Lionel Messi keerde terug naar de thuisploeg, kreeg de sympathie van het publiek en had slechts één doelpunt nodig om zijn record te verbeteren en een nieuw doelpunt te scoren.

Op een dag keerde Lionel Messi terug naar zijn fans. En het was een en al genegenheid, applaus en gejuich. Vanaf het moment dat hij het veld van Monumental betrad om oefeningen voor de wedstrijd te doen, totdat hij na 33 minuten in de tweede helft werd vervangen door Exequiel Palacios. Het was de tweede wedstrijd van het jaar voor de Argentijnse aanvoerder . Hij speelde 28 minuten tegen Chili, met een gebrek aan ritme, en 78 minuten tegen Colombia, een veel actievere wedstrijd. Hij miste de goal, waar hij zo aan gewend is geraakt. Hij heeft nog steeds de tijd, in de komende dubbele kwalificatieronde en in oefenwedstrijden, om twintig opeenvolgende jaren te scoren in een Argentijns shirt.

Messi maakte zijn debuut voor Argentinië in 2005 , op 17 augustus tegen Hongarije in Boedapest. Hij viel in de tweede helft in en stond slechts 90 seconden op het veld voordat hij van het veld werd gestuurd. Hij speelde dat jaar nog vier wedstrijden, waarvan hij er twee startte en twee keer vanaf de bank kwam.

In totaal speelde hij 193 minuten, maar het belangrijkste is dat het het enige jaar was dat hij geen doelpunt maakte voor de Albiceleste . In zijn eerste wedstrijd van 2006, een vriendschappelijke wedstrijd op 1 maart tegen Kroatië in het Zwitserse Bazel, scoorde hij het eerste van zijn 113 doelpunten . Sindsdien is hij nooit meer gestopt. Maar tegen Colombia kon hij niet scoren. En nu moet hij minstens drie maanden wachten.

De Argentijnse aanvoerder speelde behoorlijk , veel actiever in de tweede helft dan in de eerste, alsof hij moeite had om in het ritme te komen met zoveel inactiviteit. Hij schuwde echter geen moment. Hij vroeg om de bal, probeerde spel te creëren en probeerde voor te passen om zijn teamgenoten in een aanvallende positie te brengen. Het hoogtepunt was zijn ontmoeting met Thiago Almada in de 20e minuut: ze combineerden op rechts en de poging eindigde in een corner dankzij een interventie van doelman Mier.

Hij leed ook twee of drie nederlagen toen hij probeerde zijn kwaliteiten te tonen. Hij schreeuwde om overtredingen die niet werden toegekend, en de scheidsrechter aarzelde niet om ze toe te staan. Andere keren werd hij hard afgestraft, onder het toegeeflijke oog van de Paraguayaan Juan Benítez. Zoals altijd nam hij de vrije trappen voor zijn rekening en bij de meeste hoekschoppen zocht hij naar het olympische doel dat hij miste.

In de tweede helft was er een verbeterde versie van de inwoner van Rosario te zien, vooral vanaf de 22e minuut tot zijn wissel. Op dat moment nam hij een vrije trap van behoorlijke afstand. Hij aarzelde niet om de bal hard te schieten, maar de bal ging net naast. Doelman Mier ging echter onderuit en gaf de rebound, die Nicolás Gonzalez pakte, en zijn laatste schot belandde op de paal. Het was de op één na beste kans voor de Scaloneta, na die in de eerste helft, waarin Messi ook een belangrijke rol speelde. Daarna gaf hij twee precieze passes die nieuwe kansen creëerden.

Na die 15 minuten van intense deelname besloot coach Lionel Scaloni dat het tijd was voor de aanvoerder om te rusten, en hij vertrok zonder problemen onder een staande ovatie van het hele stadion. Nu de wedstrijd voorbij was en hij zijn shirt aan had, kwam Leo zijn teamgenoten begroeten. Hij leek behoorlijk boos op de Paraguayaanse scheidsrechter Juan Gabriel Benítez.

De komende wedstrijden moeten hij zijn record van opeenvolgende jaren waarin hij doelpunten voor het nationale team scoorde, verbeteren. Hij heeft er 19 , iets wat geen van de andere 1380 spelers die het nationale team hebben gedragen, heeft gepresteerd. Sergio Agüero en Ángel Di María, die in 13 verschillende jaren scoorden, blijven ver achter. In het geval van 'Kun' waren dat opeenvolgende doelpunten, terwijl die van 'Fideo's' afwisselend waren. Hernán Crespo (opeenvolgend) en Gabriel Batistuta (niet opeenvolgend) scoorden in 11 jaar, terwijl Diego Maradona – wat een paradox – slechts scoorde in 10 van de 18 jaar dat hij tussen 1977 en 1994 voor het hemelsblauw-witte team speelde.

Slechts één voetballer in de geschiedenis van het wereldvoetbal heeft meer doelpunten op rij gescoord, en dat is de eeuwige concurrent van de 21e eeuw, Cristiano Ronaldo, die er 22 op rij heeft gescoord voor het Portugese nationale team . De inwoner van Rosario deelt ook de tweede plaats met de inmiddels gepensioneerde Ier Robbie Keane en de nog steeds actieve Bosniër Edin Dzeko, die vorige week 19 werd. Op de vijfde plaats staat de 18-jarige Pool Robert Lewandowski, die onlangs aankondigde niet langer voor het Poolse nationale team te spelen zolang bondscoach Michał Probierz aanblijft. Nog een reden om te blijven scoren.