De superkrachten van Marvel's Lamine Yamal: "Op mijn 15e was ik al superieur aan 20-jarigen."

Vroegrijpheid blijft ons verbazen, maar soms is het een reactie op specifieke omstandigheden, en niet een gevolg van buitengewone vaardigheden. Julio César Baldivieso debuteerde in de Boliviaanse profcompetitie op 12-jarige leeftijd en 362 dagen oud, en Freddy Adu was, op 14-jarige leeftijd, de jongste speler die een profcontract tekende in de Verenigde Staten in 2001, toen de Major League Soccer net vorm begon te krijgen. Deze vroegrijpheid heeft niets te maken met die van Lamine Yamal , wiens doorbraak in de professionele voetbalwereld op 16-jarige leeftijd plaatsvond, en wiens dominantie op 17-jarige leeftijd alleen te vergelijken is met die van legendes als Pelé of Maradona . Zelfs Messi deed zulke dingen niet op zijn leeftijd. Als vroegrijpheid met het buitengewone wordt geassocieerd, kunnen we dat niet rechtvaardigen, zelfs niet met het goede werk dat bij Masía met de jongeren wordt verricht. Cubarsí , Casadó en Fermín zijn daar het verdere bewijs van. Nee. We kunnen alleen over superkrachten praten, alsof Lamine hetzelfde overkwam als Spiderman, die gebeten werd door een radioactieve spin. Alsof deze voetballer in feite een fictief product was. Jorge Valdano zei ooit dat Romario een cartoonspeler was, vanwege zijn bewegingen in het strafschopgebied. Lamine is veel meer dan dat: een Marvel-superheld.

Hij kan Spiderman zijn, want dan glijdt hij langs de band naar beneden, alsof hij een muur beklimt, zonder deze ook maar aan te raken. Het zou Captain America kunnen zijn, die altijd beslist wat goed is voor zijn volk. Als het moet, kan hij de rol van Thor spelen en de oplossing vinden door geweld te gebruiken als het niet anders kan. Dat deed hij tegen Espanyol, waarmee hij de landstitel veiligstelde of gelijk speelde tegen Frankrijk op het EK. Twee doelpunten met dezelfde slag en stoot. Een loopactie, parallel aan het strafschopgebied, en een schot dat doet denken aan de beste Messi, maar niet aan een 17-jarige Messi.

De Argentijn debuteerde op die leeftijd in een officiële wedstrijd voor het eerste elftal van Barça, tegen Espanyol, maar zijn doorbraak kwam pas later. Hij speelde nog maar 100 wedstrijden vlak voor zijn 21e verjaardag. Lamine speelde zijn eerste officiële wedstrijd voor Barcelona op 15-jarige leeftijd, tegen Betis, en vierde zijn honderdste verjaardag in de heenwedstrijd tegen Inter, waarschijnlijk zijn meest complete wedstrijd als speler van Barça.

Gezien het kolossale oeuvre van Messi, misschien wel de beste speler ooit, is de vergelijking niet alleen oneerbiedig, maar ook heiligschennis, maar ook onvermijdelijk. Hij is immers opgegroeid bij La Masia. De jeugdopleiding is de context waarin talent zich kan ontwikkelen en succes kan La Masía niet ontzegd worden. Er is echter geen enkele jeugdopleiding die de opkomst van dergelijk talent garandeert. Simone Inzaghi zei het duidelijk nadat hij Barça uit de Champions League-finale had geslagen: "Een speler als Lamine Yamal komt maar eens in de 50 jaar."

Meer assists dan doelpunten

Een vergelijking met de eerste 100 wedstrijden laat echter al enkele onderscheidende kenmerken zien. Messi scoorde bijna twee keer zoveel doelpunten (41-22), terwijl Lamine meer dan twee keer zoveel assists gaf (33-15). Beiden waren identieke starters, met één extra voor de Argentijn (76-77). Je kunt het verschil maken op het veld zonder dat je zelf doelpunten maakt, maar de top en de prijzen die je daarvoor krijgt, vereisen dat wel. Lamine weet dat. In het midden van het seizoen wist hij de spits te overmeesteren, die echter wel beslissende doelpunten maakte. Hij scoorde in drie van de vier Clásico's dit seizoen, behalve in de bekerfinale.

Vergelijkingen, die altijd weerzinwekkend zijn, bieden dus stof tot discussie, maar eerst moeten we onszelf afvragen of Lamine aan de top zal kunnen blijven of dat de bal uiteindelijk de steen van Sisyphus zal worden. Voetbal is een voorbeeld voor alles. Als je dit bereikt, moet je jezelf ook afvragen wat je voortgang is en hoe en waar je nog kunt verbeteren. Om antwoorden te krijgen, kun je het beste contact opnemen met iemand die nauw heeft samengewerkt met deze nieuwe Mozart van het pelota.

Óscar López was zijn laatste trainer bij Barcelona O19, waar hij doorgroeide naar het eerste elftal nadat hij de podia in kleine stukjes had doorgewerkt. "Wat je nu ziet, op zijn 17e, zagen we ook al op zijn 15e. Op die leeftijd speelde hij in de Jeugdcompetitie tegen spelers van 20 jaar en overtrof hij hen", legt de trainer uit, die overigens niet verbaasd is over leiderschapstechnieken zoals die tegen Inter. "Toen ik de wedstrijd zag," vervolgde hij, "die manier waarop je het team op je schouders draagt, moest ik denken aan een wedstrijd die we tegen Mallorca speelden. Bij rust stonden we met 2-0 achter en ik vertelde de spelers wat we moesten veranderen. Zonder enige aarzeling of een enkel woord besloot Lamine zelf alles te veranderen.

Introvert in de kleedkamer

Lamine werd geboren in Esplugues de Llobregat, maar groeide op in de wijk Rocafonda in Mataró, in een moeilijke omgeving. Op aanraden van Jordi Roura maakte Barça een uitzondering voor hem en liet hem bij La Masia wonen, iets wat ongebruikelijk is voor kinderen die in Barcelona of nabijgelegen steden wonen en zo risico's vermijden. López gelooft niet dat ze vandaag de dag nog bestaan: "Hij is erg volwassen voor zijn leeftijd, hij weet wat dingen kosten en hij weet precies wat hij wil. Hij is introvert, maar hij neemt altijd de juiste beslissingen, net als op het veld."

Natuurlijk is er ruimte voor verbetering, maar ik zie het zijn positie niet beïnvloeden. Bij mij speelde hij als vleugelspeler, zoals hij nu doet, en als centrale middenvelder, maar het is op de eerste positie dat hij doorslaggevend is, gezien zijn kwaliteiten. Ik zie hem niet naar het centrum uitwijken, zoals met Messi is gebeurd. Links is het dominante been van een praktisch ambidextreuze speler, die rechts speelt met zijn andere been, van waaruit elke diagonaal naar het centrum, zoals die waarmee hij de landstitel veiligstelde of scoorde tegen Villarreal, een demonstratie is van superkrachten, half Spiderman, half Thor.