Wetenschappers ontwikkelen een elektronische neus die geuren kan identificeren en onderscheiden: zo werkt het.

Deze technologie zou in de toekomst gebruikt kunnen worden voor het monitoren van de luchtkwaliteit, het detecteren van vervuilende gassen en zelfs voor medische diagnostiek.

Een team van onderzoekers heeft een innovatieve elektronische neus ontwikkeld die geuren met ongekende nauwkeurigheid kan identificeren . Deze uitvinding zou nieuwe scenario's kunnen openen op belangrijke gebieden zoals gezondheid , Industrie- en milieumonitoring . De onderzoekers zijn afkomstig van het Madrid Institute for Advanced Studies (IMDEA Nanoscience) en de Katholieke Universiteit van het Heilig Hart in Milaan.

Het onderzoek, gepubliceerd in het Journal of the American Chemical Society , legt uit hoe deze kunstmatige neus werkt: de technologie is gebaseerd op gassensoren die fungeren als een kunstmatig reuksysteem . Het systeem bestaat uit kleine, enkelwandige koolstofbuisjes die reageren wanneer ze in contact komen met bepaalde gassen. Dankzij een speciale coating kan het onderscheid maken tussen de stoffen die het detecteert .

Koolstofbuisjes hebben een oppervlak dat ze extreem gevoelig maakt voor de aanwezigheid van moleculen . Onderzoekers stuitten op het probleem dat ze door deze hoge gevoeligheid nauwelijks onderscheid konden maken tussen verschillende gassen. Om dit probleem te verhelpen, bedekten de wetenschappers de kleine buisjes met ringvormige moleculen.

Dankzij deze techniek kunnen ze beter onderscheid maken tussen deze stoffen wanneer ze gemengd zijn met andere stoffen, en onder de stoffen die ze kunnen detecteren bevinden zich verbindingen zoals ammoniak, stikstofdioxide en acetondamp . Bovendien konden verschillende componenten, dankzij een dunnere laag, hun gevoeligheid vertienvoudigen en sneller reageren op stimuli.

De resultaten, gepubliceerd in de eerder genoemde publicatie, bevestigen dat deze sensoren specifiek afgestemd kunnen worden op de detectie van de gewenste stoffen. Dit betekent dat deze technologie in de toekomst gebruikt zou kunnen worden voor het monitoren van de luchtkwaliteit, het detecteren van vervuilende gassen of zelfs voor medische diagnostiek via ademanalyse.