Duitse coach nam een ​​besluit dat een signaal aan zijn team gaf, door dezelfde basisopstelling te selecteren als in het Giuseppe Meazza-stadion. Er bestaat geen twijfel over de uitverkorenen, ondanks de tijdelijke status van de backs, Eric García en Gerard Martín . De eerste herhaalde het script en scoorde het eerste doelpunt voor zijn team, nadat het er twee had tegen gekregen. Na zijn ballingschap in Girona heeft Eric García dankzij zijn veelzijdigheid en competitiedrang een plek bij Barça veroverd. Het schot, van dichtbij, kwam in het strafschopgebied van de centrale verdedigers, die er niet tevreden mee waren dat Valverde weer een verdedigende positie kreeg, naast Tchouaméni en Asencio . Montjuïc was, net als zoveel andere plaatsen, het epicentrum van Madrid.

Hectische druk

De enorme druk die Barcelona voelde na de nederlaag, een symptoom dat het team associeert met het team dat Guardiola in Camp Nou opbouwde, bleek onhoudbaar voor Madrid. Met een gelijke stand haalden ze de rust niet eens. De dynamiek leidde tot fouten, onder andere van Ceballos en Mbappé, waardoor Raphinha overeind bleef. De perfecte combinatie met Ferran Torres bezorgde de Braziliaan de treffer, die zijn voorsprong nog verder uitbreidde alvorens hij de kleedkamer in ging.

Ancelotti had gekozen voor een 4-4-2-systeem om Güler , de tweezijdige voetballer, in te zetten. Op Montjuïc liet hij opnieuw zijn slechtste prestatie zien, overweldigd door de sfeer en mogelijk door de overgave van zijn eigen team. De Turk is een talent en vraagt ​​om een ​​coach die hem begrijpt. Laten we eens kijken of het Xabi Alonso is. Güler kwam net als Ceballos in de rust in het veld om Modric en Brahim in te brengen. De Kroaat maakt de plek waar hij doorheen komt altijd mooier, mede dankzij een Barça dat even rust nam. Dat is altijd gevaarlijk tegen Madrid, dat Mbappé opnieuw voor het doel van Sczcesny presenteerde bij een counter. De Pool verloor dat duel, waardoor de Fransman een hattrick scoorde. Het volgende duel won hij echter. Een goede manier om te eindigen na een start met een penalty die anders had kunnen worden afgehandeld.

Vinicius gaf de laatste pass aan Mbappé voordat hij geblesseerd raakte. Er valt verder niets op aan te merken, in een slecht en onregelmatig jaar. De liederen uit Arabië waren als die van de sirenen voor deze Odysseus uit die streek. Slechte zaak. Hij moet helemaal opnieuw beginnen, terwijl Mbappé dit einde nodig heeft als startpunt voor een nieuwe cyclus die zou moeten beginnen bij het WK voor clubs, als Madrid Xabi Alonso weet te overtuigen. Barça zal er niet bij zijn, hoewel niemand die vandaag in het blauw en rood gekleed is daar spijt van zal hebben, behalve de clubkas dan. De pracht zit in het gras.