Een voetballer uit Sanocka. Een gesprek met Władysław Andruszewski – een voetballer, coach en functionaris bij Polonia Przemyśl.

Tijdens het recente K. Dominiak-toernooi droeg je als veteraan van de Blues rugnummer 10. Misschien ben je ontevreden over het verdedigende spel waar je als profvoetballer om bekendstond en stap je over op aanvallend spel?

"Nee, het is puur toeval, en Jurek Bandrowicz stelde me dezelfde vraag op dat toernooi, welk rugnummer hij had gereserveerd toen hij voor Polonia speelde. Het is het rugnummer dat Włodzimierz Lubański droeg – destijds een idool voor jonge voetballers, net zoals jonge spelers nu dolgraag met nummer negen willen spelen."

Hoe is de huidige voetbaloudste aan zijn voetbalavontuur begonnen?

- Het was niet zo moeilijk voor mij. Ik woonde tegenover het stadion in de Sanockastraat, destijds de thuisbasis van sportclub Polna, en daar begon mijn avontuur met sport en voetbal.

Wie heeft jou de basisbeginselen van voetbal geleerd?

"Een halve eeuw geleden vonden jongens die naar de club kwamen voor voetbaltraining, elk met enige ervaring op het schoolplein, het makkelijker voor coaches om hun vaardigheden te verbeteren. Ik heb deze eerste vaardigheden geleerd van coaches zoals Kazimierz Patroś, Andrzej Kawecki, Jerzy Bandrowicz en, in de seniorengroep, Paweł Strzelecki. Ik heb nog steeds profijt van hun lessen."

Na in de jeugd te hebben gespeeld, kwam je terecht in het seniorenteam van Polonia?

- Polna fuseerde als club en team met Polonia en ik hoefde nergens heen te verhuizen. Ik bleef bij Sanocka in het team van Polonia, waar de coaches mij de taak gaven om de rechterkant van het veld te bewaken en, zoals jullie dat archaïsch noemen, speelde ik "op de rechtsbackpositie", dat wil zeggen als rechterverdediger in de districtscompetities en de derde divisie.

Welke van die wedstrijden uit de derde klasse of uit de districtscompetitie is je het meest bijgebleven en was dat voor mij de wedstrijd die het beste verliep?

"Ik denk dat het de wedstrijd in de derde divisie tegen Cracovia was. Vanwege eerdere fan-excessen was het Polonia Stadion gesloten voor kampioenswedstrijden. We moesten in Dynów spelen. Cracovia was in opkomst, aan het begin van hun promotiecampagne. Ze hadden ook meer dan 500 fans. De sfeer was verhit en we wonnen de wedstrijd met 3-1."

De jonge spelers drongen aan en dwongen de heer Władek uit de wedstrijd.

Ze werden uit het eerste elftal gezet, maar niet uit de competitie. Samen met anderen zoals ik die "uit het eerste elftal" werden gezet, richtten we een tweede team op bij Polonia en promoveerden we van de B-klasse naar de 5e districtsdivisie. Promotie was niet het doel van het team, maar eerder een verlangen om te concurreren en actief te zijn in de sport.

Er zijn 35 jaar verstreken en er is een nieuwe oproep gekomen?

"Het begon eigenlijk per ongeluk, hoewel ik niet van plan was te stoppen met voetballen. Het Poolse nationale elftal onder 35 reisde van Przemyśl naar Lviv. President Lisowiec stelde de bondscoach voor om Zbyszek Piechota en mij mee te laten doen. Dat was in 2011. Tomasz Porwet, de coach van het team, was duidelijk onder de indruk van mijn spel, zozeer zelfs dat hij me tot op de dag van vandaag nog steeds oproept om voor het team te spelen. Onlangs, op 1 augustus van dit jaar, speelden we een wedstrijd in Warschau, een eerbetoon aan de Opstand van Warschau."

Hoeveel wedstrijden heb je gespeeld voor dit nationale team?

- Dit zijn de statistieken van de bondscoach. Ik heb ze niet geteld, maar ik denk dat het om ongeveer honderd wedstrijden gaat, niet alleen hier in eigen land, maar ook in het buitenland. We spelen vooral tegen Poolse teams uit Engeland, Oostenrijk en Duitsland.

Je vervult al jaren verschillende functies bij de club Polonia: je traint jeugdgroepen, organiseert de werving van voetbalscholen, coacht junioren en bent verantwoordelijk voor technische en organisatorische zaken binnen de accommodatie.

- Dat is wel een beetje zo, maar ik klaag niet. Wat de training betreft, was ik het meest tevreden over de promotie van de Polonia junioren naar de tweede Podkarpacie-competitie.

Aangezien u de kwestie van juniorpromotie en jeugdopleiding aankaartte, en de daaruit voortvloeiende instroom van getrainde spelers in seniorenteams, vraag ik me af waarom er, ondanks training, academies en uiteindelijk de School of Sports Mastery, geen natuurlijke vervangingsstroom is geweest van jonge spelers die de seniorenleeftijd naderen om oudere spelers die met pensioen gaan te vervangen. Ik weet dat dit niet alleen een probleem is voor Polonia.

Het probleem is inderdaad complex, vooral in een tijdperk waarin andere voorzieningen op het gebied van interesses ruimschoots beschikbaar zijn. Zoals u weet, is de hele trainingscyclus van beginner tot senior lang en vergt het inspanning van beide kanten. Trainingsorganisatoren moeten optimale omstandigheden en prikkels creëren om te voetballen. Zoals u me ooit vertelde, is het niet voldoende om honderd trainingsshirts uit te delen, lessen te geven en op resultaten te wachten. Aan de andere kant moet de speler die getraind wordt een goede speler willen zijn en, in een materialistische wereld, weten dat deze inspanning hem materiële voordelen zal opleveren. En interessant genoeg zie ik een groeiende belangstelling voor deze opvatting van training. Sommigen die eerder bij ons getraind zijn, hebben het bij andere clubs geprobeerd en zijn succesvol geweest, anderen keren terug en verhogen het niveau in competities op ons niveau. Ik zie dat de instroom in het seniorenvoetbal al toeneemt.

Meneer Władek vervult zijn taken bij Polonia, maar ik hoor dat hij tijd heeft voor andere teams. Hoe doet hij dat?

"Je moet een uur eerder opstaan. Maar serieus. Polonia staat op nummer één, maar ik vind wel tijd om andere teams te helpen. Mijn familie heeft het er moeilijk mee, maar wat kun je doen voor het voetbal? Ik was vroeger coach van Pogórze Dubiecko en momenteel leid ik de training bij Tęcza Kosienice."

Toen ik in het stadion was, zag ik dat de dijk aan de zuidkant was afgebroken. Interessant genoeg was de dijk de plek waar zich in de tweede helft van de wedstrijd een grote groep toeschouwers verzamelde... nadat de kassa's gesloten waren. Wat is het plan?

- Volgens de plannen van de clubleiding zal op deze locatie een trainingsveld en een parkeerplaats worden aangelegd. Het stadion voldoet al jaren niet meer aan de eisen voor een atletiekaccommodatie en is grondverspilling. De fans worden uitgenodigd om plaats te nemen op comfortabele zitplaatsen bovenin het stadion.

Aan het einde van ons gesprek, en met jaloezie voor uw voetbalvitaliteit, een vraag: als het nationale U-65-team wordt opgericht, gaat u dan proberen opgeroepen te worden?

- Op één voorwaarde: dat jij haar... trainer wordt.

Interviewer: Józef Zagulak