Marek Migalski: Personalisatie van de presidentsverkiezingen

Er zijn vandaag de dag veel aanwijzingen dat de strategie van KO uiteindelijk effectiever zal blijken. Om minstens twee redenen.

Karol Nawrocki is de negatieve held van de campagne

Het eerste is het huizenschandaal . Karol Nawrocki bleek in haar ogen gewoon een slecht persoon te zijn. Als de mediaberichten waar zijn (en er is geen reden om het tegendeel aan te nemen), komt de PiS-kandidaat over als een negatieve held die misbruik maakte van de moeilijke situatie van een oudere man en hem in feite een appartement afhandig maakte, waardoor hij veroordeeld werd tot een leven in een sociale huurwoning. Het ziet er niet goed uit en Rafał Trzaskowski maakt geen fout door deze draad tot het uiterste te drijven en zijn voornaamste concurrent in een zo slecht mogelijk daglicht te stellen. Bij zo'n wedstrijd moet uiteindelijk de burgemeester van Warschau winnen .

Gedurende de hele campagne wilde Nawrocki's campagneteam een ​​confrontatie tussen de oppositie en de coalitie. Ze merkten terecht op dat het aantal tegenstanders van de regering toenam en dat een dergelijk verhaal ertoe zou leiden dat de overgrote meerderheid van de kiezers van Sławomir Mentzen (die ook oppositie voert tegen de huidige regering) in de armen zou vallen van de kandidaat die hij in de tweede ronde had gepromoot. Het was een goed idee en daarom benadrukte Nawrocki bij elke gelegenheid dat Trzaskowski de plaatsvervanger en adjunct-directeur van PO was van Donald Tusk.

Skeletten in de kast van de PiS-kandidaat

In de toespraken van de voorzitter van het IPN ontbrak het niet aan persoonlijke aanvallen en verwijten aan het adres van de belangrijkste rivaal, maar PiS wilde vooral de presidentsverkiezingen omzetten in een referendum over de huidige regering en zo winnen. Het huizenschandaal maakte echter een einde aan dit idee. We praten al een week lang niet meer over het beleid van de huidige coalitie, maar over de morele kwaliteiten van de PiS-kandidaat. Dat wil zeggen dat politieke (en zelfs inhoudelijke) overwegingen werden vervangen door de ethische beoordelingen van beide antagonisten. Het plan van Nawrocki's campagneteam viel in duigen door de zonden uit het verleden van de kandidaat zelf, het onvermogen van zijn aanhangers om het huizenschandaal te verklaren en een nieuw verhaal op te dringen, en ten slotte de juiste strategie van Trzaskowski's campagneteam (en misschien zelfs een goed voorbereide val voor Nawrocki, want het kan niet worden uitgesloten dat het PO-mensen waren die journalisten vertelden waar ze de "lijken in de kast" van de PiS-kandidaat konden vinden).

Het is makkelijker om Tusk te haten en Kaczyński lief te hebben

De tweede reden voor de effectiviteit van het transformeren van de presidentsverkiezing van een referendum over de regering naar een keuze tussen twee persoonlijkheden, is een fenomeen dat al enige tijd in de politieke wetenschap wordt beschreven: de personalisering van verkiezingen. Voor mensen is het gemakkelijker om te kiezen tussen partijleiders dan tussen partijprogramma's. De eerstgenoemde roept emoties op en creëert een band tussen de kiezers en de kandidaten, terwijl de laatstgenoemde moeilijk te verwerken zijn en geen sterke emotionele banden oproepen. De opkomst van sociale media heeft deze trend enorm versterkt. Het is gewoon makkelijker om Tusk te haten en Kaczyński lief te hebben (of andersom) dan om voorstander te zijn van het PO-programma en tegenstander van het PiS-programma (of andersom).

Als we het groeiende fenomeen van de personalisering van de politiek niet begrijpen, kunnen we het fenomeen Donald Trump niet begrijpen. We kunnen dan ook niet ingaan op het fenomeen van de duurzaamheid van het PO-PiS-duopolie in ons land. Personalisatie verklaart ook het feit dat het zeer waarschijnlijk is dat Adrian Zandberg Magdalena Biejat kan verslaan, hoewel de potentie van de Razem- en Lewica-partijen onvergelijkbaar is. Maar de "Duitse dog" is charismatischer dan de plaatsvervangend senator.

Er zal geen referendum plaatsvinden over het beleid van de huidige regering

En daarom zal het door Trzaskowski's staf opgelegde verhaal over een keuze tussen twee personen effectiever zijn dan het voorstel voor programmatische concurrentie dat door Nawrocki's aanhangers wordt gepromoot. Mensen vinden gemakkelijker hun weg in een persoonlijkheidsdiscussie dan in een debat over echte politiek. De eerste is begrijpelijker omdat deze dichter bij onze alledaagse ervaring staat. Dat laatste vereist een goede voorbereiding, die de meesten van ons niet hebben.

Als er op 1 juni dus geen referendum wordt gehouden over het beleid van de huidige regering, maar een volksraadpleging over de aardigste man van Polen, dan is de uitkomst van dit conflict nu al duidelijk.