De voortdurende beweging

Continue beweging bestaat. Deze wordt weergegeven door twee bollen: de planeet Aarde en een voetbal. De Aarde draait en beweegt al 4,5 miljard jaar op deze manier. De voetbal, die 4,5 miljard mensen, de helft van de wereldbevolking, fascineert , is aanzienlijk minder fascinerend. Maar hij speelt mee in zoveel club- en nationale teamcompetities, sommige nieuw en andere oud maar uitgebreid, dat het onmogelijk lijkt dat er data beschikbaar zijn om ze te lokaliseren en dat er voldoende voetballers zijn om ze te bedienen.

Maar geld, net als de duivel, doet wonderen. Het kan tijd niet kopen. Het kan tijd niet vervormen door het te verlengen, uit te breiden of te verbreden. Maar door het te herverdelen en te vormen, maakt het het flexibeler. En daarmee ook iedereen die zich binnen de strikte grenzen ervan beweegt.

Dit gigantische WK voor clubs, tegen alle logica in gecreëerd in een overvolle kalender, draait vooral om geld. Een overtuigend argument, overtuigend tot het onbetwiste, verleidelijk tot het onweerstaanbare, het overtuigt ontevreden teams en vermoeide spelers om aan een onzeker avontuur te beginnen in een onverschillig land. Zelfs de laatste aap in de competitie zal profiteren van de miljarden euro's die de deelnemers zullen ontvangen, die als vlinders naar het licht worden getrokken. Of, prozaïscher gezegd, als vliegen naar honing.

De WK-goudkoorts bracht clubs in beroering, angst en ongeduld. Het blokkeerde de rust, bracht dringende zaken naar voren en bracht de transfermarkt in een stroomversnelling, waardoor velen van hen hun debuut in de competitie met een knal zullen maken. Het elimineerde pauzes, verkortte deadlines, veranderde ritmes en versnelde gebeurtenissen.

Het toernooi mist de universaliteit die de naam WK geografisch rechtvaardigt. Er zijn tal van marginale teams op de kaart van het internationale voetbal, die het in de beginfase van de Champions League of zelfs de Libertadores moeilijk zouden hebben. En, slachtoffers van het ondoorzichtige uitnodigingssysteem, ontbreken enkele van 's werelds beste teams, samen met hun individuele sterren. Om te beginnen de recente kampioenen van de Spaanse, Engelse en Italiaanse competities.

Nerveus, rusteloos en onder druk gaat Madrid op weg naar het WK, in een staat van sportieve noodzaak en financiële hebzucht. Twee kanten van dezelfde medaille. Of één kant van dezelfde medaille. Meer dan welke andere club ook, afhankelijk van de gelijktijdige vraag naar titels en winst, heeft het titels nodig om meer geld te verdienen, en geld om meer en betere spelers te contracteren die het titels zullen opleveren. Dit verwijst ook naar continue beweging.

De net gearriveerde Xabi Alonso wilde niet onder zulke druk starten, zonder eerst warm te lopen, bij een evenement dat in het jaarprogramma was gepropt en abrupt en bij voorkeur in de doelstellingen van Real Madrid was opgenomen. Maar hij heeft zich neergelegd bij Florentino Perez , die haast heeft om zijn wonden te helen en verder te gaan. Binnen de Madrileense autocratie, die zich op technisch vlak zozeer bemoeit dat ze zich de macht toe-eigent, heerst ook een degelijk verantwoordelijkheidsgevoel dat haar verlost van haar excessen. Valdebebas, gelukkig voor Real Madrid, is geen Moncloa.