Prostitutie onder staatscontrole? Er ligt een voorstel om de regelgeving te wijzigen.
– Wijzigingen in de wetgeving inzake seksuele diensten in ons land zouden zeker vooraf moeten gaan aan een maatschappelijk debat – benadrukt de indiener van de petitie, advocaat Paweł Osiński, in een interview met “Rzeczpospolita”. – Ik ben er echter tegen dat politici zich beroepen op de “maatschappelijke wil” wanneer het hen uitkomt. Het zou niet de uiteindelijke bepalende factor moeten zijn voor de maatregelen die de staat neemt – benadrukt hij.
Advocaat: de staat moet de seksindustrie controleren en iedereen die erbij betrokken is, moet belasting betalenIn het verzoekschrift dat aan de Sejm en de Senaat is overhandigd, stelt de opsteller een wijziging voor van artikel 204 van het Wetboek van Strafrecht, dat pooierschap, ronselen en omkoping strafbaar stelt.
Tegenwoordig wordt het aanzetten tot en faciliteren van prostitutie in ruil voor financiële voordelen bestraft met een gevangenisstraf van drie maanden tot vijf jaar (en van één tot tien jaar in het geval van een minderjarige). De indiener van de petitie stelt voor om alleen de zwaardere straffen in de wet te laten staan, maar dat straffen alleen worden opgelegd wanneer er – naast de uitbuiting van minderjarigen – sprake is van uitbuiting, dwang, bedreiging of mensenhandel. Hoewel de formeel voorgestelde wijzigingen zich op één artikel richten, wil de indiener van de petitie dat het een bijdrage wordt aan het begin van een maatschappelijke discussie.
Volgens de advocaat zou de staat "zich moeten laten leiden door de rationele noodzaak om de industrie te controleren, die vandaag de dag in sommige EU-landen, bijvoorbeeld in Duitsland, efficiënt wordt gecontroleerd ."
- De plaatsen waar diensten worden verleend, staan onder controle, iedereen die in de sector werkt betaalt belasting en het is de plicht van de staat ervoor te zorgen dat er geen sprake is van uitbuiting, geweld of dwang, betoogt advocaat Osiński. - Daarom is het volgens mij zo dat elke vorm van regulering van de markt - en niet doen alsof die niet bestaat - die markt automatisch minder aantrekkelijk maakt voor criminele bendes die op zoek zijn naar de "grijze zone", benadrukt hij.
De advocaat betoogt in zijn verzoekschrift dat de noodzaak tot regulering ook blijkt uit bewegingen binnen de EU zelf (ontwerpresolutie van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa over de bescherming van de mensenrechten en de verbetering van de kwaliteit van het leven en de rechten van personen die seksuele diensten verlenen, of resolutie van het Europees Parlement over de regulering van prostitutie in de EU).
De advocaat toont aan dat het ontbreken van een duidelijke regeling op het gebied van seksuele diensten soms tot conclusies met verstrekkende gevolgen leidt, hetgeen wordt bevestigd door de uitspraak van het Hof van Beroep in Szczecin (referentienummer: II Aka 152/20).
De SA ging ervan uit dat zij "een procedure uitvoert die bestaat uit het bevredigen van de seksuele behoeften van anderen tegen betaling, door middel van fysiek contact met hen". En deze manier van kijken naar het fenomeen - aldus advocaat Osiński - kan niet worden genegeerd in relatie tot marktpraktijken zoals erotische massages. Volgens de advocaat toont dit alles aan dat de staat zich slechts oppervlakkig met het onderwerp bezighoudt.
Ook volgens advocate Kinga Kamińska zou de wijziging het mogelijk maken om activiteiten te reguleren die nu nog in de 'grijze zone' vallen, zoals de omvang van de diensten die tantrische massagesalons aanbieden. 'Er is momenteel geen specifieke regelgeving of vaste jurisprudentie die aangeeft hoe dergelijke activiteiten moeten worden geclassificeerd: of het nog steeds massage is of al seksuele activiteiten', legt de deskundige uit.
Advocaat Osiński stelt in zijn verzoekschrift dat de wetgever zich niet volledig moet afsluiten voor overwegingen over welke oplossingen "moreel" en "juist" zijn, maar dit ook moet vergelijken met onder meer de maatschappelijke realiteit, opiniepeilingen en een analyse van de maatschappelijke kosten - ook financiële - van verschillende mogelijke juridische oplossingen.
Hij verwijst daarbij naar gegevens van het Public Opinion Research Centre, waaruit in 2001 bleek dat volgens de meerderheid van de ondervraagden prostitutie en bordeelactiviteiten legaal zouden moeten zijn.
VN-expert op het gebied van geweld tegen vrouwen: prostitutie is de basis van een systeem van onderdrukkingHet rapport van vorig jaar van VN-speciaal rapporteur Reem Alsalem over geweld tegen vrouwen en meisjes toonde echter aan dat prostitutie de basis vormt van een systeem van onderdrukking. Het is niet alleen onlosmakelijk verbonden met uitbuiting en discriminatie, maar kan ook niet worden gezien als een gevolg van de keuze van vrouwen of als een uiting van hun autonomie.
Volgens de expert is het beste model voor de aanpak van prostitutie het straffen van pooiers en het bieden van hulp aan vrouwen die erbij betrokken zijn. In haar rapport riep ze de VN-lidstaten op om prostitutie te bestrijden.
De noodzaak van een online debat over seksueel geweld: naaktfoto's en deepfakesAdvocaat Kamińska is ook van mening dat de huidige wettelijke omschrijving van het strafbare feit pooierschap, souteneurschap en omkoping niet overeenkomt met de werkelijkheid. - Het lijkt mij dat het in de huidige tijd, waarin iedereen toegang heeft tot internet en bijvoorbeeld de meeste contactadvertenties online worden geplaatst, de moeite waard zou zijn om deze regelgeving te wijzigen, - beoordeelt de advocaat.
– Ook zou een breder debat over seksuele misdrijven die via internet worden gepleegd of via online tools waarmee iemands naaktfoto’s kunnen worden gedeeld of seksuele uitbuiting in deepfake-producten overwogen kunnen worden. Want op dit vlak lijkt het erop dat het wetboek van strafrecht de veranderingen in de wereld niet heeft bijgehouden, betoogt de deskundige.
Volgens haar mist het bestraffen van het faciliteren van prostitutie – zoals dat nu gebeurt – de kern van de zaak, omdat zulke acties bijvoorbeeld kunnen worden beschouwd als het beschikbaar stellen van een plek, het aanbieden van een betaalde lift of het opzetten van een website. – In plaats daarvan zou het passend zijn als overheidsinstanties zich zouden richten op het helpen van mensen die daadwerkelijk bescherming nodig hebben, d.w.z. minderjarigen, mensen die gedwongen worden tot prostitutie, of slachtoffers van breed begrepen mensenhandel – concludeert de advocaat.
RP