Een doelpunt van Berenguer zorgt ervoor dat Mestalla geen afscheidsfeestje heeft

Het seizoen weegt al te zwaar op Valencia , zozeer zelfs dat Mestalla geen partij was tegen Athletic , en niet alleen vanwege de nederlaag die Berenguer hen toebracht met een voor Mamardashvili onhaalbaar doelpunt in de kruising. Nu de spanning en uitputting voorbij waren, had het team van Corberán geen ideeën meer en kon het geen reserves meer opbrengen om een ​​poging te wagen het wonder van de strijd om Europa te winnen. Ze sluiten het jaar af tegen Betis om zo een plek in de middenmoot te bemachtigen, een positie waarvoor ze zijn bestemd. De rest was een nachtmerrie en een droom. [ Vertelling en statistieken: 0-1 ]

Het is niet eenvoudig om talloze partijen tegelijk te spelen, en de Valencianen wisten niet hoe ze dat moesten doen. Ze hadden een kans nodig om onderaan de Europese ranglijst te blijven staan, maar ze bleken aanvankelijk niet in staat hun oorspronkelijke doel te bereiken: Athletic verslaan.

Beide teams waren niet ontspannen, maar de spanning was ook niet te snijden. Het duel zorgde voor een spannend duel dat het publiek enthousiast maakte. De Lions hebben de Champions League al op zak en keken niet eens vreemd op naar wat Villarreal op Montjuïc deed. Het enige dat nog op het spel staat, is de eer om de vierde plaats te bemachtigen die ze bijna het hele jaar hebben weten te bemachtigen. Valverde liet Iñaki Williams natuurlijk niet in de basis starten, maar hij wist wel het talent van Sancet te benutten en Mamardashivili voor een verrassing te zorgen, die in zijn laatste wedstrijd als speler van Valencia, voordat hij naar Liverpool vertrok, enthousiast en blij was om te spelen.

Het antwoord was een voorzet van Rioja die Unai Simón redde en uit die hoekschop, in een ingestudeerd spel, was het bijna Tárrega die de bal in de wacht sleepte. Valencia probeerde de wedstrijd te controleren en maakte daarbij zoveel fouten dat Athletic zich gemakkelijk kon instellen. Niemand kon de gelijke stand doorbreken, want de duels waren in evenwicht. Gayà stopte Berenguer en dwong hem toe te kijken en Barrenechea , vanaf de tribune gadegeslagen door Unai Emery , herstelde zich met één oog gericht op Sancet en het andere op het gevecht met Beñat Prados.

Na 20 minuten begonnen de leeuwen hun klauwen te laten zien. Guruceta deed dat met een hakbal op een voorzet van Lekue, die de Georgische doelman bijna verraste. Hetzelfde overkwam Unai Simón toen hij hard probeerde de duivelse Diego López in de tegenaanval te stoppen. Athletic kreeg voor rust nog twee kansen: een geforceerd schot van Sancet en een vrije trap vanaf de rand van het strafschopgebied die tegen de muur belandde. De redding van de middag was echter de redding van Unai op een kopbal van Diakhaby van dichtbij na een corner.

De rustpauze veranderde niets aan de wedstrijd. De schermutselingen bleven maar komen... en de fouten bleven maar komen. Terwijl Rioja en Sadiq Yuri dwongen om te voorkomen dat de Nigeriaan op Simón kon schieten, redde Mamardashvili een eenvoudig schot met rechts van Guruceta vanaf de rand van het strafschopgebied.

Er zat geen vonk in het duel en de coaches keken naar de banken. Hoewel Sadiq erg onnauwkeurig was, gaf Corberán er de voorkeur aan om Diego López van het veld te halen en zo de controle van Iván Jaime te verkrijgen. Valverde streefde naar zijn revolutie met Unai Gómez en Iñaki Williams . Het leek erop dat er niets zou veranderen toen Berenguer opdook, van kant wisselde en vanaf links begon te spelen totdat hij de rand van het strafschopgebied bereikte en met rechts in de onmogelijke hoek van Mamardashvili schoot . Athletic had al een beloning gevonden, tot grote ergernis van Mestalla. Soms vergat het stadion hoe zwaar het had geleden en eiste het meer van zijn spelers. En Unai Gómez dwong de doelman van Valencia tot een tweede poging met een schot op een voorzet van Iñaki.

Het einde van de wedstrijd zorgde voor nostalgie. Het is pijnlijk duidelijk dat Valencia de beste doelman van de laatste jaren is kwijtgeraakt, een doelman die veel punten scoorde en bovendien een van de aanvoerders was. Jaume Domenech sluit zijn periode bij Valencia af met de herinnering aan zijn plek op de lat van het Villamarín-doel na het winnen van de Copa del Rey in 2019. Het team stak zijn hand op en Mestalla moedigde hem aan.