Lamine Yamal heeft ons niet nodig

In velen van ons leeft een inquisiteur. Een onvergeeflijk moralistisch zelf dat het beoordelen van anderen tot zijn voornaamste bestaansreden maakt. Het projecteren van fouten en kwaad op de schouders van anderen geeft ons een beter gevoel. Het is een praktische en simpele manier om aan onze eigen ellende te ontsnappen door obsessief te wijzen op wat we denken op te merken in anderen. Moralisme en leunstoelpuritanisme zijn niets nieuws. Integendeel, ze vormen de basis van de wereld. Wanneer vrouwen en mannen de aarde niet langer bevolken, zal de inquisiteur een manier vinden om zichzelf in stand te houden. Het is net als de kakkerlak, een soort die de apocalyps zal overleven.

Lamine Yamals verjaardagsfeestje was als een storm die de riolen overstroomde en de ratten naar boven dwong. De viering van de volwassenwording van de Blaugrana-spits had hetzelfde effect op de apostelen van de moraal. Sommigen, in meer of mindere mate, vonden een excuus om zich in de strijd te storten met toespraken om de jongen te vertellen hoe hij zijn leven moest inrichten als hij een waardevol man wilde worden.

In velen van ons leeft een inquisiteur. Een moralistisch, onvergeeflijk zelf.

Yamal is beschuldigd van kleine en kapitale zonden. Zelfs de Spaanse regering heeft hem berispt omdat hij mensen met dwerggroei uitnodigde voor zijn feest. Het heeft geen zin gehad dat diezelfde mensen naar voren zijn gekomen om uit te leggen dat ze het naar hun zin hadden en met respect behandeld werden. Laat de realiteit een goede progressieve krantenkop over solidariteit met de slachtoffers niet verpesten, ook al moet je die verzinnen!

Hij krijgt ook kritiek omdat hij 'modellen' inhuurt, een eufemisme voor 'bloemenmeisjes' – soms zelfs iets meer – wier taak het is om de plekken die ze bezoeken te verfraaien met hun lichaam in plaats van met hun hersenen. Niets wat vanavond niet zal gebeuren in de favoriete uitgaansgelegenheden die bezocht worden door velen die massaal zijn komen opdagen om Yamal te bekritiseren. O, wat is het toch moeilijk om de balk in je eigen oog te zien!

Voor kritiek is de arme Yamal zelfs afgeranseld vanwege zijn slechte smaak in het geven van cadeaus, schaamteloos exhibitionisme, of omdat hij te laat thuiskwam met vrienden die geen gordel droegen. En we zullen nog wekenlang Yamals feestmaal blijven eten. Er staan nog steeds veel ondervragers in de keuken, die de restjes gebruiken om ons meer gerechten te serveren.

Lees ook

Heel Spanje ambieert de mentor van Lamine Yamal te zijn. Ze konden hun eigen kinderen niet goed opvoeden – ze moesten rechtop staan als een oudere in de bus stapte en andere basale dingen – maar nu blijkt dat het hele land in Yamal de mogelijkheid heeft gevonden om zichzelf van zijn eigen falen te verlossen. Een klassieker onder de klassiekers: ik verkoop advies dat ik zelf niet heb. Laten we het kind met rust laten. Hij heeft ons niet nodig. Ons niet.