Parijs zweeft, Qatar lacht

Luis Enrique is nu de op één na meest geliefde Spanjaard in Parijs, na Rafa Nadal, de koning van Roland Garros. Sinds de verpletterende overwinning van PSG op Internazionale is er onophoudelijk lof voor de Asturische trainer. Parijs zweeft van voldoening omdat het de vloek heeft verbroken die het leek te beletten een plek in de Olympus van het Europese voetbal te veroveren. En Qatar, de geduldige eigenaar van de club, geniet van het succes dat eindelijk, na 14 jaar, de enorme investering beloont en de achterliggende geopolitieke ambitie waarmaakt.

Voor het toonaangevende lokale dagblad Le Parisien schreef Luis Enrique: “Hij heeft PSG in twee seizoenen getransformeerd” en “zijn innovatieve tactische aanpak en spelersmanagement hebben een team van sterren getransformeerd tot een verenigd collectief.” L'Équipe is het erover eens dat de overwinning te danken is aan het overwinnen van een te grote afhankelijkheid van supersterren, een andere verdienste van de Spaanse coach. "Deze alchemisten hebben de erfenis van alle reuzen die via Parijs zijn gekomen en vertrokken, in goud omgezet", schreef het sportdagblad in zijn redactioneel commentaar, waarbij de lange lijst met sterren als Ibrahimovic, Cavani, Neymar, Messi en Mbappé werd genoemd. "Ze hebben de weg gebaand zonder ooit de top te bereiken", vervolgt de krant. "Het team van Luis Enrique heeft het gedaan."

Het team wordt toegejuicht terwijl ze over de Champs-Élysées paraderen, voordat ze worden verwelkomd door president Macron.

Sommigen geloven dat wat er in München gebeurde het begin zou kunnen inluiden van een tijdperk van Europese dominantie voor de Parijse club, gezien de jonge leeftijd van veel van haar spelers en de financiële macht van haar eigenaren. Ook commentatoren, die dronken zijn van enthousiasme, achten het onvermijdelijk dat Dembélé in september de Ballon d'Or zal ontvangen. En aan dit alles wordt ook nog eens verwezen naar het bittere lot van Mbappé, die besloot te vertrekken om met Real Madrid de titel veilig te stellen en nu met lege handen achterblijft.

Het winnen van de trofee met de grote oren is ook een teken van genoegdoening voor Nasser al-Khelaifi, de voorzitter van de club, die nauwe banden heeft met de emir en hem al die jaren op zijn positie heeft gehouden, ondanks opeenvolgende teleurstellingen. Al Jelaifi krijgt steun voor zijn plannen om een ​​nieuw stadion te bouwen. Dit project heeft hem in conflict gebracht met de socialistische burgemeester Anne Hidalgo, die tegen de verkoop van het Parc des Princes aan hem is. Het is gemeentelijk bezit. Voor Qatar, een zeer rijk maar klein en kwetsbaar land, dat al jaren bezoedeld is door zijn banden met de Moslimbroederschap en Hamas, was het PSG-project, net als de organisatie van het WK, altijd een manier om zijn imago te verdoezelen. Maar het is ook een goede deal gebleken, aangezien hij er in 2011 € 70 miljoen voor betaalde en de huidige waarde ervan rond de € 500 miljoen zou kunnen liggen.

Lees ook

De winnaars van de Champions League landden kort na 16.00 uur op luchthaven Charles de Gaulle. Ze reisden in een speciaal vliegtuig van Qatar Airways, dat beschilderd was met motieven van de titel die ze gewonnen hadden. Vervolgens maakten ze een tour in twee open bussen, begeleid door een indrukwekkende politie-escorte. De politie heeft de capaciteit aan de zuidkant van de Champs-Élysées beperkt tot 110.000 mensen.

Macron, een overtuigd fan van Olympique Marseille, de enige Franse club die ooit de Champions League won, gaf in 1993 een receptie voor de club in het Élysée, waarna de festiviteiten werden voortgezet in het Parc des Princes. Het was een avond speciaal voor seizoenkaarthouders, die in hun eigen stadion hun team konden vieren, de felbegeerde trofee konden bekijken en konden genieten van een concert. Voor hen is de Champions League niet langer een obsessie of een onbereikbare droom, maar een realiteit in hun prijzenkast en een deel van hun erfgoed, voor altijd.